Atemmu Ne Anidaso
1Sɛɛ na Awurade se:
“Ɔsoro yɛ mʼahengua,
na asase yɛ me nan ntiaso.
Ofi a wubesi ama me no wɔ he?
Ɛhe na ɛbɛyɛ me homebea?
2Ɛnyɛ me nsa na ɛyɛɛ eyinom nyinaa,
na ɛma ɛbae ana?”
Awurade na ose.
“Obi a mʼani sɔ no ni:
nea ɔwɔ ahobrɛase ne ahonu honhom,
na ne ho popo wɔ mʼasɛm ho.
3Nanso obi a ɔde nantwinini bɔ afɔre no
saa onipa no ara kum nnipa,
na nea ɔma oguamma no,
saa onipa no ara bu ɔkraman kɔn mu;
nea ɔbɔ aduan afɔre no
saa onipa no ara de prako mogya bɔ afɔre,
nea ɔhyew nnuhuam a ɛwɔ din no
saa onipa no ara som ɔbosom.
Wɔafa wɔn ankasa akwan
na wɔn akra ani gye wɔn akyiwade ho;
4enti me nso mɛpɛ ayayade ayɛ wɔn
na mede nea wosuro bɛba wɔn so.
Efisɛ mefrɛe no, obiara annye so,
mekasae no, obiara antie.
Wɔyɛɛ bɔne wɔ mʼani so
na wɔyɛɛ nea mempɛ.”
5Muntie Awurade asɛm,
mo a mote nʼasɛm a mo ho popo:
“Mo nuanom mmarima a wɔtan mo,
na me din nti wotwa mo gyaw no, aka se,
‘Momma wɔnhyɛ Awurade anuonyam,
na yɛahu mo anigye!’
Nanso wɔn anim begu ase.
6Muntie huuyɛ a efi kuropɔn no mu,
muntie gyegyeegye a efi asɔredan no mu!
Ɛyɛ Awurade nnyigyei
a ɔde retua nʼatamfo ka sɛnea ɛfata wɔn.
7“Ansa na ɔbea bɛkyem no,
ɔwo;
ansa na ɔbɛte awoyaw no
ɔwo ɔbabarima.
8Hena na wate biribi sɛɛ ho asɛm pɛn?
Hena na wahu biribi sɛɛ pɛn?
Wobetumi de da koro akyekyere ɔmansin,
anaa ɔman mu, bere sin bi mu ana?
Nanso awo ka Sion ara pɛ a
ɔwo ne mma.
9Mede obi bedu awoko ano a
memma no nwo ana?” Sɛnea Awurade se ni.
“Misiw awotwaa ano
bere a awo adu so ana?” Wo Nyankopɔn na ose.
10Mo ne Yerusalem ani nnye na munni ahurusi mma no,
mo a modɔ no nyinaa;
mo ne no nsɛpɛw mo ho yiye,
mo a mudi ne ho awerɛhow nyinaa.
11Mubenum nʼawerɛkyekye nufu
no amee;
mobɛnom aboro so
na mo ani begye nea abu so atra so no ho.
12Na sɛɛ na Awurade se:
“Mede asomdwoe bɛma no sɛ asubɔnten,
ne amanaman no ahonya nso sɛ asuten a ayiri.
Mubenum na waturu mo wɔ ne basa so
na obegyigye mo agoru wɔ nʼanankoroma so.
13Sɛnea ɛna kyekye ne ba werɛ no
saa ara na mɛkyekye mo werɛ;
na mubenya awerɛkyekye wɔ Yerusalem.”
14Sɛ muhu eyi a, mo koma ani begye
na mobɛyɛ frɔmfrɔm sɛ sare;
wobehu Awurade nsa wɔ ne nkoa so,
nanso wobehu nʼabufuwhyew wɔ nʼatamfo so.
15Hwɛ, Awurade de ogya reba,
na ne nteaseɛnam te sɛ mfɛtɛ;
ɔde nʼabufuw bɛba wɔ anibere so,
na ɔde gyaframa ayɛ nʼanimka.
16Ogya ne nʼafoa,
na Awurade de bebu nnipa nyinaa atɛn,
na wɔn a wɔbɛtotɔ wɔ Awurade nsa ano bɛyɛ bebree.
17“Wɔn a wɔtew wɔn ho na wodwira wɔn ho de kɔ nturo mu, na wodi ɔbaako a ɔfra wɔn a wɔwe mprakonam ne akisi ne nneɛma a ɛyɛ akyiwade akyi no, wɔbɛbɔ mu ahu wɔn awiei,” sɛnea Awurade se ni.
18“Esiane wɔn nneyɛe ne wɔn nsusuwii nti, Me, mereba abɛboaboa amanaman ne ɔkasa ahorow ano, na wɔbɛba abehu mʼanuonyam.
