1 Samuel 24 – APSD-CEB & CARS

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 24:1-22

Wala Patya ni David si Saul

1Sa pagbalik ni Saul gikan sa pagpakiggira batok sa mga Filistihanon, gisultihan siya nga atua si David sa kamingawan sa En Gedi. 2Busa nagpili siyag 3,000 ka mga tawo gikan sa tibuok Israel ug milakaw sa pagpangita kang David ug sa mga tawo niini didto duol sa kabatoan nga gipuy-an sa mga kanding nga ihalas. 3Nakaabot si Saul sa toril sa mga karnero nga anaa mahimutang sa daplin sa dalan, ug may langub didto. Misulod si Saul sa langub aron magtuman sa sugo sa lawas. Didto diay sa kinasuloran nga bahin sa langub nagtago si David ug ang iyang mga tawo. 4Miingon ang mga tawo ni David kaniya, “Mao na gayod kini ang higayon nga giingon sa Ginoo nga itugyan niya kanimo ang imong kaaway ug bahala ka na kon unsa ang imong gustong buhaton kaniya.” Unya mihinay-hinay ug duol si David ngadto sa nahimutangan ni Saul ug giputol niya ang tumoy sa bisti niini. Wala kini mamatikdi ni Saul. 5Apan pagkahuman, gihasol si David sa iyang konsensya tungod sa iyang pagputol sa sidsid sa bisti ni Saul. 6Miingon siya sa iyang mga tawo, “Hinaut nga dili motugot ang Ginoo nga maghimo akog daotan batok sa akong agalon, ang hari nga pinili sa Ginoo.” 7Pinaagi niining iyang gipanulti gibadlong niya ang iyang mga tawo, ug wala niya sila tugoti nga patyon si Saul. Mibiya si Saul sa langub ug mipadayon sa paglakaw.

8Unya migawas si David gikan sa langub ug gitawag si Saul, “Mahal nga Hari!” Sa dihang milingi si Saul, miluhod si David sa pagtahod kaniya. 9Unya miingon si David kang Saul, “Nganong mituo ka sa mga tawo nga nagaingon kanimo nga nagatinguha ako sa pagpatay kanimo? 10Karong adlawa nakita mo mismo kon giunsa ka pagtugyan sa Ginoo kanako didto sa sulod sa langub. Giingnan ako sa uban kong mga tawo nga patyon ka, apan wala ko ikaw patya. Miingon ako kanila nga dili ko hilabtan ang akong agalon tungod kay pinili siya sa Ginoo. 11Amahan, tan-awa ang bahin sa imong bisti nga akong gikuptan. Giputol ko ang sidsid sa imong bisti apan wala ko ikaw patya. Nagapamatuod kini nga wala akoy tuyo sa pagpasipala kanimo o sa pagrebelde kanimo. Wala ako makasala batok kanimo apan nagtinguha ka sa pagpatay kanako. 12Hinaut nga ang Ginoo mao ang maghukom kanatong duha, ug hinaut nga panimaslan ka niya sa imong daotang gihimo kanako. Apan ako dili gayod manghilabot kanimo, 13sama sa panultihon nga nagaingon, ‘Ang daotan lang nga tawo ang nagahimog daotan.’ Busa dili gayod ako manghilabot kanimo. 14Ikaw nga usa ka hari sa Israel naglisod-lisod gayod sa pagpangita kanako. Ngano, kinsa ba gayod ako nga imo mang gukdon? Sama lang ako sa usa ka patay nga iro o pulgas. 15Hinaut nga ang Ginoo mao ang maghukom ug modesisyon kon kinsa ang sad-an kanatong duha. Hinaut nga dunggon niya ako, labanan ug luwason gikan sa imong mga kamot.”

