Ang Kabag-ohan nga Gihimo ni Josia
(2 Cro. 34:3-7, 29-33)
1Gipatawag ni Haring Josia ang tanang tigdumala sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. 2Miadto siya sa templo sa Ginoo uban ang tanang katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda—gikan sa labing dungganon hangtod sa labing ubos. Nanguban usab ang mga pari ug mga propeta. Gibasa ni Haring Josia ngadto kanila ang tanang nahisulat sa Libro sa Kasabotan, nga nakit-an didto sa templo sa Ginoo. 3Unya mitindog siya sa iyang dapit tapad sa haligi, sa pagpaila sa iyang awtoridad, ug naghimo siya ug kasabotan sa presensya sa Ginoo nga mosunod siya sa Ginoo pinaagi sa pagtuman sa iyang mga sugo, pagtulon-an, ug tulumanon sa tibuok niyang kinabuhi. Niining paagiha matuman ang mga ginapatuman sa kasabotan sa Dios nga nahisulat niini nga libro. Ug misaad usab ang mga tawo nga motuman sa kasabotan sa Dios.
4Unya gisugo ni Haring Josia si Hilkia nga pangulong pari, ang mga pari nga sunod sa ranggo ni Hilkia, ug ang mga pari nga nagabantay sa pultahan sa templo, sa pagpagawas gikan sa templo sa tanang kagamitan nga gigamit sa pagsimba kang Baal, kang Ashera, ug sa tanang butang nga anaa sa kalangitan. Gipasunog niya kini sa gawas sa Jerusalem, didto sa kaumahan sa Kidron, ug unya gidala ang abo sa Betel. 5Gipapahawa niya sa ilang katungdanan ang mga pari nga nagaalagad sa mga dios-dios, nga gitugyanan sa nangaging mga hari sa Juda sa pagsunog ug insenso sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa mga lungsod sa Juda ug sa palibot sa Jerusalem. Kini sila ang nagasunog sa mga insenso ngadto kang Baal ug sa mga butang nga anaa sa kalangitan—sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bitoon. 6Gipakuha usab niya ang poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera gikan sa templo sa Ginoo ug gidala sa gawas sa Jerusalem, ngadto sa yuta sa Kidron, ug gipasunog kini. Unya gipadugmok niya kinig pino ug gisabwag ang abo sa sementeryo. 7Gipaguba usab niya ang mga balay sa mga lalaki nga nagabaligya sa ilang dungog nga atua sa templo sa Ginoo. Didto nagatahi ang mga babaye ug mga bisti nga gamiton sa pagsimba kang Ashera.23:7 mga bisti… kang Ashera: o, tabon alang sa poste nga simbolo ni Ashera.
8Gipabalik ni Haring Josia sa Jerusalem ang tanang mga pari nga nagpuyo sa ubang mga lungsod sa Juda. Giguba niya ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, gikan sa Geba hangtod sa Beersheba, diin nagsunog ang mga pari ug mga insenso. Giguba niya ang mga halaran nga atua sa pultahan nga gingalan kang Josue, ang tigdumala sa Jerusalem. Kini nga pultahan anaa dapit sa wala sa pultahan sa siyudad inigsulod nimo. 9Ang mga pari nga nagaalagad sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit wala tugoti nga moalagad sa halaran sa Ginoo sa Jerusalem, apan gitugotan sila nga mokaon sa pan nga walay patubo uban sa ubang mga pari.
10Gipaguba usab ni Haring Josia ang halaran sa Tofet, sa Kapatagan sa Ben Hinom, aron wala na didtoy maghalad sa iyang anak sa kalayo alang kang Molec. 11Gipakuha niya gikan sa pultahan sa templo sa Ginoo ang mga estatuwa nga kabayo nga gihalad sa mga hari sa Juda ngadto sa adlaw. Kini nga mga kabayo anaa mahimutang duol sa kuwarto sa opisyal nga si Natan Melec. Gisunog usab ni Josia ang mga karwahe nga gihalad ngadto sa adlaw.
