1 Corinto 12 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

1 Corinto 12:1-31

Ang mga Hiyas nga Gihatag sa Espiritu Santo

1Mga igsoon ko kang Cristo, gusto ko nga masabtan gayod ninyo ang mahitungod sa mga hiyas nga gihatag sa Espiritu Santo. 2Nasayod kamo nga sa wala pa kamo nakaila sa Dios gipahisalaag kamo aron mosimba sa mga dios-dios nga dili makasulti. 3Busa gusto ko nga masayran ninyo nga walay tawo nga gigamhan sa Espiritu sa Dios nga makapanghimaraot kang Jesus. Ug wala usay tawo nga makaingon nga si Jesus ang Ginoo kon wala siya gamhi sa Espiritu Santo.

4Aduna kitay nagkalain-laing mga hiyas, apan usa lang ka Espiritu ang gigikanan niining tanan. 5Nagkalain-lain ang pamaagi sa pag-alagad, apan usa lang ka Ginoo ang atong gi-alagaran. 6Nagkalain-lain ang gipabuhat sa Dios kanato, apan usa lang ka Dios ang nagagahom kanatong tanan aron mabuhat nato kini. 7Ang matag usa gihatagan ug hiyas nga nagapakita nga ang Espiritu Santo anaa kaniya, aron makatabang siya sa iyang isigka-tumutuo. 8Ang uban gihatagan sa Espiritu Santo ug hiyas sa pagsugilon mahitungod sa kaalam sa Dios, ug ang uban gihatagan sa Espiritu Santo ug hiyas sa pagpasabot niana. 9Adunay gihatagan ug dako gayod nga pagtuo ug adunay gihatagan ug hiyas sa pagpang-ayo sa mga masakiton, ug kining tanan gikan sa Espiritu Santo. 10Ang uban gihatagan sa Espiritu Santo ug gahom sa paghimo ug mga milagro; ang uban, hiyas sa pagsugilon sa pulong sa Dios; ug ang uban, hiyas sa pag-ila kon ang nagagahom sa usa ka tawo mao ba ang Espiritu Santo o dili. May gihatagan usab ug hiyas sa pagsulti sa uban nga mga pinulongan nga wala nila sukad matun-i, ug adunay gihatagan ug hiyas sa paghubad sa kahulogan niadto nga mga pinulongan. 11Apan usa lang gayod ka Espiritu ang nagahatag niining tanan, ug giapod-apod niya kini sa matag usa sumala sa iyang kabubut-on.

Ang Atong Panig-ingnan Ingon nga mga bahin sa Usa ka Lawas

12Ang lawas adunay daghang mga bahin. Apan ang mga bahin niini kabahin sa usa lang ka lawas. Sama usab niini ang mga tumutuo. Bisan nagkalain-lain ang mga hiyas nga gihatag sa matag usa kanato, kita usa lang ka lawas diha kang Cristo. 13Kay kitang tanan, Judio man o dili, ulipon man o gawasnon, gibautismohan diha sa usa lang ka Espiritu aron mahimong usa ka lawas. Ug usa usab ka Espiritu ang ania kanatong tanan.12:13 ania kanatong tanan: sa literal, gipainom kanatong tanan.

14Ang lawas sa tawo usa lang apan adunay daghang mga bahin. 15Kon moingon ang tiil, “Tungod kay ako dili kamot, dili ako bahin sa lawas,” dili kana basihanan nga dili siya kabahin sa lawas. 16Ug kon moingon ang dalunggan, “Tungod kay ako dili mata, dili ako bahin sa lawas,” dili usab kana basihanan nga dili siya kabahin sa lawas. 17Kay kon ang tibuok nga lawas sa tawo pulos lang mata, unsaon niya pagkadungog? Ug kon ang tibuok nga lawas pulos lang dalunggan, unsaon niya pagsimhot? 18Apan wala kita buhata sa Dios nga sama niana, kondili gipahimutang niya ang nagkalain-lain nga bahin sa atong lawas sumala sa iyang kabubut-on. 19Kon ang lawas adunay usa lang ka bahin, dili na kana matawag nga lawas. 20Ang tinuod, daghan ang mga bahin sa atong lawas, apan usa lang gayod ka lawas.