19“Na mɛyɛ nsɛnkyerɛnne bi wɔ wɔn mu, na mede nkae no mu bi bɛkɔ amanaman no mu: Tarsis, Libiafo ne Lidiafo (wɔn a wɔagye din wɔ agyantow mu), Tubal ne Helafo, ne asupɔw a ɛwɔ akyirikyiri a wɔntee me din a ahyeta na wonhuu mʼanuonyam no. Wɔbɛpae mu aka mʼanuonyam wɔ amanaman mu. 20Na wɔde mo nuabarimanom nyinaa befi amanaman nyinaa so bɛba me bepɔw kronkron a ɛwɔ Yerusalem no so sɛ, afɔrebɔde ama Awurade. Wɔtete apɔnkɔ so ne nteaseɛnam mu ne asako mu ne mfurumpɔnkɔ ne yoma so bɛba,” sɛɛ na Awurade se. “Wɔde wɔn bɛba sɛnea Israelfo de wɔn aduan afɔre kɔ Awurade asɔredan mu, wɔ afahyɛ nkuruwa a ho tew mu. 21Na meyi wɔn mu bi ayɛ asɔfo ne Lewifo,” Awurade, na ose!
22“Sɛnea ɔsorosoro foforo ne asase foforo bɛtena hɔ no, saa ara na mo din ne mo asefo bɛtena hɔ,” sɛnea Awurade se ni. 23“Efi Ɔsram Foforo baako kɔpem foforo, efi Homeda baako kosi foforo no, adesamma nyinaa bɛba abɛkotow me,” sɛnea Awurade se ni. 24“Na wobefi adi akohu wɔn a wɔtew atua tiaa me no afunu; wɔn asunson renwu, na wɔn gya nso rennum, na wɔn ho bɛyɛ adesamma nyinaa nwini.”
ፍርድና ተስፋ
1እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ሰማይ ዙፋኔ ነው፤
ምድርም የእግሬ ማረፊያ ናት፤
ታዲያ የምትሠሩልኝ ቤት፣
የማርፍበትስ ስፍራ የቱ ነው?
2እነዚህን ነገሮች ሁሉ እጄ አልሠራችምን?
እንዲገኙስ ያደረግሁ እኔ አይደለሁምን?”
ይላል እግዚአብሔር።
“ነገር ግን እኔ ወደዚህ፣
ትሑት ወደ ሆነና መንፈሱ ወደ ተሰበረ፣
በቃሌም ወደሚንቀጠቀጥ ሰው እመለከታለሁ።
3ነገር ግን ወይፈን የሚሠዋልኝ፣
ሰው እንደሚገድል ነው፤
የበግ ጠቦት የሚያቀርብልኝ፣
የውሻ ዐንገት እንደሚሰብር ሰው ነው፤
የእህል ቍርባን የሚያዘጋጅልኝ፣
የዕሪያ ደም እንደሚያቀርብልኝ ሰው ነው፤
የመታሰቢያን ዕጣን የሚያጥንልኝም፣
ጣዖትን እንደሚያመልክ ሰው ነው፤
የገዛ መንገዳቸውን መርጠዋል፤
ነፍሳቸውም በርኩሰታቸው ደስ ይላታል።
4ስለዚህ ችግር እንዲደርስባቸው አደርጋለሁ፤
የፈሩትንም አመጣባቸዋለሁ፤
በተጣራሁ ጊዜ የመለሰ፣
በተናገርሁ ጊዜ ያደመጠ ሰው የለምና።
በፊቴ ክፉ ነገር አደረጉ፤
የሚያስከፋኝንም መረጡ።”
5እናንት በቃሉ የምትንቀጠቀጡ፣
ይህን የእግዚአብሔር ቃል ስሙ፤
“እናንት ወንድሞቻችሁ የጠሏችሁ፣
ስለ ስሜም አውጥተው የጣሏችሁ፣
‘እስቲ እግዚአብሔር ይክበርና፣
የእናንተን ደስታ እንይ’ አሏችሁ፤
ይሁን እንጂ ማፈራቸው አይቀርም።
6ያን የጩኸት ድምፅ ከከተማው ስሙ!
ያን ጫጫታ ከቤተ መቅደሱ ስሙ!
ይኸውም የእግዚአብሔር ድምፅ ነው፤
ለጠላቶቹም የሚገባቸውን ሁሉ ይከፍላቸዋል።
7“ከማማጧ በፊት፣
ትወልዳለች፤
በምጥ ጣር ከመያዟ በፊት፣
ወንድ ልጅ ትገላገላለች።
8እንዲህ ያለ ነገር ማን ሰምቶ ያውቃል?
እንዲህ ያለ ነገርስ ማን አይቶ ያውቃል?
አገር በአንድ ጀንበር ይፈጠራልን?
ወይስ ሕዝብ በቅጽበት ይገኛል?
