Giihap ni David ang Iyang mga Sundalo
(2 Sam. 24:1-25)
1Gikontra ni Satanas21:1 ni Satanas o, sa kaaway. ang Israel, busa gisulsolan niya si David nga ihapon ang mga Israelinhon. 2Busa miingon si David kang Joab ug sa mga komander sa mga sundalo, “Lakaw kamo, ug ihapa ninyo ang mga Israelinhon gikan sa Beersheba hangtod sa Dan.21:2 gikan sa Beersheba hangtod sa Dan: Ang buot ipasabot, sa tibuok nasod sa Israel. Unya balik kamo dinhi aron mahibaloan ko kon pila silang tanan.”
3Apan mitubag si Joab, “Hinaut pa nga padaghanon sa Ginoo sa 100 ka pilo ang imong katawhan. Apan, Mahal nga Hari, nganong buhaton mo man kini? Dili ba mga sakop mo man sila? Nganong iangin mo man sila sa pagpakasala?”
4Apan miinsister gayod si David, busa gilibot ni Joab ang tibuok Israel, ug unya mibalik sa Jerusalem. 5Gisugilon niya kang David ang gidaghanon sa mga lalaki nga makahimo sa pagpakiggira: 1,100,000 sa Israel ug 470,000 sa Juda. 6Apan wala iapil ni Joab sa pag-ihap ang tribo ni Levi ug ni Benjamin tungod kay supak gayod siya sa gisugo sa hari. 7Wala usab makagusto ang Dios niini, busa gisilotan niya ang Israel. 8Unya miingon si David sa Dios, “Nakasala gayod ako sa akong gihimo. Busa, Ginoo, nagapakilooy ako nga imong alagad nga pasayloon mo ako sa akong sala, kay kinabuang gayod ang akong gihimo.”
9Miingon ang Ginoo kang Gad nga propeta ni David, 10“Adto kang David ug ingna siya nga mao kini ang akong giingon: ‘Aduna akoy tulo ka silot nga papilian kanimo. Pagpili ug usa kay buhaton ko kini.’ ” 11Busa miadto si Gad kang David ug miingon, “Miingon ang Ginoo nga magpili ka niini: 12‘Tulo ka tuig nga gutom, tulo ka bulan nga laglagon kamo sa inyong mga kaaway, o tulo ka adlaw nga katalagman gikan sa Ginoo diin daoton sa anghel sa Ginoo ang tibuok yuta sa Israel.’ Hunahunaa pag-ayo ug pahibaloa ako kon unsay isulti ko sa nagpadala kanako.”
13Mitubag si David kang Gad, “Naglisod gayod ako sa pagpili. Mas maayo pa nga ang Ginoo ang mosilot kanako kay sa tawo, kay maloloy-on kaayo ang Ginoo.” 14Busa nagpadala ang Ginoo ug katalagman sa Israel, ug 70,000 ka mga Israelinhon ang nangamatay. 15Unya nagpadala ang Dios ug anghel aron sa paglaglag sa Jerusalem. Apan samtang gilaglag sa anghel ang Jerusalem, nausab ang hunahuna sa Ginoo sa dihang nakita niya ang pag-antos sa mga tawo. Busa miingon siya sa anghel, “Husto na! Ayaw na silag siloti.” Niadtong higayona ang anghel sa Ginoo didto nagtindog sa may giokanan ni Arauna21:15 Arauna: o, Ornan. nga Jebusihanon.
16Mihangad si David ug nakita niya ang anghel sa Ginoo nga nagatindog tunga-tunga sa langit ug sa yuta. May gikuptan kini nga espada nga gipunting sa Jerusalem. Unya mihapa si David ug ang mga tigdumala sa Israel nga nagbistig sako sa pagpakita sa ilang pagsubo. 17Miingon si David sa Dios, “Ako ang nagsugo nga ihapon ang katawhan. Ako ang nakasala ug naghimo niining hilabihan kadaotang buhat. Kining mga tawo sama sa inosenteng mga karnero. Wala silay nahimong sala. O Ginoo nga akong Dios, ako na lang ug ang akong pamilya ang siloti. Ayaw na paantosa ang imong katawhan niini nga katalagman.”
