Giluwas ni Saul ang Lungsod sa Jabes
1Unya si Nahash nga hari sa mga Amonihanon misulong uban sa iyang mga sundalo, ug gilibotan nila ang lungsod sa Jabes Gilead. Miingon ang katawhan sa Jabes kaniya, “Paghimog kasabotan uban kanamo, ug magpasakop kami kanimo.” 2Apan mitubag si Nahash, “Mohimo lang ako ug kasabotan uban kaninyo sa usa ka kondisyon: lukaton ko ang tuong mata sa kada usa kaninyo aron maulawan ang tibuok Israel.” 3Miingon ang mga tigdumala sa Jabes kaniya, “Hatagi kamig pito ka adlaw sa pagpadala ug mensahe sa tibuok Israel. Kon walay moabot sa pagluwas kanamo, itugyan namo ang among kaugalingon kanimo.”
4Miabot ang mga mensahero sa Gibea, diin nagpuyo si Saul. Ug sa dihang gisulti nila ang giingon ni Nahash, nanghilak ang tanang mga tawo didto. 5Naatol kadto nga nagapauli si Saul gikan sa uma dala ang iyang mga baka. Nangutana siya, “Unsay nahitabo? Nganong nanghilak ang mga tawo?” Unya gisulti sa mga tawo kaniya kon unsa ang giingon sa mga taga-Jabes.
6Pagkadungog niini ni Saul, gigamhan siya sa Espiritu sa Dios, ug labihan gayod ang iyang kasuko. 7Mikuha siya ug duha ka baka ug iyang gitadtad. Unya gihatag niya kini sa mga mensahero, ug gisugo niya sila sa pag-adto sa tibuok yuta sa Israel aron sultihan ang mga tawo niining mosunod: “Mao kini ang mahitabo sa baka nga gipanag-iya sa tawo nga dili mouban kang Saul ug kang Samuel sa pagpakiggira.”
Gipahadlok gayod sa Ginoo ang mga Israelinhon, busa nakighiusa sila. 8Gitigom sila ni Saul sa Bezek: 300,000 ang gikan sa Israel ug 30,000 ang gikan sa Juda. 9Gisultihan nila ang mga mensahero sa Jabes Gilead, “Ingna ang inyong mga katagilungsod nga maluwas sila ugma sa udto.” Sa dihang gisulti kini sa mga mensahero ngadto sa ilang mga katagilungsod nalipay gayod sila. 10Miingon sila sa mga Amonihanon, “Ugma itugyan namo ang among kaugalingon kaninyo, ug himoa ninyo kanamo ang inyong gustong himuon.”
11Ngitngit pa sa pagkasunod nga adlaw, gibahin ni Saul ang iyang mga tawo sa tulo ka grupo. Ug sa dihang kadlawon na, gisulong nila ang kampo sa mga Amonihanon ug gipamatay nila sila hangtod sa pagkaudto. Ang mga nahibiling buhi tagsa-tagsang miikyas.
12Pagkahuman sa gira, miingon ang mga Israelinhon kang Samuel, “Kinsa kadtong mga tawo nga nagaingon nga si Saul dili takos mahimong atong hari? Dad-a sila dinhi kanamo kay amo silang patyon.” 13Apan miingon si Saul, “Walay usa nga patyon karong adlawa, kay niining adlawa giluwas sa Ginoo ang Israel.” 14Unya miingon si Samuel ngadto sa mga tawo, “Dali, mangadto kita sa Gilgal kay iproklamar nato pag-usab si Saul isip atong hari.” 15Busa nangadto silang tanan sa Gilgal ug didto sa presensya sa Ginoo giproklamar nila si Saul isip hari. Naghalad sila didto ug halad alang sa pakigda-it ngadto sa Ginoo, ug naglipay gayod silang tanan.
Saul salva a cidade de Jabes
1Por essa altura, à frente do exército dos amonitas, Naás atacou a cidade israelita de Jabes-Gileade. Os cidadãos de Jabes, no entanto, pediram-lhe tréguas: “Faz connosco uma aliança de paz e te serviremos.”
2“Está bem!”, disse Naás. “Mas só na condição de esvaziar a cada um o olho direito para vergonha de toda a nação!”
3“Então dá-nos ao menos sete dias, para ver se conseguimos obter o auxílio de alguém em Israel”, foi a resposta dos anciãos de Jabes. “Se nenhum dos nossos irmãos vier socorrer-nos, aceitaremos a tua proposta.”
4Quando os mensageiros chegaram a Gibeá, a terra onde Saul vivia, e expuseram o apuro em que se encontravam, toda a gente desatou a chorar e a lamentar-se em voz alta. 5Saul tinha estado a lavrar no campo e regressava com os bois: “O que é que se passa? Para que é este choro todo?” Contaram-lhe então o que acontecera com as gentes de Jabes.
6Ao ouvir o relato, o Espírito de Deus desceu poderosamente sobre Saul que ficou extremamente irado. 7Pegou em dois bois, cortou-os em pedaços e enviou-os por todo o Israel. “Isto é o que vai acontecer aos bois de todo aquele que recusar seguir Saul e Samuel à batalha!”, anunciou. O Senhor fez com que o povo temesse a cólera de Saul e juntaram-se todos a ele como um só homem. 8Contou-os depois em Bezeque e eram 300 000, além dos de Judá que eram 30 000 homens.
9Mandou pois mensageiros a Jabes-Gileade que lhes dissessem: “Receberão ajuda amanhã antes do meio-dia.”
A alegria foi grande na cidade quando esta mensagem chegou. 10Os homens de Jabes disseram então astutamente aos seus inimigos: “Rendemo-nos. Amanhã vamos ter convosco e poderão fazer-nos o que vos apetecer.”
11Na manhã seguinte, logo muito cedo, Saul chegou, dividiu o exército em três destacamentos e caíram de surpresa sobre os amonitas lutando toda a manhã. Os que escaparam com vida foram perseguidos e não ficaram dois juntos.
Saul confirmado como rei
12Então o povo disse a Samuel: “Onde está essa gente que dizia que Saul não haveria de ser nosso rei? Sejam trazidos aqui para os matarmos!”
13Contudo, Saul respondeu: “Ninguém será castigado hoje, porque foi um dia em que o Senhor salvou a Israel!”
14Depois Samuel disse ao povo: “Venham, vamos todos a Gilgal confirmar Saul como nosso rei.” 15Ali, numa cerimónia solene perante o Senhor, consagraram-no rei. Depois ofereceram ofertas de paz ao Senhor. E Saul e todo o Israel celebraram felizes.
