Deuteronomio 33 – APSD-CEB & PCB

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 33:1-29

Gibendisyonan ni Moises ang mga Tribo sa Israel

1Mao kini ang bendisyon nga gisulti ni Moises nga alagad sa Dios sa mga Israelinhon sa wala pa siya mamatay. 2Miingon siya:

“Miabot ang Ginoo gikan sa Sinai;

nagpadayag siya kanato gikan sa Bukid sa Seir sama sa pagsidlak sa adlaw.

Misidlak siya sa mga tawo gikan sa Bukid sa Paran.

Miabot siya uban sa linibo ka mga anghel,

ug ang iyang tuong kamot may nagadilaab nga kalayo.33:2 Miabot… kalayo: o, Miabot siya gikan sa Meriba Kadesh, gikan sa habagatan, sa ubos sa iyang mga bukid.

3Gihigugma gayod sa Ginoo ang iyang katawhan.

Gipanalipdan niya sila nga iyang pinili.

Busa gisunod nila siya ug gituman ang iyang mando.

4Gihatag kanato ni Moises ang kasugoan ingon nga panulondon natong mga kaliwat ni Jacob.

5Nahimong hari ang Ginoo sa Israel sa dihang nagtigom ang ilang mga pangulo ug ang ilang mga tribo.”

6Mao kini ang giingon ni Moises bahin sa tribo ni Reuben,

“Hinaut nga dili mawala ang mga kaliwat ni Reuben bisan gamay lang sila.”

7Miingon si Moises bahin sa tribo ni Juda:

Ginoo, pamatia ang pagpangayo ug tabang sa tribo ni Juda.

Hiusaha sila pag-usab sa ubang mga tribo sa Israel.

Panalipdi ug tabangi sila batok sa ilang mga kaaway.”

8Miingon si Moises bahin sa tribo ni Levi:

Ginoo, gihatag mo ang Thumim ug Urim33:8 Thumim ug Urim: Duha ka butang nga ginagamit sa pagpakisayod sa kabubut-on sa Dios. sa imong matinumanon nga mga alagad nga mao ang mga kaliwat ni Levi.

Gisulayan mo sila didto sa Masa ug gibadlong didto sa daplin sa tubig sa Meriba.

9Nagpakita sila ug mas dako nga pag-unong kanimo kaysa ilang mga ginikanan, mga igsoon, ug mga kabataan.

Gituman nila ang imong pulong, ug gitipigan nila ang imong kasabotan.

10Tudloan nila ang mga Israelinhon sa imong mga pamalaod ug mga sugo,

ug magahalad sila ug insenso ug mga halad nga sinunog diha sa imong halaran.

11O Ginoo, panalangini sila, ug hinaut pa nga malipay ikaw sa tanan nilang mga buhat.

Laglaga ang ilang mga kaaway aron dili na makabangon pa.”

12Miingon si Moises bahin sa tribo ni Benjamin:

“Palangga sa Ginoo ang tribo ni Benjamin,

ug gipahilayo niya sila sa katalagman ug gipanalipdan sa tibuok nga adlaw.”

13Miingon si Moises bahin sa tribo ni Jose:

“Hinaut pa nga panalanginan sa Ginoo ang ilang yuta ug padad-an kanunay ug ulan ug tubig gikan sa ilalom sa yuta.

14Hinaut pa nga sa tabang sa adlaw mamunga ang ilang mga tanom ug maayong mga bunga sa panahon sa tingbunga niini.

15Hinaut pa nga ang ilang karaang mga bukid ug mga bungtod magaanig maayo ug daghang mga bunga.

16Hinaut pa nga ang ilang yuta magaani sa labing maayong mga abot sa kaayo sa Dios nga nagpadayag diha sa nagadilaab nga sampinit.

Hinaut pa nga kining mga panalangin magapabilin sa tribo ni Jose kay labaw siya kaysa iyang mga igsoon.

17Ang iyang kusog sama sa kusog sa kamagulangang torong baka.

Ang iyang gahom sama sa gahom sa sungay sa ihalas nga baka.

Pinaagi niini laglagon niya ang mga nasod bisan kadtong atua sa layo.

Mao kini ang akong panalangin sa daghang mga katawhan sa Efraim ug Manase.”

18Miingon si Moises bahin sa tribo ni Zebulun ug ni Isacar:

“Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Zebulun sa ilang negosyo.

Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Isacar sa ilang dapit.

19Aghaton nila ang mga tawo sa pag-adto sa bukid sa paghalad sa husto nga mga halad ngadto sa Dios.

Magasaulog sila tungod sa daghang panalangin nga nakuha nila sa dagat ug sa baybayon.”

