Aman No Atemmu
1“Saa nna no mu,
mede Yuda ne Yerusalem ahonyade bɛsan aba.
2Mɛboa aman nyinaa ano,
na mede wɔn aba Yehosafat bon mu.
Ɛhɔ na mebu wɔn atɛn
wɔ nea wɔyɛɛ mʼagyapade, a ɛyɛ Israelfo ho,
efisɛ wɔbɔɔ me nkurɔfo hwetee aman so,
na wɔkyekyɛɛ mʼasase mu.
3Wɔbɔɔ me nkurɔfo so ntonto,
Wɔtɔn mmerantewa de mu sika bɔɔ aguaman.
Wɔtɔn mmeawa nso de gyee nsa,
a wɔbɛnom.
4“Dɛn na mowɔ tia me, Tiro ne Sidon ne mo Filisti amantam nyinaa? Mopɛ sɛ motɔ me so were ana? Sɛ saa na ɛte de a, monhwɛ yiye. Mɛyɛ ntɛm, atua mo biribiara a moayɛ no so ka. 5Mofaa me dwetɛ ne me sikakɔkɔɔ ne mʼagyapade a ɛsom bo, na mosoa koguu mo abosonnan mu. 6Motontɔn nnipa a wɔte Yuda ne Yerusalem maa Helafo3.6 Helafo ne Foenikefo dii gua fi afe 800 AWA. sɛnea ɛbɛyɛ a, wobefi wɔn asase so akɔ akyirikyiri.
7“Nanso, mɛsan de wɔn afi faako a mokɔtɔn wɔn no aba, na nea moayɛ no nyinaa, metua mo so ka. 8Mɛtontɔn mo mmabarima ne mo mmabea ama Yudafo, na wɔn nso atɔn wɔn ama Arabfo, ɔman a ɛwɔ akyirikyiri no.” Me, Awurade, na makasa.
9Mompae mu nka eyi wɔ aman so:
Munsiesie mo ho mma ɔko!
Monkanyan asraafo!
Momma mo mmarima akofo no ntwiw mmra, na wɔmmɛko.
10Momfa mo funtumnnade no mmɔ afoa,
na momfa mo asosɔw mmɔ mpeaw.
Ma nea wɔayɛ mmerɛw nka se,
“mewɔ ahoɔden!”
11Monyɛ ntɛm mmra,
mo amanaman a moatwa ahyia,
mommɛboa mo ho ano wɔ hɔ.
Fa wʼakofo bra, Awurade!
12“Wɔnkanyan aman no;
wontu nteɛ nkɔ Yehosafat bon no mu,
efisɛ ɛhɔ na mɛtena
na mabu aman a atwa ahyia no nyinaa atɛn.
13Munhwim kantankrankyi no,
efisɛ otwabere no adu so.
Mommra, muntiatia bobe no so,
efisɛ nsakyiamoa no ayɛ ma
na ahina no ayɛ ma abu so.
Saa ara na wɔn amumɔyɛ dɔɔso!”
14Nnipadɔm, nnipadɔm
wɔ gyinaesi subon no mu!
Awurade da no abɛn
wɔ gyinaesi subon no mu.
15Owia ne ɔsram beduru sum,
na nsoromma renhyerɛn bio.
16Awurade bɛbobɔ mu afi Sion,
ne nne gyegyeegye afi Yerusalem,
asase ne ɔsoro bɛwosow.
Nanso Awurade bɛyɛ guankɔbea ama ne nkurɔfo,
ɔbɛyɛ abandennen ama Israelfo.
Onyankopɔn Nkurɔfo Nhyira
17“Afei mubehu sɛ, me Awurade, mo Nyankopɔn,
mete Sion, me bepɔw kronkron so.
Yerusalem bɛyɛ kronkron;
na ananafo rentu wɔn so sa bio.
18“Saa da no, nsa foforo bɛsosɔ afi mmepɔw no mu,
na nufusu ateɛ wɔ nkoko so;
Nsu bɛba Yuda nsuwansuwa mu,
na asuti betue afi Awurade fi,
na agugu akasia subon no so nsu.
19Nanso Misraim bɛdan amamfo,
na Edom nso bɛyɛ nweatam,
esiane awurukasɛm a wɔyɛ de tiaa nnipa a wɔwɔ Yuda nti.
Ɛhɔ na wohwiee mogya a enni fɔ gui.
20Nnipa bɛtena Yuda afebɔɔ
na Yerusalem de, wɔbɛtena hɔ awo ntoatoaso nyinaa mu.
21So merentɔ wɔn mogya a edi bem no so were ana?
Mɛtɔ kɛ.”
Awurade te Sion!
