Ang Mando sa Hari aron Matabangan ang mga Judio
1Niadto gayong adlawa, gihatag ni Haring Ahasuerus kang Rayna Ester ang tanang kabtangan ni Haman nga kaaway sa mga Judio. Unya gipaadto si Mordecai sa hari tungod kay miingon man si Ester nga paryente sila. 2Gihubo sa hari ang singsing nga pangselyo nga iyang gibawi kang Haman, ug gihatag kini kang Mordecai. Unya gihimo ni Ester si Mordecai nga tigdumala sa tanang kabtangan ni Haman.
3Nakigsulti na usab si Ester kang Haring Ahasuerus. Miluhod siya sa tiilan sa hari ug mihilak. Nagpakilooy siya nga dili na ipadayon ang daotang plano ni Haman nga Agagnon batok sa mga Judio. 4Gitunol sa hari ang iyang bulawan nga septer ngadto kang Ester. Unya mitindog si Ester sa atubangan sa hari ug miingon, 5“Kon tinuod nga nalipay ka kanako, Mahal nga Hari, ug ikahimuot mo ang pagtabang kanako, ug kon mouyon ka, pagpasulat ug usa ka sugo sa pagbakwi sa mando ni Haman nga anak ni Hamedata nga Agagnon nga pamatyon ang mga Judio sa tibuok gingharian. 6Kay dili ako makaantos nga makita nga mangamatay ang akong mga katawhan ug mga paryente.”
7Miingon si Haring Ahasuerus kang Rayna Ester ug kang Mordecai nga Judio, “Gipatuhog ko na ug kahoy si Haman tungod kay nagtinguha siya sa paglaglag kaninyong mga Judio. Ug gihatag ko na kanimo, Ester, ang iyang mga kabtangan. 8Karon, pagsulat kamog usa ka sugo nga makaayo alang kaninyong mga Judio. Isulat ninyo kini sa akong ngalan, ug unya selyohi sa akong singsing. Kay ang bisan unsa nga kasulatan nga gisulat sa ngalan sa hari ug giselyohan sa iyang singsing dili na gayod mausab pa.”
9Busa sa ika-23 nga adlaw sa ikatulong bulan, nga mao ang bulan sa Sivan, gipatawag ang mga sekretaryo sa hari. Gisulat nila ang tanang gidikta ni Mordecai kanila. Ang sulat alang sa mga Judio, mga gobernador, mga pangulo, ug mga opisyal sa 127 ka mga probinsya sa India hangtod sa Etiopia.8:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. Gisulat kini sa pinulongan sa mga tawo sa tibuok gingharian, apil na sa pinulongan sa mga Judio. 10Gipasulat kini ni Mordecai sa ngalan ni Haring Ahasuerus, ug giselyohan sa singsing sa hari. Pagkahuman gipadala dayon niya ang mga sulat sa mga mensahero nga nagsakay sa tulin nga mga kabayo sa hari. 11Pinaagi niadtong sulata, gitugotan ni Haring Ahasuerus ang mga Judio sa matag siyudad nga maghiusa sa pagpanalipod sa ilang kaugalingon ug sa mga babaye ug mga kabataan. Mahimo nilang patyon si bisan kinsa nga mosulong kanila gikan sa bisan unsa nga nasod o probinsya. Ug mahimo usab nilang kuhaon ang mga kabtangan sa ilang mga kaaway. 12Himuon kini sa mga Judio sa tanang probinsya nga sakop sa gingharian ni Haring Ahasuerus sulod lang sa usa ka adlaw, sa ika-13 nga adlaw sa ika-12 nga bulan nga mao ang bulan sa Adar. 13Ang kopya sa maong sulat ihatag sa kada probinsya ug ipatuman ingon nga usa ka balaod ug ipahibalo sa tanang mga tawo, aron makapangandam ang mga Judio sa pagpanimalos sa ilang mga kaaway nianang adlawa.