20Miingon si Moises bahin sa tribo ni Gad:

“Dalaygon ang Dios nga nagpalapad sa teritoryo sa tribo ni Gad!

Nagakinabuhi sila niini nga yuta sama sa liyon nga andam sa pagkunis-kunis sa bukton o sa ulo sa iyang mga kaaway.

21Gipili nila ang labing maayong yuta nga angay alang sa pangulo.

Sa dihang magkatigom ang mga tigdumala sa katawhan sa Israel, ginasunod nila ang mga ginapatuman sa Ginoo ug ang iyang mga lagda alang sa Israel.”

22Miingon si Moises bahin sa tribo ni Dan:

“Ang tribo ni Dan sama sa anak sa liyon nga naglukso-lukso gikan sa Basan.”

23Miingon si Moises bahin sa tribo ni Naftali:

“Ang tribo ni Naftali abunda sa panalangin sa Ginoo. Hinaut pa nga maangkon nila ang yuta sa kasadpan33:23 kasadpan: Mao kini sa Septuagint, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, linaw. ug sa habagatan.”

24Miingon si Moises bahin sa tribo ni Asher:

“Hinaut pa nga panalanginan ang tribo ni Asher labaw sa tanang mga tribo sa Israel.

Hinaut pa nga malipay kanila ang ilang isigka-Israelinhon ug mahimong abunda ang ilang lana.

25Hinaut pa nga ang mga trangka sa pultahan sa ilang mga lungsod mahisama kalig-on sa puthaw ug bronsi,

ug hinaut pa nga magpabilin ang ilang pagkagamhanan samtang buhi pa sila.

26Walay sama sa Dios sa Israel.33:26 Israel: sa Hebreo, Jeshurun, nga ang buot ipasabot, matarong.

Sa iyang pagkahalangdon nagasakay siya sa mga panganod sa pagtabang kaninyo.

27Ang walay kataposan nga Dios mao ang inyong dalangpanan;

tabangan niya kamo sa iyang walay kataposan nga gahom.

Abugon niya ang inyong mga kaaway sa inyong atubangan,

ug mosugo siya kaninyo sa paglaglag kanila.

28Busa ang Israel magapuyo nga halayo sa katalagman, sa yuta nga abunda sa trigo ug duga sa ubas,

ug diin ang tun-og nga gikan sa langit nagahatag ug tubig sa yuta.

29Bulahan kamo, O katawhan sa Israel!

Walay sama kaninyo—usa ka katawhan nga giluwas sa Ginoo.

Ang Ginoo mao ang manalipod ug motabang kaninyo,

ug siya ang makig-away alang kaninyo.

Magkamang ang inyong mga kaaway paingon kaninyo, ug tumban ninyo sila sa likod.”33:29 tumban… sa likod: o, tusok-tusokon ninyo ang ilang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit.

Persian Contemporary Bible

تثنيه 33:1-29

موسی قبايل اسرائيل را بركت می‌دهد

1اين است بركتی كه موسی، مرد خدا، قبل از مرگش به قوم اسرائيل داد:

2خداوند از كوه سينا آمد،

او از كوه سعير طلوع كرد

و از كوه فاران درخشيد.

ده‌ها هزار فرشته همراه او بودند

و آتشی مشتعل در دست راست او.

3او قوم خود را دوست می‌دارد

و از آنها حمايت می‌كند،

ايشان نزد پاهای او می‌نشينند

و از سخنانش بهره‌مند می‌گردند.

4قوانينی كه من برای قوم اسرائيل آوردم،

ميراث ايشان است.

5وقتی قبايل و رهبران اسرائيل جمع شدند،

خداوند را به پادشاهی خود برگزيدند.

6موسی دربارهٔ قبيلهٔ رئوبين چنين گفت:

«رئوبين زنده باشد و نميرد

و افراد قبيله‌اش كم نشوند.»

7و دربارهٔ قبيلهٔ يهودا گفت:

«ای خداوند، صدای يهودا را بشنو!

او را با قومش متحد گردان،

او را در مقابل دشمنان ياری ده

تا بتواند از خود دفاع كند.»

8دربارهٔ قبيلهٔ لاوی گفت:

«ای خداوند، اوريم و تميم33‏:8 اوريم و تُميم دو شیئی بودند که جهت پی بردن به خواست خدا، بوسيلهٔ کاهن بکار می‌رفتند. نگاه کنيد به خروج 28‏:30.‏ خود را

به خادمان امين خود سپردی.

تو ايشان را در مسا آزمودی

و در کنار چشمهٔ مريبه امتحان نمودی.

