Ninewe Asehwe
1Ɔtamfo reba wo so, Ninewe
bɔ aban no ho ban,
wɛn ɔkwan no,
bɔ wo ho so
na boa wʼahoɔden nyinaa ano!
2Awurade de Yakob anuonyam bɛsan ama no
te sɛ Israel de no,
ɛwɔ mu sɛ, asɛefo no ama ada mpan
na wɔasɛe ne bobe mfuw.
3Asraafo no nkatabo yɛ kɔkɔɔ;
akofo no hyehyɛ ɔkɔben akotade.
Nnade a wɔde yɛɛ nteaseɛnam no
twa yerɛw yerɛw sɛ da a wɔyɛɛ no;
mpeaw a wɔapema wɔ nnua so no rehim.
4Nteaseɛnam no twiw fa mmɔnten so,
na wodi akɔneaba.
Wɔte sɛ ogyatɛn a ɛredɛw;
wɔbɔ yerɛdɛ te sɛ anyinam.
5Ɔfrɛfrɛɛ nʼakofo a wodi mu,
nanso wohintihintiw wɔ ɔkwan mu.
Wɔde mmirika kɔ kuropɔn no afasu ho;
na wɔyɛ wɔn nkataanim krado.
6Wobuebue asubɔnten apon no,
na ahemfi no dwiriw gu fam.
7Wɔhyɛ mmaraden sɛ
wɔmfa kuropɔn no nnommum
na wɔmfa wɔn nkɔ.
Ne mfenaa de wɔn nsa gu wɔn koko so
su te sɛ mmorɔnoma.
8Ninewe te sɛ ɔtare a
mu nsu resen kɔ.
Wɔteɛ mu se, “Munnyina hɔ! Munnyina hɔ!”
Nanso, obiara ansan nʼakyi.
9Momfom dwetɛ no!
Momfom sikakɔkɔɔ no!
Ahonyade a ɛwɔ adekoradan mu nyinaa!
Na ahonyade no dɔɔso.
10Wɔabɔ Ninewe korɔn, wɔayɛ no pasaa!
Koma botow, na nkotodwe wosowosow,
nnipa ho popo na wɔn anim hoa.
11Mprempren he na gyata buw no wɔ,
faako a wɔma wɔn mma aduan no,
faako a gyatanini ne gyatabere kɔe
na wɔn mma nso kɔ a wonsuro?
12Gyata akum nea ɛbɛmee ne mma.
Wabobɔ hanam ama gyatabere no.
Ɔde nea wakum ahyɛ ne bon ma
na ɔde hanam ahyɛ nʼatu amaama.
13“Me ne wo nka,”
sɛnea Asafo Awurade se ni,
“Mɛhyew wo nteaseɛnam na adan wusiw
na afoa bekunkum wo gyatamma.
Merennyaw wo hanam biara wɔ asase so.
Wɔrente wʼasomafo no nne bio.”
A Queda de Nínive
1O destruidor avança contra você, Nínive!
Guarde a fortaleza!
Vigie a estrada!
Prepare a resistência!
Reúna todas as suas forças!
2O Senhor restaurará o esplendor de Jacó;
restaurará o esplendor de Israel,
embora os saqueadores tenham devastado
e destruído as suas videiras.
3Os escudos e os uniformes dos soldados inimigos são vermelhos.
Os seus carros de guerra reluzem
quando se alinham para a batalha;
agitam-se as lanças de pinho.2.3 A Septuaginta e a Versão Siríaca dizem os cavaleiros correm de um lado para outro.
4Os carros de guerra percorrem loucamente as ruas
e se cruzam velozmente pelos quarteirões.
Parecem tochas de fogo
e se arremessam como relâmpagos.
5As suas tropas de elite são convocadas,
mas elas vêm tropeçando;
correm para a muralha da cidade
para formar a linha de proteção.
6As comportas dos canais são abertas,
e o palácio desaba.
7Está decretado:
A cidade irá para o exílio; será deportada.
As jovens tomadas como escravas batem no peito;
seu gemer é como o arrulhar das pombas.
8Nínive é como um açude antigo
cujas águas estão vazando.
“Parem, parem”, eles gritam,
mas ninguém sequer olha para trás.
9Saqueiem a prata!
Saqueiem o ouro!
Sua riqueza não tem fim;
está repleta de objetos de valor!
10Ah! Devastação! Destruição! Desolação!
Os corações se derretem, os joelhos vacilam,
todos os corpos tremem e o rosto de todos empalidece!
11Onde está agora a toca dos leões?
O lugar em que alimentavam seus filhotes,
para onde iam o leão, a leoa
e os leõezinhos, sem nada temer?
12Onde está o leão que caçava
o bastante para os seus filhotes,
estrangulava animais para as suas leoas
e enchia as suas covas de presas
e as suas tocas de vítimas?
13“Estou contra você”,
declara o Senhor dos Exércitos;
“queimarei no fogo os seus carros de guerra,
e a espada matará os seus leões.
Eliminarei da terra a sua caça,
e a voz dos seus mensageiros
jamais será ouvida.”