Dwom 9
Dawid dwom.
1Awurade, mefi me koma nyinaa mu ada wo ase.
Mɛka wʼanwonwade no nyinaa.
2Mɛma mʼani agye na madi ahurusi wɔ wo mu.
Mɛto ayeyi dwom ama wo din, Ɔsorosoroni.
3Mʼatamfo san wɔn akyi;
wɔtetew hwe, na wowuwu wɔ wʼanim.
4Woadi mʼasɛm ama me, na menya mʼahofadi;
woatena wʼahengua so, abu atɛntrenee.
5Woatwe amanaman no aso, na woasɛe amumɔyɛfo.
Woapepa wɔn din a wɔrenkae wɔn bio.
6Ɔsɛe a enni awiei ato ɔtamfo no,
woatutu wɔn nkuropɔn;
na wɔnkae wɔn bio mpo.
7Awurade di hene daa daa;
wasi nʼatemmu ahengua.
8Ɔde trenee bebu wiase atɛn;
ɔde atɛntrenee bedi nnipa no so.
9Awurade yɛ guankɔbea ma wɔn a wodi wɔn nya no,
ɔyɛ abandennen wɔ ahohia mmere mu.
10Wɔn a wonim wo din no de wɔn ho bɛto wo so,
efisɛ, wo Awurade, wunnyaw obiara a ɔhwehwɛ wo no mu da.
11Monto ayeyi dwom mma Awurade a ɔte ahengua so wɔ Sion;
mompae mu nka nea wayɛ wɔ amanaman no mu.
12Na ɔkae nea ɔtɔ mogya so were no;
ommu nʼani ngu ɔbrɛfo sufrɛ so.
13Awurade, hwɛ sɛnea mʼatamfo teetee me!
Hu me mmɔbɔ na yi me fi owu apon ano,
14na matumi apae mu aka wʼayeyi
wɔ Ɔbabea Sion apon ano,
na madi ahurusi wɔ wo nkwagye no mu hɔ.
15Amanaman mufo atɔ amoa a wɔatu no mu;
afiri a wosum hintaw no ayi wɔn anan.
16Awurade atɛntrenee da no adi;
amumɔyɛfo nsa ano adwuma ayi wɔn.
17Amumɔyɛfo san kɔ ɔda mu,
amanaman a wɔn werɛ fi Onyankopɔn nyinaa.
18Nanso ɛnyɛ daa na ne werɛ befi ohiani,
anaasɛ mmɔborɔni anidaso bɛyera korakora.
19Sɔre! Awurade, mma ɔdesani nni nkonim,
bu amanaman no atɛn wɔ wʼanim.
20Bɔ wɔn hu, Awurade;
na ma wonhu sɛ, wɔyɛ adesa bi kɛkɛ.
Salmo 99 Salmo 9 Ang unang mga salita sa Hebreo: Awit na isinulat ni David. Para sa direktor ng mga mang-aawit: Awitin ito sa tono ng awiting “Ang Pagkamatay ng Anak.”
Ang Makatarungang Paghatol ng Dios
1Panginoon, buong puso kitang pasasalamatan.
Ikukuwento ko ang lahat ng inyong ginawang kahanga-hanga.
2Magpapakasaya ako dahil sa inyo, Kataas-taasang Dios.
Aawit ako ng mga papuri para sa inyo.
3Kapag nagpapakita kayo sa aking mga kaaway, natatakot sila:
tumatakas sila, nadadapa, at sa inyong harapan silaʼy namamatay.
4Nakaupo kayo sa inyong trono bilang matuwid na hukom.
Noong hinatulan nʼyo ako, napatunayan nʼyong wala akong kasalanan.
5Hinatulan nʼyo at nilipol ang mga bansang masasama,
kaya hindi na sila maaalala magpakailanman.
6Tuluyan nang nawala ang aking mga kaaway;
sila ay lubusang nawasak.
Giniba nʼyo rin ang kanilang mga bayan,
at silaʼy lubusan nang makakalimutan.
7Ngunit kayo, Panginoon ay maghahari magpakailanman.
At handa na ang inyong trono para sa paghatol.
8Hinahatulan nʼyo nang matuwid ang mga tao sa bawat bansa,
at wala kayong kinikilingan.
9Panginoon, kayo ang kanlungan ng mga inaapi,
at kublihan sa panahon ng kahirapan.
10Sa inyo nagtitiwala ang nakakakilala sa inyo,
dahil hindi nʼyo itinatakwil ang mga lumalapit sa inyo.
11Magsiawit kayo ng papuri sa Panginoon na hari ng Jerusalem!
Ihayag ninyo sa mga bansa ang kanyang mga ginawa!
12Hindi niya nakakalimutan ang panawagan ng mga pinahihirapan;
pinaghihigantihan niya ang mga nagpapahirap sa kanila.
13Panginoon, tingnan nʼyo po ang pagpapahirap sa akin ng aking mga kaaway.
Maawa kayo sa akin, at iligtas nʼyo ako sa bingit ng kamatayan,
14upang masabi ko sa lahat ng tao sa pintuan ng Zion,9:14 Zion: o, Jerusalem. ang inyong mga ginawa,
at akoʼy magagalak at magpupuri dahil sa inyong pagliligtas.
15Nangyari mismo sa kanilang bansa ang plinano nilang masama.
At sila mismo ang nahuli sa sarili nilang bitag.
16Ipinakita ng Panginoon kung sino siya sa pamamagitan ng paghatol niya ng matuwid.
At ang masasama ay napahamak,
dahil na rin sa kanilang ginawang masama.
17Mamamatay ang taong masasama sa lahat ng bansa,
dahil itinakwil nila ang Dios.
18Ang mga dukha ay hindi laging pababayaan,
at ang pag-asa ng mga mahihirap ay hindi na mawawala kailanman.
19O Panginoon, huwag nʼyong pabayaang manaig ang kakayahan ng mga tao,
tipunin nʼyo sa inyong presensya at hatulan ang mga taong hindi kumikilala sa inyo.
20Turuan nʼyo silang matakot Panginoon,
at nang malaman nilang silaʼy mga tao lamang.