21Mao kana nga ang mata dili makaingon sa kamot, “Wala ko ikaw kinahanglana,” ug ang ulo dili usab makaingon sa tiil, “Wala ko ikaw kinahanglana.” 22Ang tinuod, ang mga bahin sa lawas nga giisip natong luya kinahanglanon gayod nato. 23Ang mga bahin sa lawas nga giisip natong dili kaayo importante ato gihapong gi-ampingan pag-ayo; ug ang mga bahin nga morag law-ay tan-awon ato usab gihapong gipatahom. 24Apan dili na nato kini kinahanglang buhaton pa sa mga bahin nga matahom nang daan. Mao kini ang gibuhat sa Dios sa atong lawas, aron mahatagan ug pagtagad ug dungog ang mga bahin nga morag dili kaayo importante. 25Gibuhat sa Dios ang mga bahin sa atong mga lawas aron magtinabangay, ug dili aron magkabahin-bahin. 26Busa kon ang usa ka bahin mag-antos, ang tanan nga bahin mag-antos usab. Ug kon ang usa ka bahin dayegon, ang tanan nga bahin malipay usab.

27Ang buot kong ipasabot mao kini: kitang mga tumutuo mao ang lawas ni Cristo, ug ang matag usa kanato kabahin sa iyang lawas. 28Ug niini nga lawas ang matag tumutuo gihatagan sa iyang buluhaton. Una sa tanan mga apostoles; ikaduha, mga propeta; ikatulo, mga magtutudlo; dayon ang mga nagahimo ug mga milagro, mga nagaayo sa mga masakiton, mga nagatabang sa mga nanginahanglan, mga magtatambag, ug mga nagasulti sa pinulongan nga wala nila matun-i. 29Nasayod usab kamo nga dili kitang tanan mga apostoles. Dili usab kitang tanan mga propeta sa Dios, o mga magtutudlo. Dili usab ang tanan nagahimog mga milagro. 30Dili ang tanan nakaangkon ug gahom sa pag-ayo sa mga masakiton, o nakaangkon sa hiyas sa pagsulti sa pinulongan nga wala matun-i. Ug dili usab ang tanan nakaangkon sa hiyas sa paghubad sa kahulogan niadto nga mga pinulongan. 31Apan paningkamoti ninyo nga makadawat kamo gikan sa Dios sa mga mahinungdanon gayod nga mga hiyas. Ug karon itudlo ko kaninyo ang labi pang maayo sa tanan.

La Bible du Semeur

1 Corinthiens 12:1-31

L’exercice des activités et ministères dans l’Eglise

1J’en viens à la question12.1 Voir note 7.1. des « manifestations de l’Esprit » : j’aimerais, frères et sœurs, que vous soyez bien au clair là-dessus.

2Souvenez-vous comment, lorsque vous étiez encore païens, vous vous laissiez entraîner aveuglément vers des idoles muettes ! 3C’est pourquoi je vous le déclare, si un homme dit : « Maudit soit Jésus », ce n’est pas l’Esprit de Dieu qui le pousse à parler ainsi. Mais personne ne peut affirmer : « Jésus est Seigneur », s’il n’y est pas conduit par l’Esprit Saint.

4Il y a toutes sortes de dons de la grâce, mais c’est le même Esprit. 5Il y a toutes sortes de services, mais c’est le même Seigneur. 6Il y a toutes sortes d’activités, mais c’est le même Dieu ; et c’est lui qui met tout cela en action chez tous.

