Ang Paghari ni Joas sa Juda
(2 Cro. 24:1-16)
1Nahimong hari sa Juda si Joas sa ikapito nga tuig sa paghari ni Jehu sa Israel. Sa Jerusalem siya nagpuyo, ug naghari siya sulod sa 40 ka tuig. Ang iyang inahan mao si Zibia nga taga-Beersheba. 2Gihimo niya ang maayo atubangan sa Ginoo sa tibuok niyang kinabuhi, kay gitudloan siya ni Jehoyada nga pari. 3Apan wala niya ipaguba ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, busa nagpadayon ang mga tawo sa paghalad sa mga halad ug sa pagsunog sa mga insenso didto.
4Miingon si Joas sa mga pari, “Tigoma ninyo ang tanang kuwarta nga gihalad diha sa templo sa Ginoo: ang kuwarta nga nakolekta sa pag-ihap, ang kuwarta nga bayad sa panaad, ug ang kuwarta nga halad nga kinabubut-on. 5Gamita ninyo kini sa pagpaayo sa templo.”
6Apan hangtod sa ika-23 nga tuig sa paghari ni Joas, wala gihapon mapaayo sa mga pari ang templo. 7Busa gipatawag ni Haring Joas si Jehoyada ug ang uban pang mga pari ug gipangutana, “Nganong wala pa ninyo napaayo ang templo? Sukad karon ayaw na ninyo gamita ang kuwarta alang sa inyong kaugalingong mga kinahanglanon. Kinahanglan nga gamiton na kini alang sa pagpaayo sa templo.” 8Miuyon ang mga pari niini ug miuyon usab sila nga dili na sila ang mangolekta sa kuwarta gikan sa mga tawo ug dili na usab sila ang magpaayo sa templo.
9Unya nagkuha si Jehoyada ug kahon ug gibangagan niya ang taklob niini. Gibutang niya kini sa kilid sa halaran, dapit sa tuo inigsulod sa templo sa Ginoo. Kon may mohatag ug kuwarta sa templo, ang mga pari nga nagabantay sa pultahan mao ang mosulod niini sa kahon. 10Kon daghan na ang kuwarta sa kahon, moadto didto ang sekretaryo sa hari ug ang pangulong pari ug ihapon nila kini, ug unya isulod sa bag. 11-12Pagkahuman, ihatag nila kini sa mga tawo nga nagadumala sa pag-ayo sa templo, nga mohatag usab niini ngadto sa mga trabahante sa templo sa Ginoo ingon nga suholan—sa mga panday, sa mga mason, ug sa uban pang mga trabahante nga nagaayo sa templo ug sa mga paril niini. Gigamit usab ang ubang kuwarta sa pagpamalit ug mga kahoy ug mga bato nga tiniltilan nga kinahanglanon sa pagpaayo sa templo, ug sa pagbayad sa uban pang mga galastohan nga may kalabotan sa pag-ayo niini.
13Ang kuwarta nga gihatag ngadto sa templo wala gayod gamita sa paghimo ug mga kopa nga plata, mga pangputol sa pabilo sa suga, mga yahong, mga trumpeta, o bisan unsa nga gamit nga hinimo sa bulawan o plata alang sa templo sa Ginoo. 14Gihatag kini ngadto sa mga nagatrabaho sa templo ug gigamit nila kini sa pagpaayo sa templo. 15Wala na pangitai ug lista sa mga gasto ang mga tawo nga nagadumala sa pagpaayo kay kasaligan man sila. 16Ang kuwarta nga gihatag isip halad nga bayad sa sala ug mga halad aron mahimong hinlo ang tawo, wala dad-a ngadto sa templo sa Ginoo kay alang kadto sa mga pari.
17Niadtong higayona, si Hazael nga hari sa Aram misulong sa Gat ug nailog niya kini. Unya nakahukom siya nga sulongon usab ang Jerusalem. 18Gitigom ni Joas nga hari sa Juda ang tanang mga butang nga gihalad ngadto sa Ginoo sa iyang mga katigulangan nga sila si Jehoshafat, Jehoram, ug Ahazia, nga kanhing mga hari sa Juda, uban sa iya usab nga gipanghalad, apil na ang tanang bulawan nga atua sa mga bodega sa templo sa Ginoo ug sa palasyo. Gipadala niya kining tanan kang Hazael. Busa wala na modayon ug sulong si Hazael sa Jerusalem.
