Israel Ahohia
1Mayɛ mmɔbɔ!
Mete sɛ otwabere nnuaba tasefo a
otwabere akyi mikodi mpɛpɛ wɔ bobeturo mu;
minnya bobe kasiaw na madi,
borɔdɔma aba a edi kan a mekɔn dɔ nso, saa ara.
2Wɔapra Onyamefɛrefo nyinaa afi asase so.
Anka ɔbaako a ɔteɛ mpo.
Nnipa nyinaa tetɛw na wɔhwehwɛ sɛ wɔbɛka mogya agu;
wɔde ɔtan sunsum wɔn ho wɔn ho mfiri.
3Nsa abien no nyinaa akokwaw bɔneyɛ mu;
ɔsodifo bisa akyɛde,
otemmufo gye adanmude,
wɔn a tumi wɔ wɔn nsa mu no yɛ nea wɔpɛ,
wɔn nyinaa bɔ mu dwene amumɔyɛ ho.
4Nea oye wɔ wɔn mu no te sɛ ohwirem;
nea ɔteɛ pa ara no, nsɔeban ye sen no.
Wʼatemmuda no aso,
da a Onyankopɔn reba wo nsrahwɛ.
Eyi ne bere a wɔn ani so bɛyɛ wɔn totɔtotɔ.
5Nnye obiara nni;
mfa wo werɛ nhyɛ adamfo mu.
Mpo, ɔbea a ɔda wo koko mu no
to wo tɛkrɛma nnareka wɔ ne ho.
6Ɔbabarima twiri nʼagya,
Ɔbabea sɔre tia ne na,
asebea nso tia nʼase
onipa atamfo ne nʼankasa ne fifo.
7Me de, mede anidaso hwɛ Awurade,
Metwɛn me Nkwagye Nyankopɔn;
na me Nyankopɔn betie me.
Israel Bɛsɔre
8Mma wʼani nnye, me tamfo!
Mahwe ase de, nanso mɛsɔre.
Sum aduru me de,
nanso Awurade bɛyɛ me hann.
9Sɛ mayɛ bɔne atia no nti,
Awurade abufuw bɛba me so,
kosi sɛ ɔbɛka mʼasɛm ama me
na wada me bembu adi.
Ɔde me bɛba hann no mu;
na mehu ne trenee.
10Afei, mʼatamfo behu
na wɔn ani bewu,
nea osee me sɛ,
“Ɛhe na Awurade wo Nyankopɔn no wɔ?”
Mʼani behu nʼasehwe;
mpo mprempren no, wobetiatia no so
te sɛ dontori a ɛwɔ mmɔnten so.
11Da a wɔbɛto wʼafasu no bɛba,
da a wɔbɛtrɛw wʼahye mu.
12Da no, nnipa bɛba wo nkyɛn
afi Asiria ne Misraim nkuropɔn mu,
mpo wobefi Misraim akosi Eufrate
afi po akosi po
ne bepɔw so akosi bepɔw so.
13Asase no bɛyɛ amamfo, esiane nnipa a wɔtete so
ne wɔn nneyɛe nti.
Mpaebɔ Ne Nkamfo
14Fa wo pema di wo nkurɔfo anim,
nguan a wɔyɛ wʼagyapade no,
a wɔn nko ara tete kwae mu,
wura frɔmfrɔm adidibea hɔ.
Ma wonnidi wɔ Basan ne Gilead
sɛ tete nna no mu.
15“Mɛyɛ anwonwade akyerɛ wo,
sɛnea meyɛɛ nna a wufi Misraim bae mu no.”
16Aman behu wo na wɔn ani bewu,
wɔn a tumi nyinaa afi wɔn nsa no.
Wɔde wɔn nsa betuatua wɔn ano
na wɔn aso besisiw.
17Wobedi dɔte sɛ awɔ,
ne mmoa a wɔwea wɔ fam.
Wɔde ahopopo befi wɔn abon mu aba;
wɔde osuro bɛdan wɔn ho ama Awurade yɛn Nyankopɔn,
na wobesuro wo.
18Hena na ɔte sɛ wo,
Onyankopɔn a wode bɔne kyɛ?
Wo a wode agyanom asefo nkae amumɔyɛ kyɛ wɔn.
Wʼabufuw ntena hɔ daa,
na mmom wʼani gye sɛ wobɛda mmɔborɔhunu adi.
