Deuteronomio 15 – APSD-CEB & NUB

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 15:1-23

Ang Tuig sa Paglimot sa Utang

1“Sa kataposan sa matag pito ka tuig, kinahanglan nga kalimtan na ninyo ang tanang mga utang. 2Mao kini ang inyong himuon: Kinahanglan nga kalimtan na sa nagpautang ang utang sa iyang isigka-Israelinhon. Dili na niya paninglon kay miabot na ang panahon nga gitagana sa Ginoo nga kalimtan ang mga utang. 3Mahimo ninyong paninglan ang langyaw, apan kinahanglan nga kalimtan na ninyo ang utang sa inyong isigka-Israelinhon.

4“Walay kabos kaninyo didto sa yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios nga inyong panag-iyahon, kay panalanginan gayod niya kamo. 5Kana kon tumanon gayod ninyo ang Ginoo nga inyong Dios ug sundon pag-ayo ang tanang mga sugo nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa. 6Panalanginan kamo sa Ginoo nga inyong Dios sumala sa iyang gisaad kaninyo. Daghang mga nasod ang manghulam kaninyo apan kamo dili manghulam. Dumalahan ninyo ang daghang mga nasod apan dili sila mahimong modumala kaninyo.

7“Kon adunay kabos sa inyong mga lungsod, sa yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios, ayaw kamo paglinaog kaniya. 8Kondili, pagmanggihatagon kamo ug pahulama ninyo siya sa iyang gikinahanglan. 9Ayaw kamo paghunahuna ug daotan, nga tungod kay duol na ang ikapito nga tuig, ang tuig nga kalimtan na ang mga utang, dili na lang kamo magpahulam sa inyong kabos nga katagilungsod. Kon modangop kining kabos nga tawo ngadto sa Ginoo tungod sa inyong gihimo, may tulubagon kamo. 10Paghatag kamo kaniya sa kinasingkasing ug walay pagbagutbot. Kon himuon ninyo kini panalanginan kamo sa Ginoo nga inyong Dios sa tanan ninyong buhaton. 11Dili malikayan nga aduna gayoy mga kabos sa inyong nasod, busa ginamandoan ko kamo nga magmatinabangon gayod kamo kanila.

Ang Paghatag ug Kagawasan sa mga Ulipon

(Exo. 21:1-11)

12“Kon ang imong isigka-Hebreohanon, lalaki man o babaye, gibaligya kanimo ingon nga ulipon, ug nagaalagad siya kanimo sulod sa unom ka tuig, kinahanglan nga hatagan mo siya ug kagawasan sa ikapitong tuig. 13Ug kon hatagan mo na siya ug kagawasan, ayaw siya palakwa nga walay dala. 14Hatagi siya sa walay tihik-tihik sa imong mga kahayopan, trigo, ug duga sa ubas, sumala sa pagpanalangin sa Ginoo nga imong Dios kanimo. 15Hinumdomi ninyo nga mga ulipon usab kamo kaniadto sa Ehipto ug gihatagan usab kamo ug kagawasan sa Ginoo nga inyong Dios. Mao kana nga gihatag ko kini nga sugo kaninyo karong adlawa.

16“Apan kon moingon ang imong ulipon kanimo, ‘Dili ako mobiya kanimo kay gimahal ko ikaw ug ang imong panimalay, ug maayo ang akong kahimtang dinhi uban kanimo,’ 17dad-a siya sa pultahan sa imong balay ug tusoki ang iyang dalunggan nga nakapaod sa pultahan ug mahimo mo na siyang ulipon sa tibuok niyang kinabuhi. Mao usab kini ang himuon mo sa imong ulipon nga babaye.

18“Ayaw pagmakuli sa paghatag ug kagawasan sa imong ulipon kay ang serbisyo nga iyang gihatag kanimo sulod sa unom ka tuig doble pa ug bili sa suholan sa usa ka sulugoon. Kon himuon mo kini panalanginan sa Ginoo nga inyong Dios ang tanan mong pagabuhaton.

