Ang Pagtawag sa Ginoo kang Samuel
1Niadtong panahon nga nagaalagad si Samuel sa Ginoo, ubos sa pag-atiman ni Eli, talagsa na lang makigsulti ang Ginoo, ug talagsa na lang ang mga panan-awon. 2Usa ka gabii niana, natulog si Eli sa iyang kuwarto. Dili na kaayo makakita si Eli. 3Si Samuel didto nagatulog sa balay3:3 balay: sa Hebreo, templo. sa Ginoo diin nahimutang ang sudlanan sa Kasabotan. Ug samtang nagsiga pa ang suga sa Dios, 4gitawag sa Ginoo si Samuel. Mitubag si Samuel, “Unsa man, sir!” 5Unya midagan siya ngadto kang Eli ug miingon, “Ania na ako, sir! Nganong gitawag mo man ako?” Miingon si Eli, “Wala ako magtawag kanimo. Balik ug higda.” Busa mibalik siya ug higda.
6Gitawag siya pag-usab sa Ginoo, “Samuel!” Mibangon si Samuel ug miadto kang Eli, ug miingon, “Ania na ako, sir! Nganong gitawag mo man ako?” Mitubag si Eli, “Anak, wala ako magtawag kanimo. Balik ug higda.” 7Niadtong panahona wala pa makaila si Samuel sa Ginoo, kay wala pa makigsulti ang Ginoo kaniya.
8Gitawag pag-usab sa Ginoo si Samuel. Ikatulo na niya kining pagtawag. Mibangon si Samuel ug miadto kang Eli ug miingon, “Ania na ako, sir! Nganong gitawag mo man ako?” Unya nasabtan ni Eli nga ang Ginoo mao ang nagtawag kang Samuel. 9Busa giingnan niya si Samuel, “Balik ug higda, ug kon motawag siya pag-usab, ingna siya, ‘Sulti, Ginoo, kay ako nga imong alagad nagapamati.’ ” Busa mibalik si Samuel ug higda.
10Miadto ang Ginoo kang Samuel, ug sama sa iyang gihimo, gitawag niya kini, “Samuel! Samuel!” Unya mitubag si Samuel, “Sulti, Ginoo, kay ako nga imong alagad nagapamati.” 11Miingon ang Ginoo, “Hinumdomi kini, sa dili madugay may himuon ako sa Israel. Ang tanang makadungog niini mahadlok gayod. 12Pag-abot nianang panahona, himuon ko gayod ang tanan kong giingon batok sa pamilya ni Eli. 13Kay giingnan ko siya nga silotan ko ang iyang pamilya hangtod sa kahangtoran tungod kay gipasagdan niya ang iyang mga anak sa ilang gipanghimo nga pagpakasala, bisan ug nahibaloan niya kini. 14Busa gipanumpa ko nga ang sala sa pamilya ni Eli dili gayod mapasaylo hangtod sa kahangtoran pinaagi sa bisan unsa nga halad.”
15Natulog si Samuel hangtod sa buntag, ug unya giablihan niya ang pultahan sa balay sa Ginoo. Nahadlok siyang mosulti kang Eli mahitungod sa gisulti sa Ginoo. 16Apan gitawag siya ni Eli, “Samuel, anak.” Mitubag si Samuel, “Unsa man.” 17Nangutana si Eli, “Unsa ang gisulti sa Ginoo kanimo? Ayaw paglimod kanako. Silotan ka sa Dios ug labihan gayod kon dili mo isulti kanako ang tanan niyang giingon kanimo.” 18Busa gisulti ni Samuel kaniya ang tanan. Wala gayod siyay gilimod. Miingon si Eli, “Siya ang Ginoo; himuon niya kon unsay maayo sumala sa iyang kabubut-on.”
19Nagtubo si Samuel nga giniyahan sa Ginoo; ug natuman ang tanang gisulti ni Samuel. 20Busa giila siya nga usa ka propeta sa Ginoo gikan sa Dan hangtod sa Beersheba.3:20 gikan sa Dan hangtod sa Beersheba: Ang buot ipasabot, sa tibuok nasod sa Israel. 21Padayon nga nagapakita ang Ginoo kang Samuel sa Shilo, ug didto ginapadayag niya ang iyang kaugalingon kang Samuel pinaagi sa pagpakigsulti kaniya.