12Gipaguba niya ang mga halaran nga gipahimo sa mga hari sa Juda didto sa atop sa ibabaw nga kuwarto ni Ahaz, apil ang mga halaran nga gipahimo ni Manase didto sa duha ka hawanan sa templo sa Ginoo. Gipadugmok niya kini ug pino ug gisabwag ang abo sa yuta sa Kidron. 13Gipaguba usab niya ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa sidlakan sa Jerusalem ug sa habagatan sa Bukid sa Kadaotan. Kini nga mga simbahanan gipahimo ni Solomon nga hari sa Israel alang kang Ashtarot, ang mangil-ad nga diosa sa mga Sidonhon, ug alang kang Kemosh, ang ngil-ad nga dios sa mga Moabihanon, ug alang kang Molec, ang ngil-ad nga dios sa mga Amonihanon. 14Gipadugmok niya ang mga handomanan nga bato ug gipangputol ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Unya gihugaw-hugawan niya kadtong mga lugara pinaagi sa pagkatag didto ug mga bukog sa mga tawo. 15Bisan ang halaran sa simbahanan diha sa habog nga dapit didto sa Betel iyang gipaguba. Kini nga simbahanan gipahimo ni Jeroboam nga anak ni Nebat, nga mao ang nahimong hinungdan sa pagpakasala sa mga taga-Israel. Gisunog niya kini nga halaran ug gidugmok ug pino. Gisunog usab niya ang poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. 16Samtang nagtan-aw tan-aw siya sa palibot, nakita niya ang mga lubnganan sa kilid sa bungtod. Gipakuha niya ang mga bukog gikan sa mga lubnganan ug gisunog niya didto sa halaran sa Betel sa pagtamastamas niini. Nahitabo kini sumala sa giingon sa Ginoo pinaagi sa iyang alagad nga mitagna niining mga butanga. 17Unya nangutana siya, “Kang kinsang lubnganan kanang anaa sa unahan?” Mitubag ang mga tawo sa lungsod, “Lubnganan kana sa alagad sa Dios nga taga-Juda. Siya ang nagtagna niining imong gihimo karon sa halaran sa Betel.” 18Miingon ang hari, “Pasagdi lang ninyo ang iyang lubnganan. Ayaw ninyo kuhaa ang iyang mga bukog.” Busa wala nila kuhaa ang iyang mga bukog ug ang mga bukog sa propeta nga taga-Samaria.
19Unya giguba ni Haring Josia ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit didto sa Samaria, sama sa gihimo niya sa Betel. Kini nga mga simbahanan gipahimo sa mga hari sa Israel ug nakapasuko gayod kini sa Ginoo. 20Gipamatay niya ang tanang mga pari nga nagaalagad niadtong mga simbahanan, didto mismo sa mga halaran. Ug nagsunog siya ug mga bukog sa tawo niadto nga mga halaran sa pagpanamastamas niini. Unya mibalik siya sa Jerusalem.
Giselebrar ni Josia ang Pista sa Paglabay sa Anghel
(2 Cro. 35:1-19)
21Nagmando si Haring Josia sa tanang mga tawo, “Saulogon nato ang Pista sa Paglabay sa Anghel sa pagpasidungog sa Ginoo nga atong Dios, sumala sa nahisulat dinhi sa Libro sa Kasabotan.” 22Kay wala gayoy sama niadtong matanga sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel sukad sa panahon sa pagdumala sa mga maghuhukom sa Israel ug sa panahon sa mga hari sa Israel ug Juda. 23Gisaulog ang Pista sa Paglabay sa Anghel didto sa Jerusalem sa pagpasidungog sa Ginoo sa ika-18 nga tuig sa paghari ni Josia.
24Gipuo usab ni Josia sa Jerusalem ug sa Juda ang mga espiritista nga nagapakigsulti sa kalag sa mga patay, ang mga dios-dios sa mga panimalay, ang uban pang mga dios-dios, ug ang tanang ngil-ad nga mga butang nga ginasimba sa mga tawo. Gihimo kini ni Josia sa pagtuman sa mga balaod nga nahisulat sa libro nga nakita ni Hilkia nga pari didto sa templo sa Ginoo. 25Sukad-sukad wala pa gayoy hari nga sama kang Josia nga misunod sa Ginoo sa tibuok niyang kasingkasing, sa tibuok niyang kalag, ug sa tibuok niyang kusog. Gituman gayod niya ang tanang Kasugoan ni Moises. Wala usay sama kaniya sa mga hari nga misunod kaniya.
26Apan bisan pa niining tanan, wala gihapon makuha ang kapungot sa Ginoo sa Juda, tungod sa tanang gihimo ni Manase nga nakapasuko gayod kaniya. 27Busa miingon ang Ginoo, “Isalikway ko ang Juda sama sa gihimo ko sa Israel, ug isalikway ko ang Jerusalem, ang siyudad nga akong pinili, ug kining templo nga akong giingon nga dinhi ako pasidunggan.”
Ang Kataposan nga Paghari ni Josia
(2 Cro. 35:20–36:1)
28Ang uban pang sugilanon mahitungod sa paghari ni Josia, ug ang tanan niyang gihimo, nahisulat sa libro sa mga sugilanon bahin sa mga hari sa Juda.
