Ang Bag-o nga Paagi sa Pagduol ngadto sa Dios
1Basin maghunahuna kamo nga gidayeg na usab namo ang among kaugalingon. Dili kami sama sa uban nga nagkinahanglan pa ug mga sulat sa pagpaila aron dawaton ninyo, ug unya mangayo na usab kaninyo ug laing sulat sa pagpaila aron dawaton sila sa laing lugar. 2Wala kami magkinahanglan ug mga sulat sa pagpaila, kay kamo mismo ang among sulat nga napatik sa among kasingkasing, tungod kay ang inyong pagkinabuhi sama sa sulat nga makita ug mabasa sa tanan. 3Klaro nga kamo sama sa sulat ni Cristo nga gisulat pinaagi kanamo. Ang gigamit sa pagsulat dili tinta kondili ang Espiritu sa Dios nga buhi, ug wala usab kini isulat sa mga bato nga sulatanan kondili sa kasingkasing sa mga tawo.
4Makasulti kami niini tungod sa gihimo ni Cristo pinaagi kanamo ug tungod sa among pagsalig sa Dios. 5Kay kon kami lang dili kami makahimo niini nga buluhaton, apan gitabangan kami sa Dios. 6Siya ang naghatag kanamo ug katakos aron masaysay namo ang bag-o nga pamaagi nga iyang gibuhat aron kita makaduol kaniya. Kining bag-o nga pamaagi dili pinaagi sa gisulat nga Kasugoan kondili pinaagi sa Espiritu Santo. Kay ang Kasugoan nagadala sa silot nga kamatayon, apan ang Espiritu Santo nagahatag ug kinabuhi nga walay kataposan.
7Sa paghatag sa Dios kang Moises sa Kasugoan nga iyang gisulat sa mga bato, ang mga Israelinhon dili na makatutok sa nawong ni Moises kay nasulawan gayod sila. (Apan kadtong kahayag sa iyang nawong hinay-hinay lang nga nawala.) Karon kon ang Dios nagpakita sa iyang gahom sa Kasugoan nga nagadala ug kamatayon, 8mas labaw pa niini ang iyang ipakita nga gahom kon ang Espiritu Santo na ang maglihok. 9Kay kon gipakita sa Dios ang iyang gahom sa paghatag niya sa Kasugoan nga nagdala ug silot, dili ba nga mas labaw pa gayod ang iyang ipakita nga gahom kon isipon na niya nga matarong ang tawo? 10Ang tinuod, ang gahom sa Kasugoan kaniadto bale-wala lang gayod kon itandi sa gahom niining bag-o nga pamaagi. 11Kay kon may gahom nga gipakita ang Dios niadtong Kasugoan nga lumalabay lang, mas labaw pa ang gahom nga iyang ipakita niining bag-o nga pamaagi nga molungtad sa walay kataposan.
12Ug tungod kay mao kini ang among gilaoman, wala kamiy kahadlok sa pagsugilon sa pulong sa Dios. 13Dili kami sama kang Moises nga nagtabon sa iyang nawong aron dili makita sa sama niya nga mga Israelinhon ang hinay-hinay nga pagkahanaw sa kahayag sa iyang nawong. 14Sa pagkatinuod, wala makasabot ang mga Israelinhon kon unsa ang kahulogan niadto kay gitaptapan ang ilang hunahuna. Ug bisan gani karon may nakataptap gihapon sa ilang hunahuna kon basahon nila ang daan nga kasabotan. Kay wala nila masabti nga kon kita anaa na kang Cristo, kadtong daan nga pamaagi nawala na. 15Oo, hangtod gani karon kon magbasa sila sa mga sinulat ni Moises dili gihapon sila makasabot, kay may nakataptap sa ilang hunahuna. 16Apan kanang nakataptap makuha kon ang tawo modangop sa Ginoo. 17Karon, ang giingon dinhi nga Ginoo mao ang Espiritu Santo, ug kon ang Espiritu sa Ginoo mao ang anaa sa tawo, gawasnon na siya. 18Ug tungod kay wala nay nakataptap sa atong hunahuna, makita na nato ang gahom sa atong Ginoo. Ug kining gahom nga gikan sa Ginoo, nga mao ang Espiritu Santo, nagapadayon sa pagbag-o kanato aron nga sa ngadto-ngadto mahisama kita kaniya.
