Salmo 36Sal 36 En el texto hebreo 36:1-12 se numera 36:2-13.
Al director musical. De David, el siervo del Señor.
1El pecado habla al malvado
en lo profundo de su corazón.
No hay temor de Dios
delante de sus ojos.
2Cree que merece alabanzas,
al punto de no hallar aborrecible su propio pecado.
3Sus palabras son malvadas y engañosas;
ha perdido el buen juicio
y la capacidad de hacer el bien.
4Aun en su lecho trama hacer iniquidad;
se aferra a su mal camino
y no rechaza la maldad.
5Tu amor, Señor, llega hasta los cielos;
tu fidelidad alcanza las nubes.
6Tu justicia es como las altas montañas;36:6 las altas montañas. Alt. las montañas de Dios.
tus juicios, tan profundos como el mar.
Tú, Señor, cuidas de hombres y animales;
7¡cuán precioso, oh Dios, es tu gran amor!
Todo ser humano halla refugio
a la sombra de tus alas.
8Se sacian de la abundancia de tu casa;
les das a beber en el río de tus delicias.
9Porque en ti está la fuente de la vida
y en tu luz podemos ver la luz.
10Extiende tu amor a los que te conocen
y tu justicia a los de corazón sincero.
11Que no me aplaste el pie del orgulloso
ni me desarraigue la mano del impío.
12Vean cómo fracasan los malvados:
¡fueron derribados y no pueden levantarse!
Salmo 36Salmo 36 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David nga alagad sang Ginoo. Sa direktor sang mga manugkanta.
Ang Pagkamalaot sang Tawo kag ang Kaayo sang Dios
1Ini ang mensahi nga ginahuptan ko sa akon tagipusuon
parte sa pagkamakasasala sang malaot nga tawo:36:1 Ini ang mensahi… malaot nga tawo: ukon, Nagapanghikot ang sala sa tagipusuon sang malaot nga tawo.
Ang malaot nga tawo wala sing kahadlok sa Dios.
2Tungod kay mataas ang pagtan-aw niya sa iya kaugalingon,
indi niya makita ang iya kalaot agod kaugtan niya kuntani ini.
3Malaot kag kabutigan ang iya ginahambal.
Wala na niya ginahimo kon ano ang husto kag ang maayo.
4Bisan nagahigda siya nagaplano siya sing malain.
Desidido siya nga maghimo sang indi maayo,
kag wala niya ginasikway ang malaot.
5Ang imo gugma kag katutom, Ginoo, indi matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
6Ang imo pagkamatarong malig-on pareho sa mataas nga mga bukid.
Ang imo paghukom indi matungkad pareho sa kadadalman sang dagat.
Ginatatap mo, Ginoo, ang mga tawo kag mga sapat.
7Daw ano kabilidhon sang imo gugma, O Dios.
Ginaprotektaran mo ang mga tawo pareho sang pagprotektar sang pispis sa iya mga buto sa idalom sang iya pakpak.
8Nagapaayaw sila sa kabugana sang pagkaon sa imo balay;
ginapainom mo sila sa imo manami nga tubig.
9Kay ikaw ang ginahalinan sang kabuhi.
Ginapasanagan mo kami, kag nagakasanagan ang amon hunahuna.
10Padayuna ang imo paghigugma sa mga nagakilala sa imo.
Padayuna ang imo paghimo sang matarong sa mga nagakabuhi sang husto.
11Indi pagtuguti nga pierdihon ako sang akon malaot kag bugalon nga mga kaaway.
12Malaglag gid man inang malaot nga mga tawo kag indi na gid makabangon.