Ang Kamagulangan nga mga Hayop

19“Ilain ninyo alang sa Ginoo nga inyong Dios ang tanang kamagulangang anak nga laki sa inyong mga kahayopan. Ayaw ninyo gamita sa pagtrabaho ang mga kamagulangan sa inyong mga baka ug ayaw ninyo guntingi ang mga balhibo sa kamagulangan sa inyong mga karnero. 20Kan-a hinuon ninyo kini ug sa inyong pamilya didto sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios matag tuig, sa dapit nga iyang pilion diin siya pasidunggan. 21Apan kon may deperensya ang hayop, pananglitan bakol o buta o uban pang depekto, kinahanglan nga dili ninyo kini ihalad sa Ginoo nga inyong Dios. 22Kaona lang ninyo kini diha sa inyong mga lungsod. Ug ang tanan mahimong mokaon niini, giisip man siyang hinlo o hugaw sumala sa kasugoan, sama sa pagkaon ninyo sa usa ug sa gasela. 23Apan kinahanglan nga dili ninyo kan-on ang dugo; ibubo ninyo kini sa yuta sama sa tubig.

Swedish Contemporary Bible

5 Moseboken 15:1-23

Lån och skulder

1Vart sjunde år ska alla skulder efterskänkas. 2Det ska gå till så här: Varje långivare ska avskriva de lån han har gett till andra. Han får inte kräva igen ett lån av sin broder eller landsman efter att man utlyst den allmänna skuldavskrivningen, Herrens friår. 3Du kan kräva återbetalning av en främling, men din broders skuld ska du efterskänka.

4Hos dig ska ingen behöva vara fattig, för Herren, din Gud, vill välsigna dig rikligen i det land som han ger dig till egendom, 5om du bara lyssnar till Herren, din Gud, och noga följer hela den lag som jag idag ger dig. 6Herren, din Gud, kommer att välsigna dig som han har lovat. Du ska låna ut pengar till många folk, men själv kommer du aldrig att vara i behov av lån. Du ska härska över många folk, men ingen ska härska över dig.

7Men om det skulle finnas någon hos dig som är fattig, en landsman, i någon av städerna i det land som Herren, din Gud, vill ge dig, får du inte vara hård och vägra att hjälpa honom. 8Öppna din hand för honom och låt honom få låna vad han behöver. 9Se till att du inte låter en ond tanke växa fram inom dig bara för att det sjunde året, avskrivningsåret, närmar sig, så att du ser med ont öga på din fattige broder och vägrar att låna ut pengar. Annars kommer den fattige att ropa ut sin nöd inför Herren och du får en synd att svara för. 10Ge honom det han behöver utan att klaga, för då kommer Herren att välsigna ditt arbete och allt vad du gör. 11Det kommer alltid att finnas fattiga i landet och därför ger jag dig detta bud: Ge med öppen hand till din broder, till den fattige och den som är i nöd i ditt land.

Slavar

(2 Mos 21:2-6)

12Om någon av ditt folk, en hebreisk man eller kvinna, har sålt sig till dig som slav, ska han tjäna dig i sex år och sedan måste du frige honom eller henne det sjunde året 13och du får inte skicka i väg slaven tomhänt. 14Ge honom en ordentlig avskedsgåva från din hjord och av det som kommer från din tröskplats och din vinpress. Dela med dig åt honom av den välsignelse du själv har fått från Herren, din Gud. 15Kom ihåg att du själv var slav i Egypten och att Herren, din Gud, befriade dig. Det är därför jag ger dig denna befallning.

16Men om slaven inte vill lämna dig utan säger att han älskar dig och din familj och trivs bra i ditt hus, 17då ska du sticka en syl genom hans öra in i dörren. Då blir han din slav för alltid. På samma sätt ska du göra med en slavinna. 18Beklaga dig aldrig om du måste frige en slav! Du har under dessa sex år sparat in hela den summa15:18 Kan också översättas: den dubbla summan. det skulle ha kostat dig att ha en anställd på det arbete han utfört åt dig. Herren, din Gud, ska välsigna dig i allt vad du gör.

Förstfödda djur

19Allt förstfött av hankön från din boskap och dina hjordar ska du avskilja åt Herren, din Gud. Använd inte det förstfödda bland din nötboskap till arbete ute på åkrarna och klipp inte av ullen på det förstfödda bland dina får och getter. 20Istället ska du och din familj varje år äta dessa djur inför Herren, din Gud, på den plats han väljer ut. 21Men om det förstfödda djuret inte är felfritt, utan är lamt eller blint eller har något annat fel, ska du inte offra det åt Herren, din Gud. 22Då ska du istället använda det som mat hemma till din familj. Alla rena och orena kan äta det precis som man äter gasell eller hjort. 23Men dess blod får du inte äta utan häll ut det på marken som vatten.