29Sa naghari pa si Josia, si Faraon Neco nga hari sa Ehipto miadto sa Suba sa Eufrates sa pagtabang sa hari sa Asiria. Miadto si Haring Josia ug ang iyang mga sundalo sa pagpakiggira kang Neco, apan gipatay siya ni Neco sa dihang nakita siya niini sa Megido. 30Gikarga sa iyang mga alagad ang iyang patayng lawas sa karwahe balik sa Jerusalem, ug gilubong sa iyang kaugalingong lubnganan. Ang iyang anak nga si Jehoahaz mao ang gipuli sa katawhan sa Juda nga hari pinaagi sa pagdihog kaniya ug lana.
Ang Paghari ni Jehoahaz sa Juda
(2 Cro. 36:2-4)
31Nagaedad si Jehoahaz ug 23 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa tulo ka bulan. Ang iyang inahan mao si Hamutal nga anak ni Jeremias nga taga-Libna. 32Daotan ang iyang gihimo atubangan sa Ginoo, sama sa gihimo sa iyang mga katigulangan. 33Gipriso siya ni Faraon Neco sa Ribla nga sakop sa yuta sa Hamat, aron dili siya makahari sa Jerusalem. Gipabayad ni Neco ang Juda ug 3,400 ka kilong plata ug 34 ka kilong bulawan ingon nga buhis. 34Si Eliakim nga usa usab ka anak ni Josia mao ang gipuli ni Neco kang Josia ingon nga hari. Giilisan ni Neco ang iyang ngalan ug Jehoyakim. Gidala ni Neco si Jehoahaz sa Ehipto ug didto na kini namatay. 35Gipabayad ni Haring Jehoyakim ug buhis ang mga taga-Juda basi sa ilang bahandi, aron makabayad siya sa buhis nga gipangayo ni Faraon Neco.
Ang Paghari ni Jehoyakim sa Juda
(2 Cro. 36:5-8)
36Nagaedad si Jehoyakim ug 25 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa 11 ka tuig. Ang iyang inahan mao si Zebida nga anak ni Pedaya nga taga-Ruma. 37Daotan ang iyang gihimo atubangan sa Ginoo, sama sa gihimo sa iyang mga katigulangan.
Josiah Promises Again to Obey the Covenant
1Then the king called together all the elders of Judah and Jerusalem. 2He went up to the Lord’s temple. The people of Judah and Jerusalem went with him. So did the priests and prophets. All of them went, from the least important of them to the most important. The king had all the words of the Book of the Covenant read to them. The book had been found in the Lord’s temple. 3The king stood next to his pillar. He agreed to the terms of the covenant in front of the Lord. The king promised to serve the Lord and obey his commands, directions and rules. He promised to obey them with all his heart and with all his soul. So he agreed to the terms of the covenant written down in that book. Then all the people committed themselves to the covenant as well.
4Certain things in the Lord’s temple had been made to honor other gods. They were the god named Baal, the female god named Asherah and all the stars in the sky. The king ordered Hilkiah the high priest to remove those things. The king ordered the priests who were next in rank and the men who guarded the doors to help Hilkiah. Josiah took those things that had been in the Lord’s temple and burned them outside Jerusalem. He burned them in the fields in the Kidron Valley. And he took the ashes to Bethel. 5Josiah got rid of the priests who served other gods. The kings of Judah had appointed those priests to burn incense. They burned the incense on the high places of the towns of Judah. And they burned it on the high places around Jerusalem. They burned incense to honor Baal and the sun and moon. They burned it to honor all the stars. 6Josiah removed the Asherah pole from the Lord’s temple. It had been used to worship the female god named Asherah. He took it to the Kidron Valley outside Jerusalem. There he burned it. He ground it into powder. And he scattered it over the graves of the ordinary people. 7He also tore down the rooms where the male temple prostitutes stayed. Those rooms were in the Lord’s temple. Women had made cloth for Asherah in them.
8Josiah brought all the priests from the towns of Judah and destroyed the high places. He destroyed them from Geba all the way to Beersheba. The priests had burned incense on them. Josiah broke down the gate at the entrance of the Gate of Joshua. It was on the left side of Jerusalem’s city gate. Joshua was the city governor. 9The priests of the high places didn’t serve at the Lord’s altar in Jerusalem. In spite of that, they ate with the other priests. All of them ate bread made without yeast.
10Josiah destroyed the high place at Topheth in the Valley of Ben Hinnom. He didn’t want anyone to use the high place to sacrifice his son or daughter in the fire to the god named Molek. 11Josiah removed the statues of horses from the entrance to the Lord’s temple. The kings of Judah had set them apart to honor the sun. The statues were in the courtyard. They were near the room of an official named Nathan-Melek. Josiah burned the chariots that had been set apart to honor the sun.