19Wubehu yɛn mmɔbɔ bio,
wubetiatia yɛn bɔne so,
na woatow yɛn amumɔyɛ agu po bun mu.
20Wobɛyɛ ɔnokwafo ama Yakob
na woahu Abraham mmɔbɔ
sɛnea wokaa yɛn agyanom ntam
teteete no.
Gods belofte van zegen
1-2 Wat vreselijk! Wat is het moeilijk een eerlijk mens te vinden! Zij zijn even schaars als druiven en vijgen na de oogst. Geen enkele tros, geen enkele vijg is overgebleven. De eerlijke mensen zijn van de aarde verdwenen, niet één rechtschapen man is achtergebleven. Er zijn alleen nog maar moordenaars over, die op hun eigen volksgenoot jacht maken. 3Zij staan altijd klaar om kwaad te doen. Bestuursfunctionarissen en rechters eisen steekpenningen. De rijke koopt hen om en zegt wie zij moeten ruïneren. Zo verdraaien zij de rechtspraak. 4De beste van hen is zo stekelig als een distel, de meest rechtschapene onder hen is krommer en verwrongener dan een doornhaag. Maar de dag van het oordeel komt snel naderbij. De tijd voor straf is bijna aangebroken. Angst, schrik en verwarring zal u dan overvallen.
5Vertrouw niemand meer, zelfs niet uw beste vriend, ook uw vrouw kunt u niet in vertrouwen nemen. 6Want de zoon minacht zijn vader, de dochter komt in opstand tegen haar moeder en de schoondochter tegen haar schoonmoeder. Ja, er zullen zelfs vijanden onder uw huisgenoten zijn.
7Maar ik zal uitzien naar de Here. Van God zal ik mijn heil verwachten. Bij mijn God zal ik gehoor vinden. 8Wees niet blij over mij, mijn tegenstandster, want hoewel ik ben gevallen, zal ik toch weer opstaan! Al zit ik in het donker, de Here zal voor mij een licht zijn. 9Ik zal de straf van de Here geduldig dragen, want ik heb tegen Hem gezondigd. Uiteindelijk zal Hij mij verdedigen tegenover mijn vijanden en mij recht verschaffen. Hij zal mij van het donker naar het licht brengen en ik zal zien hoe Hij een rechtvaardig oordeel uitspreekt. 10Zij die mij haat, zal het zien en zich schamen omdat zij eens spottend heeft gezegd: ‘Waar is nu de Here, die God van u?’ Dan zal ik op haar neerzien, wanneer zij als modder op straat wordt vertrapt.
11Volk van God, uw steden zullen eens worden herbouwd, maar veel groter en ruimer dan vroeger. 12Massaʼs mensen uit verschillende landen zullen dan naar u toekomen, zij komen van Assyrië tot Egypte, van Egypte tot de Eufraat, van de Dode Zee tot de Middellandse Zee en van verre heuvels en bergen. 13Maar eerst zal de aarde veranderen in een woestenij vanwege de zonden van haar bevolking.
14God, kom, regeer over uw volk en weid uw kudde. Laat de mensen leven in vrede en welvaart. Laat hen genieten van de vruchtbare weiden van Basan en Gilead, net als vroeger. 15‘Ja,’ antwoordt de Here. ‘Net als vroeger toen u uit Egypte trok, zal Ik weer grote wonderen voor u doen. 16De hele wereld zal het zien en zich schamen over haar geringe macht. Zij zal verstomd staan en doof zijn voor wat rondom haar gebeurt.’
17Iedereen zal op zijn buik door het stof kruipen als een slang, als een worm uit zijn hol tevoorschijn komen. Zij zullen bevend van angst hun burchten verlaten om de Here, onze God, te ontmoeten. Zij zullen diep ontzag voor U hebben. 18Waar is een God als U, die de zonden van de overlevenden van zijn volk vergeeft? U kunt niet voor eeuwig boos blijven op uw volk, want U houdt ervan genadig te zijn. 19U zult opnieuw medelijden met ons hebben. U zult onze zonden vertrappen onder uw voeten. Ja, U zult ze allemaal in de allerdiepste zee gooien. 20U zult ons zegenen zoals U Jakob lang geleden hebt beloofd. En U zult ons uw goedheid tonen zoals U onze voorvader Abraham hebt toegezegd.