18Unya gisugo sa anghel sa Ginoo si Gad sa pag-ingon kang David nga motungas didto sa giokanan ni Arauna nga Jebusihanon ug maghimo didto ug halaran alang sa Ginoo. 19Busa mitungas si David aron sa pagtuman sa gisugo sa Ginoo pinaagi kang Gad.
20Niadtong higayona, naggiok ug trigo si Arauna ug ang iyang upat ka mga anak nga lalaki. Sa dihang nakita nila ang anghel sa Ginoo, nanagan ang upat ka anak ni Arauna ug nanago. 21Unya nakita ni Arauna nga nagpadulong si David. Busa mibiya siya sa giokanan ug miyukbo atubangan ni David. 22Miingon si David kaniya, “Ibaligya kanako ang imong giokanan aron makapatindog ako ug halaran alang sa Ginoo, aron maundang ang katalagman nga midangat sa mga tawo. Bayran ko ikaw sa ensaktong bili niini.”
23Miingon si Arauna kang David, “Sige, kuhaa kini Mahal nga Hari. Himoa kon unsay maayo sa imong panan-aw. Ihatag ko ang mga baka alang sa halad nga sinunog, ang mga kahoy nga ginagamit sa paggiok aron isugnod, ug ang trigo aron ihalad sa pagpasidungog sa Ginoo. Oo, ihatag ko kining tanan kanimo.”
24Apan mitubag si Haring David kang Arauna, “Dili ko kini kuhaon nga libre. Bayran ko ikaw sa ensaktong bili niini. Dili mahimong kuhaon ko lang kini gikan kanimo nga walay bayad ug unya ihalad sa Ginoo. Dili ako maghalad ug halad nga sinunog nga wala ko bayri.” 25Busa gibayran ni David si Arauna ug 600 ka buok21:25 600 ka buok: mga pito ka kilo. bulawan alang niadto nga dapit. 26Unya naghimo siya didto ug halaran alang sa Ginoo ug naghalad sa mga halad nga sinunog ug mga halad alang sa maayong relasyon. Unya nagaampo siya, ug gitubag siya sa Ginoo pinaagi sa pagpadala ug kalayo gikan sa langit nga misunog sa mga halad sa halaran. 27Unya giingnan sa Ginoo ang anghel nga ibalik ang iyang espada sa sakoban.
28Sa dihang nakita ni David nga gitubag sa Ginoo ang iyang pag-ampo, naghalad pa gayod siya ug mga halad didto sa giokanan ni Arauna nga Jebusihanon. 29Niadtong panahona, ang Tolda sa Ginoo nga gipahimo ni Moises didto sa kamingawan, ug ang halaran alang sa mga halad nga sinunog didto mahimutang sa habog nga dapit sa Gibeon. 30Apan dili makaadto si David didto sa pagpangutana sa Dios, tungod kay nahadlok siya sa espada sa anghel sa Ginoo.
Davids mønstring af hæren
2.Sam. 24,1-25
1Satan ønskede at bringe Israels folk i ulykke, så han gav David den tanke at foretage en optælling af Israels samlede hærstyrke.
2David sagde derfor til Joab og de øvrige officerer: „Rejs rundt blandt alle Israels stammer fra Dan i nord til Be’ersheba i syd og optæl alle de våbenføre mænd. Kom så tilbage og fortæl mig, hvor mange jeg råder over.”
3Men Joab svarede: „Gud give, at din hær må vokse til 100 gange af, hvad den er nu. Min herre og konge, er de ikke alle loyale over for dig? Hvorfor vil du begå denne synd? Hvorfor bringe ulykke over Israels folk?”
