Wala Patya ni David si Saul sa Ikaduhang Higayon
1Usa niana ka adlaw, may mga taga-Zif nga miadto kang Saul sa Gibea ug miingon, “Si David nagatago sa bungtod sa Hakila, nga atbang sa Jeshimon.” 2Busa miadto si Saul sa kamingawan sa Zif aron sa pagpangita kang David. Giuban niya ang iyang 3,000 ka mga tawo nga iyang gipili gikan sa Israel. 3Nagkampo sila sa daplin sa dalan sa bungtod sa Hakila, nga atbang sa Jeshimon. Apan nagpabilin si David didto sa kamingawan. Sa dihang nabalitaan ni David nga gisundan siya didto ni Saul, 4nagpadala siyag mga tigpaniid, ug nahibaloan niya nga miabot gayod si Saul.
5Unya miadto si David sa dapit nga gikampohan ni Saul. Nakita niya ang dapit nga gihigdaan ni Saul ug ni Abner nga anak ni Ner, nga komander sa mga sundalo. Natulog si Saul nga gilibotan sa mga sundalo. 6Nangutana si David kang Ahimelec nga Hitihanon ug kang Abishai nga anak ni Zeruya ug igsoon ni Joab, “Kinsa ba kaninyo ang mouban kanako sa pagsulod sa kampo ni Saul?” Mitubag si Abishai, “Ako ang mouban.” 7Busa misulod nianang gabhiona si David ug si Abishai sa kampo ni Saul, ug nakita nila si Saul nga natulog, nga ang iyang bangkaw giugbok sa yuta duol sa iyang ulohan. Si Abner ug ang mga sundalo natulog usab libot kaniya. 8Miingon si Abishai kang David, “Karong adlawa gitugyan na sa Dios kanimo ang imong kaaway. Karon tugoti ako sa pagpatay kaniya pinaagi sa bangkaw. Ipapilit ko siya sa yuta sa usa lang ka pagduslak.” 9Apan miingon si David kang Abishai, “Ayaw siyag patya! Kay silotan gayod sa Ginoo ang mopatay sa iyang pinili nga hari. 10Ginasiguro ko gayod kanimo, sa presensya sa buhi nga Ginoo, nga ang Ginoo mismo ang mopatay kaniya, o mamatay siya sa natural nga kamatayon o sa gira. 11Apan dili motugot ang Ginoo nga ako ang mopatay sa iyang pinili nga hari. Kuhaon lang nato ang bangkaw ug ang sudlanan sa tubig nga anaa sa iyang ulohan, ug unya mamiya kita.” 12Busa gikuha ni David ang bangkaw ug ang sudlanan sa tubig sa may ulohan ni Saul, ug milakaw sila. Wala gayoy nakakita o nakahibalo sa nahitabo; wala gayoy nakamata kanila tungod kay gipahinanok sila pag-ayo sa Ginoo.
13Unya mitabok sila si David sa pikas nga bahin sa kapatagan ug mitindog ibabaw sa bungtod nga halayo ug diotay sa kampo nila ni Saul. 14Misinggit si David ngadto sa mga sundalo ug kang Abner nga anak ni Ner, “Abner, madungog mo ba ako?” Mitubag si Abner, “Kinsa ka? Unsay imong tuyo sa hari?” 15Mitubag si David, “Dili ba ikaw man ang inilang maisog nga sundalo sa Israel? Nganong wala man nimo bantayi ang hari nga imong agalon? May mianha diha aron unta sa pagpatay kaniya! 16Dili maayo kining imong gibuhat. Ipanumpa ko sa buhi nga Dios nga angay kang mamatay ug ang imong mga tawo, kay wala ninyo bantayi ang inyong agalon, ang pinili nga hari sa Ginoo. Tan-awa kon anaa pa ba ang bangkaw sa hari ug ang sudlanan sa tubig diha sa iyang ulohan.” 17-18Nakaila si Saul sa tingog ni David, busa miingon siya, “David, anak, ikaw ba kana?” Mitubag si David, “Oo ako kini, Mahal nga Hari. Nganong gigukod mo ako nga imong alagad? Unsay akong sala? 19Mahal nga Hari, pamatia ang akong isulti. Kon ang Ginoo mao ang nagtulod kanimo sa pagpatay kanako, hinaut kaloy-an niya ako pinaagi sa pagdawat sa akong halad. Apan kon kini iya lang sa tawo, hinaut nga panghimaraoton sila sa Ginoo. Kay gihinginlan nila ako gikan sa yuta sa Ginoo ug giingnan nga moalagad sa ubang mga dios. 20Ayaw itugot nga mamatay ako sa yuta sa mga langyaw, nga halayo sa Ginoo. Nganong ikaw nga hari sa Israel nangita man gayod kanako nga sama man lang ako sa pulgas? Nganong gigukod mo ako sama sa langgam sa bukid?”