16Pagkahuman ug sulti ni David, miingon si Saul, “Ikaw ba gayod kana David, anak ko?” Ug mihilak siya ug kusog. 17Miingon pa gayod siya, “Mas matarong ka kay kanako. Gibuhatan ko ikaw ug daotan apan gibalosan mo akog maayo. 18Karong adlawa gipakita mo kanako ang imong kaayo. Gitugyan ako sa Ginoo kanimo, apan wala mo ako patya. 19Ang uban, kon makita nila ang ilang kaaway, dili nila kini pasagdan nga makaikyas. Hinaut nga balosan ka sa Ginoo sa kaayo nga gipakita mo kanako karong adlawa. 20Nasayod ako nga mahimo ka gayong hari, ug ang gingharian sa Israel molig-on ubos sa imong pagdumala. 21Karon, ipanumpa kanako sa ngalan sa Ginoo nga dili mo patyon ang akong mga kaliwat, aron dili mawala ang ngalan sa akong pamilya.” 22Busa nanumpa si David kang Saul. Unya mipauli si Saul, apan si David ug ang iyang mga tawo mibalik sa ilang kuta.

Священное Писание

1 Царств 24:1-23

Давуд щадит жизнь Шаула

1А Давуд поднялся оттуда и остался жить в неприступных местах Ен-Геди.

2Когда Шаул вернулся из погони за филистимлянами, ему сказали:

– Давуд в пустыне Ен-Геди.

3Шаул взял три тысячи лучших воинов со всего Исраила и отправился искать Давуда и его людей к Скалам Диких Коз. 4Он пришёл к овечьим загонам у дороги. Там была пещера, и Шаул зашёл в неё облегчиться. А Давуд и его люди сидели в глубине пещеры.

5Люди Давуда сказали ему:

– Вот он, тот день, о котором Вечный говорил тебе: «Я отдам врага в твои руки, чтобы ты поступил с ним так, как тебе угодно».

Давуд тихонько подкрался и отрезал край верхней одежды Шаула. 6После этого Давуда стала мучить совесть за то, что он сделал это.

7Он сказал своим людям:

– Не приведи Вечный мне причинить зло моему господину или поднять на него руку, ведь он помазанник Вечного.

8Этими словами упрекнул Давуд своих людей и не позволил им напасть на Шаула. А Шаул вышел из пещеры и отправился своей дорогой. 9Потом и Давуд вышел из пещеры и закричал вслед Шаулу:

– Господин мой царь!

Когда Шаул оглянулся, Давуд почтительно поклонился ему лицом до земли. 10Он сказал Шаулу:

– Зачем ты слушаешь, когда люди говорят: «Давуд замышляет причинить тебе зло?» 11Сегодня ты своими глазами видел, как Вечный отдал тебя в мои руки в пещере. Меня уговаривали убить тебя, но я пощадил тебя, сказав: «Я не подниму руки на моего господина, потому что он помазанник Вечного». 12Вот, отец мой, посмотри на кусок твоей верхней одежды у меня в руке! Я отрезал край твоей одежды, но не убил тебя. Пойми же и признай, что я не виновен ни в злодеянии, ни в мятеже. Я не согрешил против тебя, но ты охотишься за мной, чтобы лишить меня жизни. 13Пусть Вечный рассудит нас! И пусть Вечный отомстит тебе за меня: моя рука тебя не коснётся. 14Как говорится в старой пословице: «От злодеев исходят злые дела», поэтому моя рука тебя не коснётся.

15Против кого вышел царь Исраила? Кого ты преследуешь? Мёртвого пса! Блоху! 16Пусть Вечный будет нашим судьёй и рассудит нас. Пусть Он рассмотрит моё дело и защитит его. Пусть Он оправдает меня, избавив от твоей руки.

17Когда Давуд сказал это, Шаул спросил:

– Это твой голос, Давуд, сын мой? – и громко заплакал.

18– Ты праведнее меня, – сказал он. – Ты поступил со мной хорошо, а я обходился с тобой плохо. 19Ты только что рассказал мне, как по-доброму ты обошёлся со мной: Вечный отдал меня в твои руки, но ты не убил меня. 20Кто, найдя своего врага, позволит ему уйти невредимым? Пусть Вечный воздаст тебе добром за то, что ты сегодня сделал для меня. 21Я знаю, что ты непременно будешь царём и что царство Исраила утвердится в твоих руках. 22Поклянись же мне Вечным, что ты не искоренишь моих потомков после меня и не уничтожишь моего имени из семьи моего отца.

23Давуд поклялся Шаулу. После этого Шаул вернулся домой, а Давуд и его люди поднялись в укрепление.