Yeremia 18 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 18:1-23

Ɔnwemfo No Fi

1Eyi ne Awurade asɛm a ɛbaa Yeremia nkyɛn. 2“Kɔ ɔnwemfo no fi, na hɔ na mede mʼasɛm no bɛma wo.” 3Ɛno nti, mekɔɔ ɔnwemfo no fi na mihuu no sɛ, ɔreyɛ adwuma wɔ ne ntwahode so. 4Nanso kuku a na ɔde dɔte no reyɛ ho adwuma no sɛe wɔ ne nsam; ɛno nti ɔnwemfo no yɛɛ kuku foforo, sɛnea eye pa ara ma no.

5Afei Awurade asɛm baa me nkyɛn se: 6“Israelfi, merentumi nyɛ mo sɛnea ɔnwemfo yi yɛ ana?” Awurade na ose. “Sɛnea dɔte te wɔ ɔnwemfo nsam no, saa ara na mote wɔ me nsam, Israelfi. 7Sɛ bere biara meka se ɛsɛ sɛ wotutu ɔman bi anaa ahenni bi ase, dwerɛw wɔn, sɛe wɔn a, 8na sɛ ɔman a mebɔɔ no kɔkɔ no sakra fi ne bɔne ho a, mɛsakra mʼadwene na meremfa amanehunu a misusuwii sɛ mede bɛba wɔn so mma bio. 9Na sɛ mmere foforo bi meka se, ɛsɛ sɛ wɔkyekye ɔman anaa ahenni bi gye no si hɔ, 10na sɛ ɔyɛ bɔne wɔ mʼani so na wanyɛ osetie amma me a, ɛno de mesan adwene papa a mepɛɛ sɛ meyɛ no no ho.

11“Na afei ka kyerɛ Yudafo ne wɔn a wɔtete Yerusalem no se, ‘Sɛɛ na Awurade se: Hwɛ! mede amanehunu reba mo so, na mereyɛ nhyehyɛe a etia mo. Ɛno nti mo mu biara nnan mfi nʼakwammɔne so na munsiesie mo akwan ne mo nneyɛe.’ 12Nanso wobebua se, ‘So nni mfaso. Yɛbɛkɔ so adi yɛn ara yɛn nhyehyɛe so; yɛn mu biara bɛyɛ asoɔden a efi ne koma bɔne mu.’ ”

13Ɛno nti nea Awurade se ni,

“Mummisa wɔ amanaman no mu se,

hena na wate biribi sɛɛ pɛn?

Ɔbabun Israel ayɛ

ade bi a ɛyɛ hu yiye.

14So sukyerɛmma a ɛwɔ Lebanon no18.14 Lebanon—Ɛyɛ mmepɔw atenten a ɛwɔ atifi fam no mu baako a ne sorokɔ boro anammɔn mpem du.

yera fi nʼabotan a esian no so ana?

So nʼatifi nsu wiridudu a efi akyirikyiri

no gyae sen ana?

15Nanso me nkurɔfo werɛ afi me.

Wɔhyew nnuhuam ma ahoni huhuw,

a ɛma wohintihintiw wɔ wɔn akwan so

ne tete atempɔn so.

Wɔma wɔfa kwatikwan

ne akwan a wɔmmɔe so.

16Wɔn asase bɛda mpan,

na ayɛ ade a wobebu no animtiaa daa;

wɔn a wotwa mu hɔ no ho bedwiriw wɔn

na wobehinhim wɔn ti.

17Sɛnea apuei mframa te no,

mɛbɔ wɔn ahwete wɔ wɔn atamfo anim;

mɛdan mʼakyi akyerɛ wɔn na ɛnyɛ mʼanim

wɔ wɔn amanehunu da no.”

18Wɔkae se, “Mommra ma yɛmfa adwene ntia Yeremia; sɛnea ɛbɛyɛ a asɔfo no nkyerɛkyerɛ a ɛfa mmara no ho, anyansafo no afotu anaa asɛm a efi adiyifo hɔ no renyera. Mommra na yentu yɛn ano ngu ne so a yɛrentie nea ɔbɛka biara.”

19Yɛ aso ma me, Awurade;

tie nea wɔn a wɔpam me ti so no reka!

20Ɛsɛ sɛ wɔde bɔne tua papa so ka ana?

Nanso wɔatu amoa ama me.

Kae sɛ migyinaa wʼanim

na mekasa maa wɔn,

sɛnea wubeyi wʼabufuwhyew afi wɔn so.