ጽዮንን ምጥ ገና ሲጀምራት፣
ልጆቿን ወዲያውኑ ትወልዳለች።
9ሊወለድ የተቃረበውን፣
እንዳይወለድ አደርጋለሁን?” ይላል እግዚአብሔር።
“በሚገላገሉበት ጊዜስ፣
ማሕፀን እዘጋለሁን?” ይላል አምላክሽ።
10“ወዳጆቿ የሆናችሁ ሁሉ፣
ከኢየሩሳሌም ጋር ደስ ይበላችሁ፤
ስለ እርሷም ሐሤት አድርጉ፤
ለእርሷ ያለቀሳችሁ ሁሉ፣
ከእርሷ ጋር እጅግ ደስ ይበላችሁ።
11ከሚያጽናኑ ጡቶቿ፣
ትጠባላችሁ፤ ትረካላችሁም፤
እስክትረኩም ትጠጣላችሁ፤
በተትረፈረፈ ሀብቷም ትደሰታላችሁ።”
12እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“እነሆ፤ ሰላምን እንደ ወንዝ ውሃ አፈስስላታለሁ፤
የመንግሥታትንም ብልጽግና እንደ ጅረት ውሃ አጐርፍላታለሁ፤
ትጠባላችሁ፤ በዕቅፏም ትያዛላችሁ፤
በጭኖቿም ላይ ትፈነድቃላችሁ።
13እናት ልጇን እሹሩሩ እንደምትል፣
እኔም እናንተን እሹሩሩ እላችኋለሁ፤
በኢየሩሳሌምም ትጽናናላችሁ።”
14ይህን ስታዩ፣ ልባችሁ ሐሤት ያደርጋል፤
ዐጥንቶቻችሁም እንደ ሣር ይለመልማሉ፤
የእግዚአብሔር እጅ ከባሮቹ ጋር መሆኑ ይታወቃል፤
ቍጣው ግን በጠላቶቹ ላይ ይገለጣል።
15እነሆ፤ እግዚአብሔር በእሳት ነበልባል ይመጣል፤
ሠረገሎቹም እንደ ዐውሎ ነፋስ ናቸው፤
ንዴቱን በቍጣ፣
ተግሣጹንም በእሳት ነበልባል ይገልጣል።
16በእሳትና በሰይፍ፣
እግዚአብሔር ፍርዱን በሰው ሁሉ ላይ ያመጣል፤
በእግዚአብሔር ሰይፍ የሚታረዱት ብዙ ይሆናሉ።
17“ወደ አትክልት ቦታዎች ለመሄድና ከተክሎቹ አንዱን ለማምለክ ራሳቸውን የሚቀድሱና የሚያነጹ፣ የዕሪያዎችንና የዐይጦችን ሥጋ፣ የረከሱ ነገሮችንም የሚበሉ ሁሉ የመጨረሻ ፍርዳቸውን በአንድነት ይቀበላሉ” ይላል እግዚአብሔር።
18“እኔም ሥራቸውንና ሐሳባቸውን ስለማውቅ፣ መንግሥታትንና ልሳናትን ሁሉ ልሰበስብ እመጣለሁ፤66፥18 በዕብራይስጡ የዚህ ሐረግ ትርጕም በትክክል አይታወቅም። እነርሱም መጥተው ክብሬንም ያያሉ።
19“በመካከላቸው ምልክት አደርጋለሁ፤ ከእነርሱም የተረፉትን አንዳንዶቹን ወደ አሕዛብ ወደ ተርሴስ፣ ወደ ፉጥ፣ ወደ ታወቁት ቀስተኞች ወደ ሉድ፣ ወደ ቶባልና ያዋን እንዲሁም ዝናዬን ወዳልሰሙትና ክብሬን ወዳላዩት ራቅ ወዳሉት ደሴቶች እልካቸዋለሁ፤ በሕዝቦችም መካከል ክብሬን ይናገራሉ። 20ለእግዚአብሔር ቍርባን እንዲሆኑ ወንድሞቻችሁን ሁሉ ከየመንግሥታቱ ወደ ተቀደሰው ተራራዬ ወደ ኢየሩሳሌም በፈረስ፣ በሠረገላና በጋሪ፣ በበቅሎና በግመል ያመጧቸዋል” ይላል እግዚአብሔር። “እስራኤላውያን የእህል ቍርባናቸውን በሥርዐቱ መሠረት በነጹ ዕቃዎች ወደ እግዚአብሔር ቤተ መቅደስ እንደሚያቀርቡ እነዚህንም ያቀርቧቸዋል። 21እኔም ካህናትና ሌዋውያን ይሆኑ ዘንድ አንዳንዶቹን እመርጣቸዋለሁ” ይላል እግዚአብሔር።
22“እኔ የምሠራቸው አዲስ ሰማያትና አዲስ ምድር በፊቴ ጸንተው እንደሚኖሩ፣ የእናንተና የዘራችሁ ስም እንደዚሁ ጸንቶ ይኖራል” ይላል እግዚአብሔር፤ 23“ከአንዱ ወር መባቻ እስከ ሌላው፣ እንዲሁም ከአንዱ ሰንበት እስከ ሌላው፣ የሰው ልጅ ሁሉ በፊቴ ሊሰግድ ይመጣል” ይላል እግዚአብሔር፤ 24“ወጥተውም በእኔ ላይ ያመፁትን ሰዎች ሬሳ ያያሉ፤ ትላቸው አይሞትም፤ እሳታቸው አይጠፋም፤ ለሰውም ዘር ሁሉ አስጸያፊ ይሆናሉ።”
