1 Corinto 4 – APSD-CEB & NIVUK

Ang Pulong Sa Dios

1 Corinto 4:1-21

Ang mga Apostoles ni Cristo

1Busa isipa ninyo kami nga mga alagad ni Cristo nga gisaligan sa Dios sa pagpasabot sa kamatuoran nga iyang gitago kaniadto. 2Ug ang tawo nga gisaligan kinahanglan magpakita nga kasaligan gayod siya.

3Walay bali kanako kon unsa ang pag-ila ninyo o ni bisan kinsa kanako. Ako gani mismo dili makaingon nga ang akong pag-alagad sa Dios maayo o dili. 4Hinuon limpyo ang akong konsensya, apan wala kana magkahulogan nga wala na akoy sala. Ang Ginoo lang gayod ang makaingon kon husto o dili ang akong gibuhat. 5Busa ayaw kamo paghukom sa dili pa moabot ang husto nga panahon. Hulata ninyo ang pag-abot sa Ginoo. Mao kana ang panahon nga ipadayag niya ang mga sekreto ug mga motibo sa kada usa. Unya makadawat ug pagdayeg gikan sa Dios ang kada usa sumala sa iyang mga gibuhat.

6Mga igsoon, gigamit ko ang akong kaugalingon ug si Apolos isip sumbanan, aron makat-onan ninyo ang gi-ingon nga “Ayaw pasobrahi ang giingon sa Kasulatan.” Busa ayaw ninyo ipasigarbo ang usa sa pag-ingon nga mas maayo siya kaysa usa. 7Nganong naghuna-huna kamo nga mas maayo gayod kamo kaysa uban? Unsa ang anaa kaninyo nga wala maggikan sa Dios? Ug kon naggikan man kana sa Dios, nganong ipasigarbo ninyo nga daw sa inyo gayod?

8Naghuna-huna kamo nga wala nay nakulang kaninyo, mga adunahan na kamo ug nagahari na sa gingharian sa Dios bisan kon kami wala pa. Maayo gayod unta kon nagahari na kamo aron makahari usab kami uban kaninyo. 9Alang kanako, kaming mga apostoles morag gibutang sa Dios sa labing ubos nga kahimtang. Sama kami sa mga hinukman nga patyon ug nahimong talan-awon sa tibuok kalibotan, sa tanang mga tawo ug sa tanang mga anghel. 10Tungod sa among pagtudlo mahitungod kang Cristo, nakaingon ang mga tawo nga mga buang kami. Apan kamo naghuna-huna nga mga maalam kamo tungod kay anaa kamo kang Cristo. Mga maluya kami, apan sa inyong hunahuna, kamo lig-on. Gidayeg pa kamo sa mga tawo, apan kami gitamay lang nila. 11Hangtod gani karon giantos namo ang kagutom ug kauhaw, ug kulang kami sa bisti. Gidagmalan kami sa mga tawo, ug wala kamiy kaugalingong balay. 12Nagtrabaho kami ug nagpasingot aron lang mabuhi. Giampo namo ang mga tawo nga nagpasipala kanamo nga kaloy-an sila sa Dios. Giantos lang namo ang mga paglutos sa mga tawo. 13Gipakaulawan kami, apan gibalosan namog kalumo. Hangtod karon, sa hunahuna sa mga tawo kami labing ubos ug morag basura lang.

14Wala ako magsulat niini sa tuyo nga pakaulawan kamo, kondili gusto ko nga matudloan kamo isip mga hinigugma ko nga mga anak. 15Kay bisan daghan ang nagatudlo kaninyo mahitungod kang Cristo, ako lang gayod ang inyong amahan sa pagtuo. Mga anak ko kamo sa pagtuo diha kang Cristo Jesus tungod kay ako ang nagdala diha kaninyo sa Maayong Balita. 16Busa gihangyo ko kamo nga sundon ninyo ang akong gibuhat. 17Mao kana ang hinungdan nga gipadala ko diha kaninyo si Timoteo nga akong hinigugma ug kasaligan nga anak sa Ginoo, aron magpahinumdom siya kaninyo sa akong mga pamaagi sa pagkinabuhi isip sumusunod ni Cristo. Kini nga mga pamaagi ako usab nga gitudlo sa mga tumutuo sa bisan asang lugar.

18Ang uban kaninyo mapahitas-on na, kay abi nila ug dili na ako moanha diha. 19Apan kon itugot sa Ginoo, moanha ako diha sa labing madali. Ug tan-awon ko gayod kon unsa ang mahimo nianang mga tawhana nga hilabihan kamapahitas-on manulti. 20Kay ang tinuod, kon ang Dios mao ang nagahari sa atong kinabuhi, masayran usab kini sa uban pinaagi sa atong mga binuhatan ug dili lang sa atong pagsulti. 21Busa unsa ang inyong pilion? Moanha ba ako diha nga masuk-anon o mahigugmaon ug may kalumo?

New International Version – UK

1 Corinthians 4:1-21

The nature of true apostleship

1This, then, is how you ought to regard us: as servants of Christ and as those entrusted with the mysteries God has revealed. 2Now it is required that those who have been given a trust must prove faithful. 3I care very little if I am judged by you or by any human court; indeed, I do not even judge myself. 4My conscience is clear, but that does not make me innocent. It is the Lord who judges me. 5Therefore judge nothing before the appointed time; wait until the Lord comes. He will bring to light what is hidden in darkness and will expose the motives of the heart. At that time each will receive their praise from God.

6Now, brothers and sisters, I have applied these things to myself and Apollos for your benefit, so that you may learn from us the meaning of the saying, ‘Do not go beyond what is written.’ Then you will not be puffed up in being a follower of one of us over against the other. 7For who makes you different from anyone else? What do you have that you did not receive? And if you did receive it, why do you boast as though you did not?

8Already you have all you want! Already you have become rich! You have begun to reign – and that without us! How I wish that you really had begun to reign so that we also might reign with you! 9For it seems to me that God has put us apostles on display at the end of the procession, like those condemned to die in the arena. We have been made a spectacle to the whole universe, to angels as well as to human beings. 10We are fools for Christ, but you are so wise in Christ! We are weak, but you are strong! You are honoured, we are dishonoured! 11To this very hour we go hungry and thirsty, we are in rags, we are brutally treated, we are homeless. 12We work hard with our own hands. When we are cursed, we bless; when we are persecuted, we endure it; 13when we are slandered, we answer kindly. We have become the scum of the earth, the garbage of the world – right up to this moment.

Paul’s appeal and warning

14I am writing this not to shame you but to warn you as my dear children. 15Even if you had ten thousand guardians in Christ, you do not have many fathers, for in Christ Jesus I became your father through the gospel. 16Therefore I urge you to imitate me. 17For this reason I have sent to you Timothy, my son whom I love, who is faithful in the Lord. He will remind you of my way of life in Christ Jesus, which agrees with what I teach everywhere in every church.

18Some of you have become arrogant, as if I were not coming to you. 19But I will come to you very soon, if the Lord is willing, and then I will find out not only how these arrogant people are talking, but what power they have. 20For the kingdom of God is not a matter of talk but of power. 21What do you prefer? Shall I come to you with a rod of discipline, or shall I come in love and with a gentle spirit?