Sion Daakye Anuonyam
1“To nnwom, obonin,
wo a wonwoo da;
pae mu to nnwom, teɛ mu di ahurusi,
wo a awo nkaa wo da;
efisɛ ɔbea a wannya awo da no mma
dɔɔso sen nea ɔwɔ kunu,”
Awurade na ose.
2“Trɛw wo ntamadan no mu;
twe wo ntamadan ntwamu no mu,
nnyae yɛ;
toa wo ntampehama no so,
bobɔ wo nnyinaso no so ma entim yiye.
3Efisɛ wobɛtrɛw akɔ nifa ne benkum;
wʼasefo begye aman afa
na wɔatena wɔn nkuropɔn amamfo so.
4“Nsuro; wʼanim rengu ase.
Nsuro aniwu; wɔremmrɛ wo ase.
Wo werɛ befi wo mmabun mu aniwu
na wo kunayɛ mu ahohora nso worenkae bio.
5Na wo Bɔfo yɛ wo kunu
Asafo Awurade ne ne din,
Israel Kronkronni no yɛ wo Gyefo.
Wɔfrɛ no asase nyinaa so Nyankopɔn.
6Awurade bɛsan afrɛ wo
te sɛ ɔyere a woagyaa no na odi yaw wɔ ne koma mu,
ɔyere a ɔwaree mmabaabere mu
na wogyaa no mpofirim,” wo Nyankopɔn na ose.
7“Migyaw wo bere tiaa bi mu,
nanso mifi ayamhyehye a mu dɔ mu bɛsan de wo aba.
8Abufuw mmoroso mu,
mede mʼani hintaw wo mmere tiaa bi,
nanso mʼayamye a ɛnsa da nti,
mehu wo mmɔbɔ,”
nea Awurade, wo Gyefo se ni.
9“Eyi te sɛ Noa mmere so a mekaa ntam se
meremma nsuyiri nkata asase ani bio.
Enti afei maka ntam se meremma me bo mfuw wo bio,
na merenka wʼanim bio.
10Sɛ mmepɔw wosow,
na nkoko tutu a,
me dɔ a ɛnsa da a mewɔ ma wo no renhinhim
na mʼasomdwoe apam no rentwa mu,”
sɛɛ na Awurade a ɔwɔ ahummɔbɔ ma mo no se.
11“Kuropɔn a ahum abubu wo na wɔnkyekyee wo werɛ ɛ,
mede abo anintɔnka besiesie wo,
na mede aboɔdemmo bibiri ayɛ wo fapem.
12Mede bogyabo bɛto wʼabantifi afasu,
na mede abohemaa a ɛhyerɛn ayɛ wʼapon,
na mede aboɔdemmo ayɛ wʼafasu nyinaa.
13Awurade bɛkyerɛkyerɛ wo mmabarima nyinaa,
na wo mma asomdwoe bɛdɔɔso.
14Wubetim wɔ trenee mu:
Wo ne nhyɛsotraso ntam kwan bɛware
worensuro biribiara.
Ahupoo bɛkɔ akyirikyiri,
na ɛremmɛn wo.
15Sɛ obi tow hyɛ wo so a, na emfi me;
na nea ɔtow hyɛ wo so no de ne ho bɛma wo.
16“Hwɛ, ɛyɛ me na mebɔɔ ɔtomfo
a ofita nnyansramma mu ma ɛdɛw
na ɔde ahoɔden bɔ akode a ɛfata ne dwumadi.
Na ɛyɛ me na mabɔ ɔsɛefo sɛ ɔmmɛsɛe ade;
17akode biara a wɔabɔ atia wo no rennyina
na tɛkrɛma biara a ɛbɛbɔ wo sobo no wobɛbɔ agu.
Eyi ne Awurade nkoa agyapade,
ne wɔn bembu a efi me,”
Awurade na ose.
