Ang Lalaki
1Ania na ako sa akong hardin, mahal kong pangasaw-onon. Nanguha ako sa akong mira ug mga pahumot. Mikaon ako sa akong dugos ug miinom sa akong bino ug gatas.
Mga Babaye sa Jerusalem
Kamo nga nagahinigugmaay, magkaon kamo ug mag-inom.
Ang Babaye
2Natulog ako apan nagmata ang akong hunahuna. Nadungog ko nga nanuktok ang akong hinigugma. Miingon siya, “Pasudla ako, O mahal ko nga labihan katahom. Kay nabasa sa yamog ang akong ulo.” 3Apan miingon ako, “Nahubo ko na ang akong bisti, sul-obon ko pa ba kini pag-usab? Nakapanghimasa na ako sa akong mga tiil, hugawan ko pa ba kini pag-usab?” 4Gikuot sa akong hinigugma ang trangka sa pultahan, ug nagkuba-kuba ang akong dughan sa kalipay. 5Mibangon ako aron ablihan ang pultahan alang kaniya, ug samtang gikuptan ko ang trangka, mitulo gikan sa akong mga tudlo ang mira. 6Giablihan ko ang akong hinigugma, apan wala na siya. Nasubo ako sa iyang pagbiya. Gipangita ko siya, apan wala ko siya makita. Gitawag ko siya, apan wala siya motubag. 7Nakita ako sa mga guwardya samtang nagpatrolya sila sa siyudad. Gikulata nila ako, ug nasamdan ako. Gikuha pa nila ang akong kupo. 8Kamong mga babaye sa Jerusalem, panumpa kamo nga kon makita ninyo ang akong hinigugma, sultihan ninyo siya nga nagsakit ako tungod sa gugma.
Ang mga Babaye sa Jerusalem
9O labing matahom nga babaye, unsa may anaa sa imong hinigugma nga nakapahimo kaniyang mas maayo kaysa uban, nga gipapanumpa mo man gayod kami?
Ang Babaye
10Guwapo ug himsog ang akong hinigugma. Madanihon siya, ug walay sama kaniya sa liboan ka mga kalalakin-an. 11Sama kabililhon sa bulawan ang iyang ulo. Kulot ang iyang buhok ug sama kini kaitom sa uwak. 12Ang iyang mata daw pareha katahom sa mata sa salampati nga daw gatas kaputi, nga anaa daplin sa suba. Ug pareha kini katahom sa mahalong mga bato. 13Ang iyang mga aping humot sama sa usa ka hardin nga puno sa mga tanom nga ginahimong pahumot. Ang iyang mga ngabil daw mga bulak sa liryo diin nagatulo ang mira. 14Ang iyang mga bukton morag mga tubo nga bulawan nga gidekorasyonan ug mahalong mga bato. Ang iyang lawas sama ka hamis sa bangkil sa elepante nga gidekorasyonan ug mga mahalong bato nga safiro. 15Ang iyang mga paa ug batiis daw mga haligi nga marmol nga gipatindog sa tungtonganan nga purong bulawan. Pagkaanindot niyang tan-awon, sama siya sa mga kahoyng sedro sa Lebanon. 16Lami halokan ang iyang ngabil ug makadani gayod siya kaayo. Siya ang akong hinigugma, O mga babaye sa Jerusalem. Siya ang akong amigo.
男子：
1我的妹妹，我的新娘啊，
我已经来到自己的园中，
采了我的没药和香料，
品尝了我的蜂房和蜂蜜，
也享用了我的美酒和鲜奶。
耶路撒冷的少女：
朋友们，尽情吃喝吧。
相爱的人啊，沉醉在爱中吧！
女子：
2我虽然躺在床上，心却清醒。
我听见我的良人在叩门，说：“开门吧！
我的妹妹，我的爱人，
我完美无瑕的小鸽子啊，
我的头上沾满了露水，
头发被夜间的露珠弄湿了。”
3可是我已经脱了衣裳，难道要再穿上吗？
我已经洗了脚，怎能再沾土呢？
4我的良人从门孔伸进手来，
我心神为之荡漾，
5就起来为他开门；
我的双手滴下没药，
甚至门闩也沾了我指头滴下的没药。
6我为良人开了门，
他却已经离开了。
他的离去使我心中失落。5:6 “他的离去使我心中失落”或译“他说话时，我神不守舍”。
我到处找他，却找不着；
我呼唤他，却得不到回答。
7城中巡逻的卫兵遇见我，
把我打伤了，
看守城墙的人还抢走了我的披肩。
8耶路撒冷的少女啊，
我恳求你们，
倘若遇见我的良人，
请告诉他我思爱成病。
耶路撒冷的少女：
9绝色的佳人啊！
你的良人与别的男子比较，
究竟有什么长处，
以致你这样恳求我们呢？
女子：
10他红光满面，
超越万人。
11他头如纯金，
乌黑发亮的卷发像波浪。
12他的眼睛清澈明亮，
如同溪旁用奶洗净的白鸽，
又像镶嵌合适的宝石。
13他的双颊芬芳，
犹如种满香草的花圃。
他的嘴唇好像百合花，
滴下没药汁。
14他的双臂如同镶着水苍玉的金杖，
身体如同镶嵌蓝宝石的象牙。
15他的双腿好像纯金座上的白玉石柱，
体格如黎巴嫩挺拔的香柏树。
16他的嘴甘甜如蜜，
整个人都令人爱慕。
耶路撒冷的少女啊，
这就是我的良人，
我的朋友。
