Quinto discurso de Job
1A esto Job contestó:
2«Muchas veces he escuchado cosas semejantes;
¡el consuelo de ustedes es un desastre!16:2 el consuelo … desastre. Lit. son consoladores de calamidad.
3¿No habrá fin a sus discursos inútiles?
¿Qué les irrita tanto que siguen contendiendo?
4También yo podría hablar del mismo modo
si estuvieran ustedes en mi lugar.
También yo pronunciaría bellos discursos en su contra,
meneando con sarcasmo la cabeza.
5Les infundiría nuevos bríos con la boca;
les daría consuelo con los labios.
6»Si hablo, mi dolor no disminuye;
si me callo, tampoco se me calma.
7Ciertamente Dios me ha destruido;
ha exterminado16:7 ha exterminado; Lit. tú has exterminado. a toda mi familia.
8Me tiene acorralado16:8 me tiene acorralado; Lit. tú me tienes acorralado. y da testimonio contra mí;
mi deplorable estado se levanta y me condena.
9En su enojo Dios me desgarra y me persigue;
rechina los dientes contra mí;
mi adversario me clava la mirada.
10La gente se mofa de mí abiertamente;
burlones, me dan de bofetadas,
y todos juntos se ponen en mi contra.
11Dios me ha entregado en manos de gente injusta;
me ha arrojado en las garras de los malvados.
12Yo vivía tranquilo, pero él me destrozó;
me agarró por el cuello y me hizo pedazos;
me hizo blanco de sus ataques.
13Sus arqueros me rodearon.
Sin piedad me perforaron los riñones
y mi hígado se derramó por el suelo.
14Abriéndome herida tras herida,
se lanzó contra mí como un guerrero.
15»He cosido la ropa de luto en mi piel;
en el polvo tengo enterrada la frente.16:15 enterrada la frente. Lit. enterrado mi cuerno.
16De tanto llorar tengo enrojecida la cara
y profundas ojeras tengo en torno a los ojos;
17pero mis manos están libres de violencia
y es pura mi oración.
18»¡Ah, tierra, no cubras mi sangre!
¡No dejes que se acalle mi clamor!
19Ahora mismo tengo en los cielos un testigo;
en lo alto se encuentra mi abogado.
20Mi intercesor es mi amigo16:20 Mi intercesor es mi amigo. Alt. Mis amigos me tratan con burlas.
y ante Dios me deshago en lágrimas
21para que interceda ante Dios en favor mío,
como quien apela por su amigo.
22»Pasarán solo unos cuantos años
antes de que yo emprenda el viaje sin regreso.
قسەی پێنجەمی ئەیوب
1ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2«زۆرم لەمانە گوێ لێ بووە،
هەموو دڵنەواییەکەتان بریندارکەرن!
3ئایا قسەی پووچ کۆتایی هەیە؟
یان چی دەتوروژێنێت هەتا وەڵام بدەیتەوە؟
4منیش وەک ئێوە قسەم دەکرد،
ئەگەر ئێوە لە جێی من بوونایە؛
قسەم بۆ دەگێڕانەوە و
سەرم لە ئاستتان دەلەقاند.
5بەڵام بە دەم هانم دەدان و
جوڵەی لێوەکانم ڕایدەگرتن.
6«ئەگەر قسە بکەم لە خەمۆکیەکەم کەم نابێتەوە،
ئەگەر بێدەنگیش بم لێم دوور ناکەوێتەوە.
7ئەی خودایە، بێگومان تۆ بێزارت کردووم،
هەموو کەسوکارەکەی منت لەناوبردووە.
8سستت کردم، سستییەکەم بووە شایەت،
لاوازییەکەم لێم هەستاوە، بەرەوڕوو شایەتیم لەسەر دەدات.
9تووڕەییەکەی پەلاماری دام و منی چەوساندەوە،
ددانەکانی لێم جیڕکردەوە،
دوژمنەکەم چاوی تێبڕیوم.
10خەڵک دەمیان لێ داچەقاندووم،
بە گاڵتەپێکردنەوە زللەیان لێدەدام،
پێکەوە گەلەکۆمەیان لێکردم.
11خودا منی دایە دەست زۆردار و
فڕێیدامە نێو دەستی خراپەکارەوە.
12من ئاسوودە بووم و ئەو جێی لەق کردم،
پشتەملی گرتم و وردوخاشی کردم.
منی کرد بە نیشانی خۆی؛
13تیرهاوێژەکانی دەوریان دام.
جەرگی بڕیم و دڵی نەسووتا،
زراوی منی بەسەر زەویدا ڕشت.
14جار لەدوای جار شەقم دەکات،
وەک جەنگاوەرێک هێرش دەکاتە سەرم.
15«جلوبەرگی گوشم16:15 لە کاتی ماتەمگێڕان و تۆبەکردندا جلوبەرگی لە گوش دروستکراویان لەبەرکردووە کە ئەزیەتی پێستیانی داوە. بە پێستمەوە دووری و
خۆڵەمێشم بە سەری خۆمدا کرد.
16دەموچاوم لەبەر گریان سوور هەڵگەڕا و
ڕەشی بەسەر پێڵوی چاومدا هات.
17لەگەڵ ئەوەی زۆرداری لە دەستی مندا نییە و
نوێژەکەم بێگەردە.
18«ئەی زەوی، خوێنەکەم دامەپۆشە،
با جێیەک نەبێت بۆ هاوارم!
19ئەوەتا لە ئێستاوە شایەتەکەم لە ئاسمانە،
پارێزگارەکەم لە بەرزاییەکانە،
20ئەو هاوڕێمە و داکۆکیم لێ دەکات.
کاتێک لەبەردەم خودا چاوەکانم فرمێسک دەڕێژن،16:20 لە هەندێک وەرگێڕانەکان دەگوترێت: هاوڕێیەکانم گاڵتە پێم دەکەن.
21ئەو لە پێناوی پیاوێک لە خودا دەپاڕێتەوە،
وەک پاڕانەوەی کەسێک بۆ هاوڕێکەی.
22«تەمەنم کورتە و بەسەردەچێت،
لە ڕێگایەکدا دیلم کە لێی ناگەڕێمەوە.