Tjenesten for Gud resulterer i forvandlede liv
1Begynder vi nu igen at anbefale os selv? Har vi måske som visse andre folk brug for anbefalingsbreve fra jer eller til jer? 2Nej, I er vores anbefalingsbrev. Det er skrevet i jeres3,2 En del håndskrifter siger fejlagtigt „vores”. hjerter og kan ses og læses af alle. 3I viser med jeres liv, at I er et anbefalingsbrev fra Kristus, der er blevet til gennem vores tjeneste. Det er ikke et brev skrevet med pen og blæk, men med den levende Guds Ånd, og det står prentet dybt i jeres hjerter, ikke på stentavler.
Den nye pagts herlige tjeneste
4Vi har tillid til, at Gud gennem Kristus giver os nåde og styrke til at tjene ham. 5Vi regner ikke os selv for noget særligt. De evner og færdigheder, vi har, er jo, hvad Gud har givet os. 6Det er også ham, der har gjort os til tjenere for den nye pagt, som ikke bygger på en nedskreven lov, men på Ånd. Loven bringer død, men Ånden giver liv. 7-8Tjenesten i den gamle pagt byggede på love, der var hugget ind i sten, og den førte til død. Da Moses kom ned fra bjerget med stentavlerne, strålede hans ansigt efter at have været i Guds nærhed, så Israels folk ikke kunne holde ud at se på ham.3,7-8 Jf. 2.Mos. 34,29-35. Stråleglansen på hans ansigt forsvandt ganske vist lidt efter lidt. Men når dødens tjeneste havde sådan en herlighedsglans over sig, hvor meget større herlighed er der da ikke over Helligåndens tjeneste. 9Hvis den gamle pagts tjeneste var herlig, selvom den førte til, at mennesker kom under Guds dom, hvor meget herligere er så ikke den nye pagts tjeneste, der fører til, at mennesker bliver frikendt af Gud? 10I sammenligning med den overvældende herlighed i den nye pagt er den gamle pagts herlighed for intet at regne. 11Når den gamle pagts tjeneste havde herlighed over sig, selvom den var bestemt til at forsvinde, hvor meget større herlighed er der så ikke over den nye pagts tjeneste, som er kommet for at blive.
12Da vi har en så stor og vedvarende herlighed, kan vi tale åbent og ærligt uden at lægge skjul på noget. 13Vi gør ikke som Moses, der skjulte sit ansigt bag et slør, så israelitterne ikke kunne se, hvordan stråleglansen forsvandt. 14I stedet for at få sandheden at vide blev folks tanker låst fast på det, der var engang. Lige til i dag ligger der et tilsvarende slør over deres tanker under oplæsningen af den gamle pagts skrifter, så de ikke forstår den dybere mening. Det slør fjernes først, når de kommer til tro på Kristus. 15Det er stadigvæk sådan, at hver gang Moses’ skrifter bliver læst op, er deres tanker dækket af et slør. 16Men når nogen vender sig til Herren Jesus, bliver sløret taget bort. 17Jesus har sendt Helligånden, og hvor hans Ånd er, dér er der frihed. 18Alle vi, som har fået sløret fjernet, kan nu se hans herlighed—med de begrænsninger, der hører det jordiske liv til3,18 Teksten taler om at se i et spejl, og der tænkes sandsynligvis på, at datidens spejle gav et uklart billede, jf. 1.Kor. 13,12.—og den herlighed sætter sit præg på os, så vi forvandles til lighed med ham, efterhånden som vi modtager fra hans Ånd, og det går fra herlighed til endnu større herlighed.
