Ang mga Mananap nga Giisip nga Hinlo ug Hugaw
1“Mga anak kamo sa Ginoo nga inyong Dios. Busa kon magsubo kamo alang sa patay, ayaw ninyo samari ang inyong kaugalingon o kiskisi ang ibabaw sa inyong ulo. 2Kay gilain kamo nga katawhan alang sa Ginoo nga inyong Dios. Sa tanang mga tawo sa kalibotan, kamo ang gipili sa Ginoo nga inyong Dios nga mahimong iyang pinasahi nga katawhan.
3“Ayaw kamo ug kaon sa bisan unsa nga mananap nga giisip nga hugaw. 4Mao kini ang mga mananap nga mahimo ninyong kaonon: baka, karnero, kanding, 5usa, ihalas nga kanding, ihalas nga karnero, ug uban pang matang sa usa.14:5 Ang ubang mga mananap dinhi sumala sa nasulat sa Hebreo lisod ilhon ug ang uban wala dinhi sa Pilipinas. 6Mahimo ninyong kaonon ang bisan unsa nga mananap nga pikas ug kuko ug ginausap pagbalik ang ilang kinaon. 7Apan ayaw ninyo kan-a ang mga mananap nga mousap pag-usab sa ilang kinaon apan dili pikas ug kuko, sama sa kamelyo, koneho, ug ‘badger.’ Kining mga mananapa isipon ninyong hugaw. 8Dili usab ninyo kaonon ang baboy, kay bisan tuod pikas ang iyang kuko apan dili niini usapon pagbalik ang iyang kinaon. Dili gayod kamo mokaon niini nga mga mananap o mohikap sa ilang mga patayng lawas.
9“Mahimo ninyong kaonon ang bisan unsa nga mananap nga nagapuyo sa tubig nga may mga silik ug mga himbis. 10Apan dili gayod ninyo kaonon ang walay silik ug himbis. Isipon ninyo kini nga hugaw. 11Mahimo ninyong kaonon ang bisan unsang matang sa langgam nga giisip nga hinlo. 12-18Apan ayaw gayod ninyo kan-a ang mga langgam nga sama sa mga agila, mga uwak, mga langgam nga mokaon ug patayng lawas sa tawo o sa mananap, mga banog, mga ngiwngiw, mga ostrich, mga langgam nga nagapangdagit ug isda, mga talabon, mga dugwak, ug mga kabog. 19Dili usab ninyo kaonon ang adunay pako nga mga insekto nga nagapanon. Mga hugaw kini. 20Apan mahimo ninyong kaonon ang adunay pako nga mga insekto nga giisip nga hinlo.
21“Ayaw ninyo kan-a ang bisan unsang mananap nga namatay lang ug iya. Mahimo ninyo kining ihatag o ibaligya sa mga langyaw nga nagapuyo sa inyong mga lungsod, ug mahimo nila kining kaonon. Apan kamo dili gayod mokaon niini, kay gilain kamo nga katawhan alang sa Ginoo nga inyong Dios.
“Dili ninyo lutuon ang nating kanding sa gatas sa iyang inahan.”
Ang Inyong Ikapulo
22“Kinahanglang ilain ninyo ang ikapulo nga bahin sa tanang abot sa inyong uma matag tuig. 23Dad-a ninyo ang ikapulo sa inyong trigo, duga sa ubas, lana, ug ang kamagulangan sa inyong mga kahayopan sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios diin pasidunggan ang iyang ngalan. Ug didto ninyo kini kan-on sa iyang presensya. Himuon ninyo kini aron makakat-on kamo sa pagtahod kanunay sa Ginoo nga inyong Dios. 24Apan kon layo sa inyo ang maong dapit nga gipili sa Ginoo, ug malisdan kamo sa pagdala sa ikapulo sa mga panalangin sa Ginoo nga inyong Dios, 25ibaligya ninyo ang inyong ikapulo ug ang halin dad-a ninyo didto sa dapit nga gipili sa Ginoo nga inyong Dios. 26Unya ipalit ninyo kini ug baka, karnero, bino, o sa bisan unsa nga inyong magustohan. Unya kaonon ninyo kini ug sa inyong pamilya sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios ug paglipay kamo. 27Ug ayaw ninyo kalimti ang mga Levita nga nagapuyo sa inyong mga lungsod, kay wala silay yuta nga panulondon.