21Miingon si Saul, “Nakasala ako. Balik kanako David, anak ko, ug dili ko na ikaw hilabtan pag-usab kay wala nimo ako patya karong adlawa. Mora akog buang sa akong gihimo, ug nasayop gayod ako.” 22Mitubag si David, “Ania ang imong bangkaw, ipakuha kini dinhi sa usa sa imong tawo. 23Panalanginan ako sa Ginoo sa akong gihimo karong adlawa, kay gantihan niya ang matag tawo nga matarong ug matinud-anon. Gitugyan ka sa Ginoo kanako karong adlawa, apan wala ko ikaw patya kay ikaw ang pinili nga hari sa Ginoo. 24Maingon nga gihatagan ko ug bili ang imong kinabuhi karong adlawa, hinaut nga hatagan usab sa Ginoo ug bili ang akong kinabuhi ug luwason niya ako gikan sa tanang kalisod.” 25Unya miingon si Saul kang David, “Hinaut nga panalanginan ka sa Dios, anak ko. Makahimo ka pa ug dagkong mga butang, ug magmadaogon ka gayod.” Unya mibiya si David, ug si Saul mipauli.
ዳዊት ለሁለተኛ ጊዜ ሳኦልን ከመግደል ታቀበ
1የዚፍ ሰዎች ሳኦል ወዳለበት ወደ ጊብዓ መጥተው፣ “እነሆ፤ ዳዊት በየሴሞን ትይዩ በሚገኘው በኤኬላ ኰረብታ ተደብቋል” ብለው ነገሩት።
2ስለዚህ ሳኦል ተነሣ፤ ከእስራኤል የተመረጡትን ሦስት ሺሕ ሰዎችን ይዞ፣ ዳዊትን ፍለጋ ወደ ዚፍ ምድረ በዳ ወረደ። 3ሳኦልም በየሴሞን ትይዩ በሚገኘው በኤኬላ ኰረብታ ላይ በመንገድ ዳር ሰፈረ፤ ዳዊት ግን በምድረ በዳ ነበር። ዳዊትም ሳኦል እዚያ ድረስ እንደ ተከተለው ባወቀ ጊዜ፣ 4ሰላዮች ልኮ በትክክል ሳኦል መምጣቱን አረጋገጠ።
5ዳዊትም ተነሥቶ ሳኦል ወደ ሰፈረበት ቦታ ሄደ፤ ሳኦልና የሰራዊቱ አለቃ፣ የኔር ልጅ አበኔር የተኙበትን ስፍራ አየ። ሳኦል በሰፈሩ መካከል ተኝቶ ሳለ፣ ሰራዊቱ በዙሪያው ሰፍሮ ነበር።
6ዳዊትም ኬጢያዊውን አቢሜሌክንና የጽሩያን ልጅ የኢዮአብን ወንድም አቢሳን፣ “ወደ ሳኦል ሰፈር አብሮኝ የሚወርድ ማነው?” ሲል ጠየቃቸው።
አቢሳም፣ “እኔ አብሬህ እወርዳለሁ” አለ።
7ስለዚህ ዳዊትና አቢሳ በሌሊት ሰራዊቱ ወዳለበት ሄዱ። እነሆ፤ ሳኦል በሰፈሩ ውስጥ ተኝቶ ጦሩም ራስጌው አጠገብ በመሬት ላይ ተተክሎ ነበር፤ አበኔርና ወታደሮቹም በዙሪያው ተኝተው ነበር።
8አቢሳም ዳዊትን፣ “ዛሬ እግዚአብሔር ጠላትህን በእጅህ ላይ ጥሎታል፤ አሁንም እኔ አንድ ጊዜ በጦር ወግቼ ከመሬት ጋር ላጣብቀው፤ መድገምም አያስፈልገኝም” አለው።