خداوند سموئيل را می‌خواند
1در آن روزهايی كه سموئيلِ كوچک زير نظر عيلی، خداوند را خدمت می‌كرد، از جانب خداوند به ندرت پيغامی می‌رسيد. 2-3عيلی، چشمانش به سبب پيری تار شده بود. يک شب وقتی او در جای خود و سموئيل هم در خيمهٔ عبادت كه صندوق عهد خدا در آن قرار داشت، خوابيده بودند، نزديک سحر، 4-5خداوند سموئيل را خواند و سموئيل در جواب گفت: «بلی، آقا!» و از جا برخاسته، نزد عيلی شتافت و گفت: «چه فرمايشی داريد؟ در خدمتگزاری حاضرم.»
عيلی گفت: «من تو را نخواندم؛ برو بخواب!» او رفت و خوابيد.
6بار ديگر خداوند سموئيل را خواند. اين دفعه نيز او برخاست و نزد عيلی شتافت و بازگفت: «چه فرمايشی داريد؟ در خدمتگزاری حاضرم.»
عيلی گفت: «پسرم، من تو را نخواندم؛ برو بخواب!» 7سموئيل نمی‌دانست كه اين خداوند است كه او را می‌خواند چون تا آن موقع، خداوند با او سخن نگفته بود. 8خداوند برای سومين بار سموئيل را خواند و او چون دفعات پيش برخاسته، نزد عيلی رفت و بازگفت: «چه فرمايشی داريد؟ در خدمتگزاری حاضرم.» آنگاه عيلی دريافت كه اين خداوند است كه سموئيل را می‌خواند. 9پس به او گفت: «برو بخواب! اگر اين بار تو را بخواند بگو: خداوندا بفرما، خدمتگزارت گوش به فرمان تو است.» پس سموئيل رفت و خوابيد.
10باز خداوند سموئيل را مانند دفعات پيش خواند: «سموئيل! سموئيل!» و سموئيل گفت: «بفرما، خدمتگزارت گوش به فرمان توست.»
11خداوند به او فرمود: «من در اسرائيل كاری انجام خواهم داد كه مردم از شنيدنش به خود بلرزند. 12آن بلاهايی را كه دربارهٔ خاندان عيلی گفتم بر او نازل خواهم كرد. 13به او گفته‌ام كه تا ابد خانوادهٔ او را مجازات می‌كنم، چونكه پسرانش نسبت به من گناه می‌ورزند و او با اينكه از گناه ايشان آگاه است آنها را از اين كار باز نمی‌دارد. 14پس به تأكيد اعلام داشتم كه حتی قربانی و هديه نمی‌تواند گناه خاندان عيلی را كفاره كند.»
15سموئيل تا صبح خوابيد. بعد برخاسته، طبق معمول درهای خانهٔ خداوند را باز كرد. او می‌ترسيد آنچه را كه خداوند به وی گفته بود، برای عيلی بازگو نمايد. 16-17اما عيلی او را خوانده، گفت: «پسرم، خداوند به تو چه گفت؟ همه چيز را برای من تعريف كن. اگر چيزی از من پنهان كنی خدا تو را تنبيه نمايد!» 18پس سموئيل تمام آنچه را كه خداوند به او گفته بود، برای عيلی بيان كرد. عيلی گفت: «اين خواست خداوند است. بگذار آنچه در نظر وی پسند آيد انجام دهد.»
19سموئيل بزرگ می‌شد و خداوند با او بود و تمام سخنان او را به انجام می‌رساند. 20همهٔ مردم اسرائيل از دان تا بئرشبع می‌دانستند كه سموئيل از جانب خداوند برگزيده شده است تا نبی او باشد. 21خداوند در خيمهٔ عبادت واقع در شيلوه به سموئيل پيغام می‌داد و او نيز آن را برای قوم اسرائيل بازگو می‌كرد.