28“Sa kataposan sa matag tulo ka tuig, tigoma ninyo ang ikapulo sa inyong abot sa maong tuig, ug dad-a sa tipiganan niini sa inyong mga lungsod. 29Ihatag ninyo kini sa mga Levita (kay wala silay yuta nga panulondon), sa mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo, sa mga ilo, ug sa mga biyuda sa inyong mga lungsod aron makakaon usab sila ug mabusog. Kon himuon ninyo kini, panalanginan kamo sa Ginoo nga inyong Dios sa tanan ninyong buhaton.”
Animais Puros e Impuros
1“Vocês são os filhos do Senhor, o seu Deus. Não façam cortes no corpo nem rapem a frente da cabeça por causa dos mortos, 2pois vocês são povo consagrado ao Senhor, o seu Deus. Dentre todos os povos da face da terra, o Senhor os escolheu para serem o seu tesouro pessoal.
3“Não comam nada que seja proibido. 4São estes os animais que vocês podem comer: o boi, a ovelha, o bode, 5o veado, a gazela, a corça, o bode montês, o antílope, o bode selvagem e a ovelha montês.14.5 A identificação exata de algumas aves, insetos e animais deste capítulo não é conhecida. 6Vocês poderão comer qualquer animal que tenha o casco fendido e dividido em duas unhas e que rumine. 7Contudo, dos que ruminam ou têm o casco fendido, vocês não poderão comer o camelo, o coelho e o rato silvestre. Embora ruminem, não têm casco fendido; são impuros para vocês. 8O porco também é impuro; embora tenha casco fendido, não rumina. Vocês não poderão comer a carne desses animais nem tocar em seus cadáveres.
9“De todas as criaturas que vivem nas águas vocês poderão comer as que possuem barbatanas e escamas. 10Mas não poderão comer nenhuma criatura que não tiver barbatanas nem escamas; é impura para vocês.
11“Vocês poderão comer qualquer ave pura. 12Mas estas vocês não poderão comer: a águia, o urubu, a águia-marinha, 13o milhafre, qualquer espécie de falcão, 14qualquer espécie de corvo, 15a coruja-de-chifre14.15 Ou o avestruz, a coruja-de-orelha-pequena, a coruja-orelhuda14.15 Ou a gaivota, qualquer espécie de gavião, 16o mocho, o corujão, a coruja-branca14.16 Ou o pelicano, 17a coruja-do-deserto, o abutre, a coruja-pescadora, 18a cegonha, qualquer tipo de garça, a poupa e o morcego.
19“Todas as pequenas criaturas que enxameiam e têm asas são impuras para vocês; não as comam. 20Mas qualquer criatura que tem asas, sendo pura, vocês poderão comer.
21“Não comam nada que encontrarem morto. Vocês poderão dá-lo a um estrangeiro residente de qualquer cidade de vocês, e ele poderá comê-lo, ou vocês poderão vendê-lo a outros estrangeiros. Mas vocês são povo consagrado ao Senhor, o seu Deus.
“Não cozinhem o cabrito no leite da própria mãe.
A Entrega dos Dízimos
22“Separem o dízimo de tudo o que a terra produzir anualmente. 23Comam o dízimo do cereal, do vinho novo e do azeite, e a primeira cria de todos os seus rebanhos na presença do Senhor, o seu Deus, no local que ele escolher como habitação do seu Nome, para que aprendam a temer sempre o Senhor, o seu Deus. 24Mas, se o local for longe demais e vocês tiverem sido abençoados pelo Senhor, o seu Deus, e não puderem carregar o dízimo, pois o local escolhido pelo Senhor para ali pôr o seu Nome é longe demais, 25troquem o dízimo por prata, e levem a prata ao local que o Senhor, o seu Deus, tiver escolhido. 26Com prata comprem o que quiserem: bois, ovelhas, vinho ou outra bebida fermentada, ou qualquer outra coisa que desejarem. Então juntamente com suas famílias comam e alegrem-se ali, na presença do Senhor, o seu Deus. 27E nunca se esqueçam dos levitas que vivem em suas cidades, pois eles não possuem propriedade nem herança próprias.
28“Ao final de cada três anos, tragam todos os dízimos da colheita do terceiro ano, armazenando-os em sua própria cidade, 29para que os levitas, que não possuem propriedade nem herança, e os estrangeiros, os órfãos e as viúvas que vivem na sua cidade venham comer e saciar-se, e para que o Senhor, o seu Deus, os abençoe em todo o trabalho das suas mãos.