9ዳዊት ግን አቢሳን እንዲህ አለው፤ “አትግደለው! እግዚአብሔር በቀባው ላይ እጁን አንሥቶ ከበደል ነጻ የሚሆን ማን ነው? 10ሕያው እግዚአብሔርን! እግዚአብሔር ራሱ ይቀሥፈዋል፤ ወይም ቀኑ ደርሶ ይሞታል፤ ወይም በጦርነት ይሞታል። 11እግዚአብሔር በቀባው ላይ እጄን ከማንሣት እግዚአብሔር ይጠብቀኝ! ነገር ግን በራስጌው አጠገብ ያለውን ጦርና የውሃ መያዣውን ያዝና እንሂድ።”
12ስለዚህ ዳዊት በሳኦል ራስጌ አጠገብ የነበረውን ጦርና የውሃውን መያዣ ወሰደ፤ ከዚያም ሄዱ፤ ይህን ያየም ሆነ ያወቀ ወይም የነቃ ማንም አልነበረም። ከእግዚአብሔር ዘንድ ከባድ እንቅልፍ ስለ ወደቀባቸው ሁሉም ተኝተው ነበርና።
13ከዚህ በኋላ ዳዊት ወደ ማዶ ተሻግሮ በኰረብታው ጫፍ ላይ ራቅ ብሎ ቆመ፤ በመካከላቸውም ሰፊ ርቀት ነበር። 14ዳዊት ሰራዊቱንና የኔርን ልጅ አብኔርን፣ “አበኔር ሆይ፣ አትመልስልኝምን?” ሲል ተጣራ።
አበኔርም፣ “በንጉሡ ላይ የምትጮኽ አንተ ማነህ?” በማለት መለሰ።
15ዳዊትም እንዲህ አለ፤ “አንተ ብርቱ ሰው ነህ? በእስራኤልስ ዘንድ አንተን የሚመስል ማን ነው? እነሆ፤ አንድ ሰው ንጉሡን ጌታህን ለመግደል መጥቶ ነበር፤ ታዲያ አንተ ንጉሥ ጌታህን ያልጠበቅኸው ስለ ምንድን ነው? 16ያደረግኸው መልካም አይደለም፤ ሕያው እግዚአብሔርን! አንተና ሰዎችህ ሞት ይገባችኋል፤ እግዚአብሔር የቀባውን ጌታችሁን አልጠበቃችሁምና። እስቲ ተመልከት፤ በራስጌው የነበሩት የንጉሡ ጦርና የውሃ መያዣ የት አሉ?”
17ሳኦል የዳዊትን ድምፅ ለይቶ ስላወቀ፣ “ልጄ ዳዊት ሆይ፤ ይህ ድምፅህ ነውን?” አለው። ዳዊትም፣ “ንጉሥ ጌታዬ ሆይ፤ አዎን ድምፄ ነው” ሲል መለሰ፤ 18በመቀጠልም፣ “ጌታዬ አገልጋዩን የሚያሳድደው ስለ ምንድን ነው? ምን አደረግሁ? ምን በደልስ ፈጸምሁ? 19አሁንም ንጉሥ ጌታዬ የባሪያውን ቃል ያድምጥ፤ እግዚአብሔር በእኔ ላይ አነሣሥቶህ እንደ ሆነ፣ ቍርባን ይቀበል፤ ነገር ግን ይህን ያደረጉት ሰዎች ከሆኑ፣ በእግዚአብሔር ፊት የተረገሙ ይሁኑ፤ ‘ሂድ ሌሎችን አማልክት አምልክ’ ብለው በእግዚአብሔር ርስት ድርሻ እንዳይኖረኝ ዛሬ አሳድደውኛልና። 20አንድ ሰው በተራራ ላይ ቆቅ እንደሚያድን የእስራኤልም ንጉሥ ቍንጫ ለመፈለግ ስለ ወጣ፣ ደሜ ከእግዚአብሔር ፊት ርቆ በምድር ላይ እንዲፈስ አታድርግ።”
21ሳኦልም፣ “በድያለሁ፤ ልጄ ዳዊት ሆይ፤ ተመለስ፤ ዛሬ ነፍሴ በፊትህ ስለ ከበረች፣ ከእንግዲህ ወዲያ አልጐዳህም፤ በርግጥ የሞኝ ሥራ ሠርቻለሁ፤ እጅግ ሲበዛም ተሳስቻለሁ” አለ።
22ዳዊትም እንዲህ ሲል መለሰ፤ “የንጉሥ ጦር እነሆ፤ ከወጣቶችህ አንዱ መጥቶ ይውሰዳት። 23እግዚአብሔር ለእያንዳንዱ ሰው እንደ ጽድቁና እንደ ታማኝነቱ ይክፈለው። እኔ ግን ዛሬ እግዚአብሔር አንተን በእጄ አሳልፎ ሰጥቶኝ ሳለ እግዚአብሔር በቀባው ላይ እጄን አላነሣሁም። 24እነሆ፤ ዛሬ ሕይወትህ በፊቴ እንደ ከበረች ሁሉ፣ የእኔም ሕይወት በእግዚአብሔር ዘንድ የከበረች ትሁን፤ ከመከራም ሁሉ ያድነኝ።”
25ከዚያም ሳኦል ዳዊትን፣ “ልጄ ዳዊት ሆይ፤ የተባረክህ ሁን፤ ታላቅ ነገር ታደርጋለህ፤ በርግጥም ይከናወንልሃል” አለው።
ስለዚህም ዳዊት ወደሚሄድበት ሄደ፤ ሳኦልም ወደ ቤቱ ተመለሰ።