12He pulled down the altars the kings of Judah had set up. They had put them on the palace roof near the upstairs room of Ahaz. Josiah also pulled down the altars Manasseh had built. They were in the two courtyards of the Lord’s temple. Josiah removed the altars from there. He smashed them to pieces. Then he threw the broken pieces into the Kidron Valley. 13The king also destroyed the high places that were east of Jerusalem. They were at the southern end of the Mount of Olives. They were the ones Solomon, the king of Israel, had built. He had built a high place for worshiping Ashtoreth. She was the evil female god of the people of Sidon. Solomon had also built one for worshiping Chemosh. He was the evil god of Moab. And Solomon had built one for worshiping Molek. He was the god of the people of Ammon. The Lord hated that god. 14Josiah smashed the sacred stones. He cut down the poles used to worship the female god named Asherah. Then he covered all those places with human bones.
15There was an altar at Bethel. It was at the high place made by Jeroboam, the son of Nebat. Jeroboam had caused Israel to commit sin. Even that altar and high place were destroyed by Josiah. He burned the high place. He ground it into powder. He also burned the Asherah pole. 16Then Josiah looked around. He saw the tombs on the side of the hill. He had the bones removed from them. And he burned them on the altar to make it “unclean.” That’s what the Lord had said would happen. He had spoken that message through a man of God. The man had announced those things long before they took place.
17The king asked, “What’s that stone on the grave over there?”
The people of the city said, “It marks the tomb where the man of God is buried. He came from Judah. He spoke against the altar at Bethel. He announced the very things you have done to it.”
18“Leave it alone,” Josiah said. “Don’t let anyone touch his bones.” So they spared his bones. They also spared the bones of the prophet who had come from the northern kingdom of Israel.
19Josiah did in the rest of the northern kingdom the same things he had done at Bethel. He removed all the small temples at the high places. He made them “unclean.” The kings of Israel had built them in the towns of the northern kingdom. The people in those towns had made the Lord very angry. 20Josiah killed all the priests of those high places on the altars. He burned human bones on the altars. Then he went back to Jerusalem.
21The king gave an order to all the people. He said, “Celebrate the Passover Feast to honor the Lord your God. Do what is written in this Book of the Covenant.” 22A Passover Feast like that one had not been held for a long time. There hadn’t been any like it in the days of the judges who led Israel. And there hadn’t been any like it during the whole time the kings of Israel and Judah were ruling. 23King Josiah celebrated the Passover Feast in Jerusalem to honor the Lord. It was in the 18th year of his rule.
24And that’s not all. Josiah got rid of those who got messages from people who had died. He got rid of those who talked to the spirits of people who had died. He got rid of the statues of family gods and the statues of other gods. He got rid of everything else the Lord hates that was in Judah and Jerusalem. He did it to carry out what the law required. That law was written in the book that Hilkiah the priest had found in the Lord’s temple. 25There was no king like Josiah either before him or after him. None of them turned to the Lord as he did. He obeyed the Lord with all his heart and all his soul. He obeyed him with all his strength. He did everything the Law of Moses required.
26In spite of that, the Lord didn’t turn away from his great anger against Judah. That’s because of everything Manasseh had done to make him very angry. 27So the Lord said, “I will remove Judah from my land. I will do to them what I did to Israel. I will turn my back on Jerusalem. It is the city I chose. I will also turn my back on this temple. I spoke about it. I said, ‘I will put my Name there.’ ” (1 Kings 8:29)
28The other events of the rule of Josiah are written down. Everything he did is written in the official records of the kings of Judah.
29Pharaoh Necho was king of Egypt. He marched up to the Euphrates River. He went there to help the king of Assyria. It happened while Josiah was king. Josiah marched out to meet Necho in battle. When Necho saw him at Megiddo, he killed him. 30Josiah’s servants brought his body in a chariot from Megiddo to Jerusalem. They buried him in his own tomb. Then the people of the land went and got Jehoahaz. They anointed him as king in place of his father Josiah.
Jehoahaz King of Judah
31Jehoahaz was 23 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for three months. His mother’s name was Hamutal. She was the daughter of Jeremiah. She was from Libnah. 32Jehoahaz did what was evil in the eyes of the Lord. He did just as the kings who had ruled before him had done. 33Pharaoh Necho put him in chains at Riblah in the land of Hamath. That kept him from ruling in Jerusalem. Necho made the people of Judah pay him a tax of almost four tons of silver and 75 pounds of gold. 34Pharaoh Necho made Eliakim king in place of his father Josiah. Necho changed Eliakim’s name to Jehoiakim. But he took Jehoahaz with him to Egypt. And that’s where Jehoahaz died. 35Jehoiakim paid Pharaoh Necho the silver and gold he required. To get the money, Jehoiakim taxed the land. He forced the people to give him the silver and gold. He made each one pay him what he required.
Jehoiakim King of Judah
36Jehoiakim was 25 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 11 years. His mother’s name was Zebidah. She was the daughter of Pedaiah. She was from Rumah. 37Jehoiakim did what was evil in the eyes of the Lord. He did just as the kings who had ruled before him had done.