14Busa sa sugo sa hari, migikan ang mga mensahero nga nagsakay sa tulin nga mga kabayo sa hari. Gipahibalo usab ang mando didto sa pinarilan nga lungsod sa Susa.
15Migawas si Mordecai sa palasyo nga nagsul-ob ug harianong bisti nga asul ug puti, ug kupo nga linen nga kolor ube. May dako usab siyang korona nga bulawan sa iyang ulo. Nanghugyaw sa kalipay ang katawhan sa Susa. 16Nakahatag kini ug dakong kalipay ug kadungganan sa mga Judio. 17Sa matag siyudad o probinsya diin nakaabot ang sugo sa hari, ang mga Judio nagmaya pag-ayo ug nagkombira sa kalipay. Ug daghang mga tawo ang nahimong Judio tungod sa ilang kahadlok sa mga Judio.
The King Allows the Jews to Fight for Their Lives
1That same day King Xerxes gave Queen Esther everything Haman had owned. Haman had been the enemy of the Jews. Esther had told the king that Mordecai was her cousin. So Mordecai came to see the king. 2The king took his ring off. It had his royal mark on it. He had taken it back from Haman. Now he gave it to Mordecai. And Esther put Mordecai in charge of everything Haman had owned.
3Esther made another appeal to the king. She fell at his feet and wept. She begged him to put an end to the evil plan of Haman, the Agagite. He had decided to kill the Jews. 4The king reached out his gold scepter toward Esther. She got up and stood in front of him.
5She said, “King Xerxes, I hope you will think what I’m asking is the right thing to do. I hope you are pleased with me. If you are, and if it pleases you, let an order be written. Let it take the place of the messages Haman wrote. Haman was the son of Hammedatha, the Agagite. He planned to kill the Jews. He wrote orders to destroy us in all your territories. 6I couldn’t stand by and see the horrible trouble that would fall on my people! I couldn’t stand to see my family destroyed!”
7King Xerxes gave a reply to Queen Esther and Mordecai the Jew. He said, “Haman attacked the Jews. So I’ve given Esther everything he owned. My men have stuck a pole through his dead body. And they’ve set it up where everyone can see it. 8Now write another order in my name. Do it for the benefit of the Jews. Do what seems best to you. Stamp the order with my royal mark. Nothing that is written in my name and stamped with my mark can ever be changed.”
9Right away the king sent for the royal secretaries. It was the 23rd day of the third month. That was the month of Sivan. They wrote down all Mordecai’s orders to the Jews. They also wrote them to the royal officials, the governors and the nobles of the 127 territories in his kingdom. The territories reached from India all the way to Cush. The orders were written down in the writing of each territory. They were written in the language of each nation. They were also written to the Jews in their own writing and language. 10Mordecai wrote the orders in the name of King Xerxes. He stamped them with the king’s royal mark. He sent them by messengers on horseback. They rode fast horses that were raised just for the king.
11The Jews in every city could now gather together and fight for their lives. The king’s order gave them that right. But suppose soldiers from any nation or territory attacked them, their women or children. Then the Jews could destroy, kill and wipe out those soldiers. They could also take the goods that belonged to their enemies. 12A day was appointed for the Jews to do that in all the king’s territories. It was the 13th day of the 12th month. That was the month of Adar. 13A copy of the order was sent out as law in every territory. It was announced to the people of every nation. So the Jews would be ready on that day. They could pay back their enemies.
14The messengers rode on the royal horses. They raced along. That’s what the king commanded them to do. The order was also sent out in the fort of Susa.
The Jews Win the Battle Over Their Enemies
15Mordecai left the king and went on his way. Mordecai was wearing royal clothes when he went. They were blue and white. He was also wearing a large gold crown. And he was wearing a purple coat. It was made out of fine linen. The city of Susa celebrated with great joy. 16The Jews were filled with joy and happiness. They were very glad because now they were being honored. 17They celebrated and enjoyed good food. They were glad and full of joy. That was true everywhere the king’s order came. It was true in every territory and every city. Many people from other nations announced that they had become Jews. That’s because they were so afraid of the Jews.