Ang Gugma sang Dios sa Jerusalem
1Nagsiling ang Ginoo, “Magkanta ka, O Jerusalem, ikaw nga pareho sa isa ka baw-as nga babayi. Magkanta ka kag maghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala pa gid makaagi sing pasakit sa pagbata. Tungod nga bisan ginbayaan ka sang imo bana, mas madamo pa ang imo mabata sang sa babayi nga nagapuyo upod sa iya bana. 2Pasangkara kag pabakura54:2 pabakura: sa literal, palabaa ang imo mga banting kag papag-una ang imo mga palpal. ang imo puluy-an.54:2 puluy-an: sa literal, tolda. Indi pagpunggi ang pagpalapad sini. 3Kay magasangkad ang imo mga dulunan, sakupon sang imo katawhan ang iban nga mga nasyon, kag puy-an nila ang mga banwa sini nga ginpabay-an na. 4Indi ka magkahadlok, kay indi ka mahuy-an. Sigurado nga malipatan mo na ang kahuy-anan sang imo pagkabataon kag subong man sang imo pagkabalo. 5Kay ako nga imo Manunuga mangin pareho sa isa ka bana sa imo. Makagagahom nga Ginoo ang akon ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sang Israel, amo ang imo Manluluwas. Ginatawag ako nga ‘Dios sang bug-os nga kalibutan.’
6“Jerusalem, pareho ka sa bataon pa nga asawa nga nagapangasubo tungod nga ginbayaan siya sang iya bana. Pero karon ginatawag ko ikaw nga magbalik sa akon. 7Sa malip-ot nga tion ginbayaan ko ikaw, pero sa dako ko nga kaluoy kuhaon ko ikaw liwat. 8Tungod sa puwerte ko nga kaakig sa imo gintalikdan ko ikaw sa malip-ot nga tion, pero tungod sa akon wala sing katapusan nga gugma, kaluoyan ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imo Manluluwas, ang nagasiling sini.
9“Para sa akon, pareho ini sang panahon54:9 panahon: Amo ini sa iban nga dumaan nga mga teksto. Sa Hebreo, tubig. ni Noe sang nagpromisa ako nga indi na gid pagtabunan sang baha ang kalibutan. Karon, nagapromisa ako nga indi na gid ako maakig ukon magsilot sa imo, O Jerusalem. 10Bisan magkalatiphag pa ang mga bukid, ang akon gugma indi gid madula, subong man ang akon kasugtanan sa imo nga hatagan ko ikaw sang maayo nga kahimtangan. Ako, ang Ginoo nga naluoy sa imo, ang nagasiling sini.
11“O Jerusalem, daw ginbagyuhan ka. Nag-antos ka kag wala gid sing may naglipay kag nagpabaskog sa imo. Pero tukuron ko liwat ikaw sa mga pundasyon nga halin sa mga bato nga sapiro kag gamiton ko ang malahalon nga mga bato sa paghimo sang mga dingding sang imo mga balay. 12Gamiton ko ang mga bato nga rubi sa paghimo sang imo mga tore, kag gamiton ko ang matahom nga mga bato sa paghimo sang imo mga puwertahan kag mga pader. 13Ako mismo ang magatudlo sa imo katawhan,54:13 katawhan: sa literal, mga anak. kag mangin maayo gid ang ila kahimtangan. 14Mangin malig-on ka tungod nga magakabuhi sing matarong ang imo katawhan. Magapalagyo sa imo ang imo mga kaaway, gani wala ka sing kahadlukan. Indi na makapalapit sa imo ang imo mga kaaway nga nagapahadlok sa imo. 15Kon may magsalakay sa imo, indi ina akon kagustuhan. Magasurender sa imo ang magasalakay sa imo. 16Pamati! Ako mismo ang naghimo sang mga panday sang metal, nga nagadabok sang kalayo kag nagahimo sang armas. Kag ako man ang naghimo sang mga manuglaglag nga nagagamit sang sini nga mga armas sa pagpanglaglag. 17Wala sing armas nga ginhimo nga magadaog sa imo, kag masabat mo ang mga akusasyon kontra sa imo. Amo ina ang maangkon sang akon mga alagad. Mabaton nila ang kadalag-an nga may pagkamatarong halin sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