ประชาชาติทั้งหลายถูกพิพากษา
1“เมื่อถึงเวลานั้น
เมื่อเราฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองของยูดาห์และเยรูซาเล็ม
2เราจะรวบรวมประชาชาติทั้งปวง
พาเขาลงมายังหุบเขาเยโฮชาฟัท3:2เยโฮชาฟัทแปลว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิพากษาเช่นเดียวกับข้อ 12
ที่นั่นเราจะเริ่มพิพากษาพวกเขา
เรื่องประชากรอิสราเอลกรรมสิทธิ์ของเรา
เพราะพวกเขาทำให้ประชากรของเรากระจัดกระจายไปในหมู่ประชาชาติ
และแบ่งดินแดนของเรา
3เขาจับสลากแบ่งประชากรของเรา
และเอาเด็กผู้ชายไปแลกหญิงโสเภณีมา
พวกเขาได้ขายเด็กผู้หญิงแลกกับเหล้าองุ่น
ที่พวกเขาจะได้ดื่ม
4“นี่แน่ะไทระและไซดอนกับภูมิภาคทั้งปวงของฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าจะเอาเรื่องกับเราว่าอย่างไร? เจ้าจะตอบสนองสิ่งที่เราทำไปหรือ? หากเจ้าแก้แค้น เราก็จะให้กรรมที่เจ้าก่อไว้ตกอยู่แก่เจ้าเองอย่างฉับพลันทันที 5เพราะเจ้ายึดเอาเงินและทองคำกับสมบัติล้ำค่าของเราไปไว้ที่วิหารต่างๆ ของเจ้า 6เจ้าขายชนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มให้แก่ชาวกรีกเพื่อจะได้เนรเทศพวกเขาไปไกลจากบ้านเกิดเมืองนอน
7“ดูเถิด เราจะกระตุ้นพวกเขาออกมาจากที่ต่างๆ ซึ่งเจ้าขายพวกเขาไป และเราจะให้กรรมที่เจ้าก่อไว้ตกอยู่แก่เจ้าเอง 8เราจะขายบุตรชายบุตรสาวของเจ้าให้แก่ชาวยูดาห์ ซึ่งจะขายต่อให้ชาวเสบา ชนชาติซึ่งอยู่ไกลลิบ” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
9จงประกาศในหมู่ประชาชาติดังนี้ว่า
เตรียมรบเถิด!
จงปลุกใจเหล่านักรบ!
ให้พลรบทั้งปวงเข้ามาใกล้และบุกทันที
10จงเอาผาลไถนามาตีเป็นดาบ
และตีขอลิดให้เป็นทวน
ให้คนอ่อนแอพูดว่า
“ฉันเข้มแข็ง!”
11ประชาชาติทั้งปวงจากรอบทิศเอ๋ย
มาเร็วเถิด มาชุมนุมกันที่นั่น
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงส่งนักรบของพระองค์ลงมาเถิด!
12“จงปลุกใจประชาชาติทั้งหลาย
ให้รุดหน้ามายังหุบเขาเยโฮชาฟัท
เพราะที่นั่นเราจะนั่งลงตัดสิน
ประชาชาติทั้งปวงรอบทิศ
13จงแกว่งเคียว
เพราะข้าวสุกพร้อมให้เกี่ยวแล้ว
มาเถิด มาย่ำองุ่น
เพราะบ่อย่ำองุ่นเต็มแล้ว
และบ่อเก็บมีเหล้าองุ่นเต็มล้น
ความชั่วร้ายของพวกเขามากมายนัก!”
14ผู้คนมากันมืดฟ้ามัวดิน
ในหุบเขาแห่งการพิพากษา!
เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว
ในหุบเขาแห่งการพิพากษา
15ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะมืดมิดไป
และดวงดาวจะอับแสง
16องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเปล่งพระสุรเสียงกึกก้องจากศิโยน
ทรงเปล่งพระสุรเสียงจากเยรูซาเล็ม
แผ่นดินและผืนฟ้าจะสั่นสะท้าน
แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเป็นที่ลี้ภัยสำหรับประชากรของพระองค์
เป็นที่มั่นสำหรับประชากรอิสราเอล
พระพรสำหรับประชากรของพระเจ้า
17“เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
พำนักอยู่ในศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา
เยรูซาเล็มจะบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์
คนต่างชาติจะไม่มาย่ำยีมันอีก
18“ในวันนั้นจะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขา
และมีน้ำนมไหลมาจากเนินเขา
ลำห้วยทั้งปวงของยูดาห์จะมีน้ำนอง
ธารน้ำพุจะไหลออกมาจากพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ให้ความชุ่มชื่นแก่หุบเขาต้นกระถินเทศ3:18 หรือหุบเขาชิทธีม
19แต่อียิปต์จะเริศร้าง
เอโดมกลายเป็นถิ่นกันดาร
เพราะความอำมหิตที่ทำไว้กับชาวยูดาห์
พวกเขาทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดในดินแดนนั้น
20ยูดาห์และเยรูซาเล็มจะมีผู้อยู่อาศัย
ตลอดไปทุกชั่วอายุ
21ความผิดที่พวกเขาทำให้โลหิตตกซึ่งเราไม่ได้อภัยให้นั้น
เราจะให้อภัย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับอยู่ในศิโยน!