4Imidlertid sejrede kongens ord over Joabs protester, så Joab rejste landet rundt for at foretage optællingen. Da han vendte tilbage til Jerusalem, 5meddelte han David det samlede tal på landets våbenføre mænd: I hele Israel var der 1.100.000 mand, heraf 470.000 i Juda. 6Joab havde dog undladt at foretage optælling i Levis og Benjamins stammeområde, for han var meget ilde til mode over kongens befaling. 7Gud var også vred over optællingen. Derfor ville han straffe Israel.
8Da sagde David til Gud: „Jeg har begået en stor synd! Det var tåbeligt af mig at gøre sådan noget. Tilgiv mig!”
9Så sagde Herren til profeten Gad, som var i Davids tjeneste: 10„Gå hen og sig til David: Jeg, Herren, giver dig tre muligheder for straf, og du må selv vælge, hvilken en af dem det skal være.” 11Gad gik derefter hen til David og forelagde ham de tre muligheder: 12„Vælger du tre år med hungersnød? Eller tre måneder på flugt for dine fjender? Eller tre dage, hvor Herrens engel sender pest over hele Israels land? Sig mig, hvad jeg skal svare Herren, som har sendt mig!”
13„Det er et frygteligt valg,” sukkede David. „Men det er bedre at være prisgivet Herren, for hans nåde er stor. Lad mig ikke være prisgivet mennesker.”
14Da sendte Herren pest over hele Israel, og 70.000 mænd døde. 15Da dødsenglen skulle til at ramme Jerusalem, blev Herren bedrøvet over den store ulykke, der var ved at ske. „Stop!” sagde han til englen. „Nu kan det være nok!” Englen stod da ved jebusitten Ornans tærskeplads. 16Da David så Herrens engel stå stille i luften med sit sværd rettet mod Jerusalem, kastede han og hans ledere sig på knæ med ansigtet mod jorden. De var alle klædt i sæk og aske.
17„Det er mig, der har syndet ved at mønstre min hær,” sagde han. „Alle disse mennesker er som uskyldige får. Herre, min Gud, lad dog straffen ramme mig og min familie. Du må ikke tilintetgøre dit folk.”
18Derpå sagde Herrens engel til Gad: „Sig til David, at han skal bygge et alter for Herren på jebusitten Ornans tærskeplads.” 19-20David var lydig mod Herrens befaling og opsøgte Ornan, der var i færd med at tærske hvede. Da Ornan vendte sig om, fik han øje på englen, og hans fire sønner løb i skjul, mens han selv fortsatte med at tærske. 21Kort efter opdagede Ornan kongen, der nærmede sig. Straks forlod han tærskepladsen, løb kong David i møde og kastede sig på knæ med ansigtet mod jorden foran ham.
22David sagde til Ornan: „Lad mig købe tærskepladsen af dig til dens fulde pris, så jeg kan bygge Herren et alter og få pesten til at standse.”
23„Tag den bare, min herre og konge, og gør med den, hvad du vil,” svarede Ornan. „Her, jeg giver dig mine okser til brændofferet, tærskeslæderne til offerbrænde og brug min hvede til afgrødeofferet. Jeg giver dig det hele!”
24„Nej,” svarede kong David, „jeg vil betale dig den fulde pris. Jeg kan ikke tage, hvad der tilhører en anden, og ofre det til Herren. Jeg vil ikke bringe ofre, der ikke har kostet mig noget!”
25Så betalte David Ornan 600 guldstykker for hele området, 26hvorefter han byggede et alter for Herren og ofrede brændofre og takofre. Han bad Herren om nåde, og Herren svarede ved at sende ild fra himlen, som fortærede ofrene på alteret. 27Herren befalede derefter englen at stikke sværdet i skeden.
28David fortsatte nu med at ofre til Herren på jebusitten Ornans tærskeplads, fordi Herren dér havde svaret på hans bøn. 29Herrens telt og brændofferalteret, som Moses havde lavet i ørkenen, stod stadig på højen ved Gibeon. 30Men David turde ikke tage derhen for at søge Herren, for han var bange for Herrens engels sværd.