21Ɛno nti, ma ɔkɔm nne wɔn mma;

yi wɔn ma afoa.

Ma wɔn yerenom nyɛ abonin ne akunafo;

ma wonkunkum wɔn mmarima,

na wɔmfa afoa nkunkum wɔn mmerante wɔ ɔko mu.

22Ma wɔnte osu wɔ wɔn afi mu

bere a atamfo atu wɔn so sa mpofirim,

efisɛ wɔatu amoa ama me,

na wɔasunsum mʼanan mfiri.

23Nanso wunim Awurade,

pɔw a wɔabɔ nyinaa se wobekum me.

Mfa wɔn nsɛmmɔne nkyɛ wɔn,

na nyi wʼani mfi wɔn bɔne so.

Ma wonni nkogu wɔ wʼanim;

na wo ne wɔn nni wɔ wʼabufuw mu.

O Livro

Jeremias 18:1-23

Jeremias na casa do oleiro

1Eis outra mensagem do Senhor a Jeremias. 2“Desce até à casa do oleiro, o que faz os objetos e os recipientes de barro, e ali falarei contigo.” 3Fiz como me foi dito e encontrei o oleiro a trabalhar na roda como habitualmente. 4Como o jarro que estava a formar não saiu como ele queria, tornou a amassar aquele barro, recomeçando o trabalho.

5Então o Senhor disse-me: 6“Ó Israel, não poderei eu fazer contigo o que este oleiro fez com o pote de barro? Na verdade, tal como o barro nas mãos do oleiro, assim és tu nas minhas mãos! 7Sempre que eu anunciar que uma certa nação, ou um reino qualquer, irá ser tomada e destruída, 8se essa nação renunciar aos seus maus caminhos, não a destruirei, conforme planeara. 9Se, por outro lado, proclamar que tornarei uma certa nação grande e forte, 10se esta alterar a sua atitude, se voltar para o mal e recusar obedecer-me, então também mudarei de atitude e não abençoarei essa nação como dissera antes.

11Portanto, vai advertir Judá e Jerusalém dizendo: ‘Ouçam a palavra do Senhor! Estou a planear coisas más e não coisas boas contra vocês! Convertam-se dos vossos maus caminhos e façam o que é reto!’ 12Mas responderão: ‘Não percas o teu tempo! Não estamos minimamente interessados em fazer o que Deus diz! Continuaremos a viver como nos apetece, livres de restrições, cheios de rebeldia e de maldade!’ ”

13Por isso, o Senhor responde-lhes: “Mesmo entre os pagãos, nunca se ouviu coisa semelhante! O meu povo fez algo demasiado horrível para ser compreendido! 14A neve no cimo das altas montanhas do Líbano nunca se derrete. As frias e caudalosas torrentes que descem por entre os penhascos do monte Hermon nunca secam. 15Com estes pode-se contar, mas com o meu povo não! Porque me deixaram para se voltarem para a loucura dos ídolos. Abandonaram a antiga estrada do bem e ingressaram nos lamacentos caminhos do pecado. 16Por isso, a sua terra ficará assolada, para que todos os que por lá passarem abram a boca de espanto e abanem as cabeças, perante tão completa destruição. 17Dispersarei o povo por entre os inimigos, tal como o vento oriental levanta e espalha a poeira; durante toda essa angústia, voltar-lhe-ei as costas, recusando saber da sua tristeza e perdição.”

18Então o povo disse: “Vamos livrar-nos deste Jeremias! Temos os nossos próprios sacerdotes, sábios e profetas, não precisamos das suas opiniões! Vamos silenciá-lo, de forma a não falar mais contra a gente, nem a nos incomodar mais!”

19Ó Senhor, escuta-me! Vê o que eles estão a planear contra mim! 20Será que vão mesmo pagar-me o bem com o mal? Tramaram ciladas contra mim, apesar de te ter falado bem deles e tentado defendê-los da tua ira severa. 21Por isso, que os seus filhos lhes morram de fome e que a espada lhes derrame o sangue até à última gota! Que as suas mulheres se tornem viúvas e percam os filhos! Que os seus homens morram de epidemias e os jovens na batalha! 22Que se ouçam os gritos de aflição saindo das casas, quando o inimigo cair de repente sobre eles, pois pretendem cavar uma armadilha para que eu caia nela; armaram-me ciladas ao longo do caminho. 23Senhor, conheces bem os planos assassinos que conspiram contra mim! Não lhes perdoes, não apagues o seu pecado, mas que todos pereçam perante ti! Trata-os segundo a tua cólera!