7A chacun, l’Esprit se manifeste d’une façon particulière, en vue du bien commun. 8L’Esprit donne à l’un une parole de sagesse ; à un autre, le même Esprit donne une parole de connaissance. 9L’un reçoit par l’Esprit la foi d’une manière particulière ; à un autre, par ce seul et même Esprit des dons de la grâce sous forme de guérisons, 10à un autre, des actes miraculeux ; à un autre, il est donné de prophétiser et à un autre, de distinguer entre les esprits12.10 Il s’agit certainement de discerner quel esprit anime un prophète ou un enseignant, si c’est l’Esprit de Dieu, ou bien un esprit qui fait prononcer de fausses prophéties ou professer de fausses doctrines (voir 1 R 22 ; 1 Jn 4.1-6).. A l’un est donné de s’exprimer dans des langues inconnues, à un autre d’interpréter ces langues. 11Mais tout cela est l’œuvre d’un seul et même Esprit qui distribue son activité à chacun de manière particulière comme il veut.

12Le corps humain forme un tout, et pourtant il a beaucoup d’organes. Et tous ces organes, dans leur multiplicité, ne constituent qu’un seul corps. Il en va de même pour ceux qui sont unis à Christ. 13En effet, nous avons tous été baptisés dans un seul et même Esprit pour former un seul corps, que nous soyons Juifs ou non-Juifs, esclaves ou hommes libres. C’est de ce seul et même Esprit que nous avons tous reçu à boire.

14Un corps n’est pas composé d’un membre ou d’un organe unique, mais de plusieurs. 15Si le pied disait : « Puisque je ne suis pas une main, je ne fais pas partie du corps », n’en ferait-il pas partie pour autant ? 16Et si l’oreille se mettait à dire : « Puisque je ne suis pas un œil, je ne fais pas partie du corps », cesserait-elle d’en faire partie pour autant ? 17Si tout le corps était un œil, comment ce corps entendrait-il ? Et si tout le corps se réduisait à une oreille, où serait l’odorat ?

18Dieu a disposé chaque organe dans le corps, chacun avec sa particularité, comme il l’a trouvé bon. 19Car s’il n’y avait en tout et pour tout qu’un seul organe, serait-ce un corps ?

20En fait, les organes sont nombreux, mais ils forment ensemble un seul corps. 21C’est pourquoi l’œil ne saurait dire à la main : « Je n’ai pas besoin de toi », ni la tête aux pieds : « Je peux très bien me passer de vous. »

22Au contraire, les parties du corps qui nous paraissent insignifiantes sont particulièrement nécessaires. 23Celles que nous estimons le moins sont celles dont nous prenons le plus grand soin, et celles dont il n’est pas décent de parler, nous les traitons avec des égards particuliers 24dont les autres n’ont guère besoin. Dieu a disposé les différentes parties de notre corps de manière à ce qu’on honore davantage celles qui manquent naturellement d’honneur. 25Il voulait par là éviter toute division dans le corps et faire que chacun des membres ait le même souci des autres.

26Un membre souffre-t-il ? Tous les autres souffrent avec lui. Un membre est-il à l’honneur ? Tous les autres partagent sa joie. 27Or vous, vous êtes le corps de Christ et chacun de vous en particulier en est un membre.

28C’est ainsi que Dieu a établi dans l’Eglise, premièrement des apôtres, deuxièmement des prophètes, troisièmement des enseignants ; puis viennent les miracles, les dons de la grâce sous la forme de guérisons, l’aide, la direction d’Eglise, les langues inconnues. 29Tous sont-ils apôtres ? Tous sont-ils prophètes ? Tous sont-ils enseignants ? Tous font-ils des miracles ? 30Tous ont-ils des dons de la grâce sous forme de guérisons ? Tous parlent-ils dans des langues inconnues ? Tous interprètent-ils ?

31Aspirez aux dons de la grâce les meilleurs. Pour cela, je vais vous indiquer l’approche par excellence12.31 Autre traduction : Vous ambitionnez les dons de la grâce les meilleurs. Eh bien ! Je vais vous indiquer l’approche par excellence..