19Ang uban pang sugilanon mahitungod sa paghari ni Joas, ug ang tanan niyang gihimo, nahisulat sa libro sa mga sugilanon bahin sa mga hari sa Juda. 20Sa kaulahian nagplano ug daotan batok kaniya ang iyang mga opisyal, ug gipatay nila siya sa Bet Millo, sa dalan paingon sa Silla. 21Ang mga opisyal nga mipatay kaniya mao sila si Jozacar12:21 Jozacar: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, Jozabad. nga anak ni Shimeat ug si Jehozabad nga anak ni Shomer. Gilubong siya sa lubnganan sa iyang mga katigulangan sa Lungsod ni David. Ug si Amazia nga iyang anak mao ang mipuli kaniya ingon nga hari.
1Sete anos depois de Jeú se ter tornado rei de Israel, Joás tornou-se rei de Judá. Reinou em Jerusalém 40 anos. A sua mãe era Zibia de Berseba. 2Joás fez o que era reto aos olhos do Senhor ao longo de todos os anos em que o sumo sacerdote Jeoiada o instruiu. 3Mesmo assim, não destruiu os santuários pagãos que foram levantados nas colinas; o povo continuou ainda a sacrificar e a queimar ali incenso.
Joás repara o templo
(2 Cr 24.4-14)
4-5Um dia, o rei Joás disse aos sacerdotes: “O edifício do templo precisa de grandes reparações. Quando alguém trouxer uma dádiva ao Senhor, seja uma contribuição regular ou uma oferta especial, utilizem-na para pagar as obras de restauração que forem necessárias.”
6No entanto, ainda no vigésimo terceiro ano do seu reinado, o templo mantinha-se no mesmo estado. 7Por isso, Joás mandou chamar Jeoiada e os outros sacerdotes e perguntou-lhes: “Por que razão ainda nada fizeram para restaurar o templo? Não utilizem mais dinheiro nenhum para cobrir as vossas necessidades pessoais. Daqui em diante, tudo o que for recebido deverá ser empregado com o fim de restaurar o templo.” 8Os sacerdotes concordaram estabelecer um fundo especial para a reparação do edifício e não receber mais donativos que revertessem para si próprios.
9Jeoiada, o sacerdote, preparou uma grande arca com uma abertura na tampa e colocou-a ao lado do altar, à direita de quem entrava no templo. Os sacerdotes com a função de porteiros colocavam aí todas as contribuições do povo. 10Sempre que a arca ficava cheia, o tesoureiro real e o sacerdote contavam o dinheiro e punham-no em sacos. 11Davam-no depois ao mestre-de-obras para pagar aos carpinteiros, 12aos pedreiros, aos marceneiros, aos canteiros, e também para comprar os materiais necessários às obras da casa do Senhor.
13Nenhum desse dinheiro era usado para adquirir fosse o que fosse em matéria de instrumentos ou recipientes em prata ou ouro, fossem garfos, bacias ou taças. 14Todo ele ia exclusivamente para os trabalhos de restauração. 15Também não eram exigidas contas aos encarregados da obra, porque atuavam com fidelidade. 16Apenas o dinheiro proveniente de contribuições por ofertas de culpa e sacrifícios pelo pecado era dado aos sacerdotes para o seu uso pessoal; esse não era colocado na arca das ofertas.
17Por essa altura, o rei Hazael de Aram entrou em guerra com Gate e conquistou-a. Depois virou-se contra Jerusalém para atacar. 18O rei Joás pegou em todos os objetos sagrados que os seus antepassados (Jeosafá, Jeorão e Acazias, reis de Judá) tinham consagrado, e no que ele próprio dera, assim como no ouro que se achou nos tesouros do templo e do palácio, e enviou tudo a Hazael. Desta forma, este último desistiu do ataque.
Fim do reinado de Joás
(2 Cr 24.25-27)
19O resto da história do reinado de Joás está narrado no Livro das Crónicas dos Reis de Judá. 20Os seus conselheiros conspiraram contra ele e assassinaram-no na sua residência real em Bete-Milo, no caminho para Sila. 21Os assassinos foram Jozabade, filho de Simeate, e Jeozabade, filho de Somer, ambos seus auxiliares de confiança. Foi sepultado no cemitério real em Jerusalém. O seu filho Amazias reinou em seu lugar.