9ايشان تو را بيش از پدر و مادر، برادر و فرزند خود، دوست داشتند،

از كلام تو اطاعت كردند و نسبت به عهد تو وفادار ماندند.

10آنها قوانين تو را به بنی‌اسرائيل می‌آموزند

و بر قربانگاه تو، بخور و قربانی به تو تقديم می‌كنند.

11ای خداوند، قبيلهٔ لاوی را بركت بده

و خدمت ايشان را قبول بفرما.

كمر دشمنانشان را بشكن تا ديگر برنخيزند.»

12موسی دربارهٔ قبيلهٔ بنيامين چنين گفت:

«او محبوب خداوند است

و در پناه او زيست می‌كند،

خداوند تمامی روز او را احاطه می‌نمايد

و از هر بلايی او را حفظ می‌كند.»

13دربارهٔ قبيلهٔ يوسف چنين گفت:

«خداوند سرزمينشان را بركت دهد،

با باران و با آبهای زير زمين.

14سرزمينشان در هر فصلی پر بار باشد

و از محصولاتی كه آفتاب می‌روياند غنی گردد.

15کوههای قديمی‌شان پر از درخت ميوه شوند

و تپه‌های جاودانی‌شان حاصلخيز گردند.

16در زمينشان وفور نعمت باشد

و ايشان از رضايت خداوند برخوردار گردند،

خداوندی كه در بوتهٔ مشتعل ظاهر گشت.

تمامی اين بركات بر يوسف باد،

بر كسی كه ميان برادران خود شاهزاده بود.

17يوسف در قوت مانند گاو جوان است،

و همچون گاو وحشی با شاخهای خويش تمام قومها را می‌زند.

اين بركات بر هزاره‌های منسی33‏:17 منسی و افرايم فرزندان يوسف بودند.‏ و ده هزاره‌های افرايم33‏:17 منسی و افرايم فرزندان يوسف بودند.‏ باد.»

18موسی دربارهٔ قبايل زبولون و يساكار چنين گفت:

«ای زبولون سفرهای تو با شادی همراه باشد،

و تو ای يساكار در خيمه‌های خود شادمان باش.

19زبولون و يساكار قومها را به كوه خود دعوت خواهند كرد

و در آنجا قربانیهای راستين تقديم خواهند نمود.

ثروت دريا از آن ايشان خواهد شد

و گنجينه‌های نهفته در شن نصيب آنها خواهد گرديد.»

20دربارهٔ قبيلهٔ جاد گفت:

«بركت بر كسانی باد كه به جاد كمک می‌كنند.

او مانند شيری است درنده و قوی.

21بهترين قسمت سرزمين را برای خود برگزيد،

قسمتی را كه سهم حاكم بود به او دادند.

او مردم را هدايت كرد

و حكم و داوری خدا را در مورد اسرائيل اجرا نمود.»

22موسی دربارهٔ قبيلهٔ دان چنين گفت:

«دان مانند بچه شيری است كه از باشان می‌جهد.»

23دربارهٔ قبيلهٔ نفتالی گفت:

«نفتالی از رحمتها و بركات خداوند لبريز است،

مرز جنوبی سرزمين او، تا درياچه جليل وسعت خواهد يافت.»

24دربارهٔ قبيلهٔ اشير چنين گفت:

«اشير بيش از قبايل ديگر بركت يافته است.

در ميان برادرانش محبوب باشد

و سرزمينش از محصول زيتون غنی گردد.

25شهرهايش با دروازه‌های آهنين محصور شود،

و تا وقتی زنده است از قدرتش كاسته نگردد.»

26ای اسرائيل، خدايی مانند خدای تو نيست.

او باشكوه و جلال بر ابرهای آسمان سوار می‌شود

تا به كمک تو بيايد.

27خدای ازلی پناهگاه توست

و بازوان ابدی او تو را محافظت خواهند كرد.

او دشمنانت را از مقابل تو خواهد راند

و به تو خواهد گفت كه آنها را هلاک كنی.

28پس اسرائيل در امنيت ساكن خواهد شد.

او در سرزمينی زندگی خواهد كرد كه پر از غله و شراب است

و از آسمان آن شبنم بر زمين می‌بارد.

29خوشا به حال تو، ای اسرائيل،

زيرا هيچ قومی مثل تو نيست،

قومی كه خداوند، آن را نجات داده باشد.

خداوند سپر و شمشير توست،

او تو را كمک می‌كند و به تو پيروزی می‌بخشد.

دشمنانت در مقابل تو به زانو در خواهند آمد

و تو ايشان را پايمال خواهی نمود.