Onyankopɔn Dɔ A Ɔdɔ Israel
1“Bere a Israel yɛ abofra no, na medɔ no,
na Misraim na mefrɛɛ me babarima fii.
2Nanso mpɛn dodow a mefrɛɛ Israel no,
saa ara na woguan fii me nkyɛn.
Wɔbɔɔ afɔre maa Baal ahoni,
na wɔhyew nnuhuam maa nsɛsode.
3Me na migyigyee Efraim taataa,
turuu wɔn wɔ me basa so;
nanso wɔnkae sɛ
me na mesaa wɔn yare.
4Me de ayamye hama
ne ɔdɔ dii wɔn anim;
miyii konnua no fii wɔn kɔn mu
na mekotow maa wɔn aduan dii.
5“Wɔbɛsan akɔ Misraim,
na Asiria adi wɔn so,
esiane sɛ wɔannu wɔn ho nti.
6Afoa bedi ahim wɔ wɔn kuropɔn mu
na ɛbɛsɛe wɔn apon akyi adaban
na wɔn nhyehyɛe to betwa.
7Me nkurɔfo asi no pi sɛ wɔbɛtwe wɔn ho afi me nkyɛn.
Sɛ mpo wosu frɛ me Onyankopɔn Ɔsorosoroni no mpo a
meremma wɔn so ɔkwan biara so.
8“Ɛbɛyɛ dɛn na meyi wo ama, Efraim?
Ɛbɛyɛ dɛn ma meyi wo ama, Israel?
Ɛbɛyɛ dɛn na mɛyɛ wo sɛ Adma?
Ɛbɛyɛ dɛn na mɛyɛ wo sɛ Seboim?
Me koma asakra wɔ me mu;
na mʼahummɔbɔ ahwanyan.
9Merenyɛ mʼabufuwhyew so ade,
na merennan me ho nsɛe Efraim bio.
Meyɛ Onyankopɔn na menyɛ onipa.
Meyɛ Ɔkronkronni a ɔwɔ mo mu.
Meremma wɔ abufuw mu.
10Wobedi Awurade akyi.
Ɔbɛbobɔ mu te sɛ gyata.
Na sɛ ɔbobɔ mu a,
ne mma de ahopopo befi atɔe aba.
11Wɔde ahopopo bɛba
te sɛ nnomaa a wofi Misraim,
te sɛ mmorɔnoma a wofi Asiria.
Mɛbɔ wɔn atenase wɔ wɔn afi mu,”
sɛnea Awurade se ni.
Israel Bɔne
12Efraim de atoro atwa me ho ahyia,
Israelfi nso wɔde nnaadaa.
Yuda abɔ Onyankopɔn so ko
mpo ɔde tia Ɔkronkronni nokwafo no.
El amor de Dios por Israel
1«Desde que Israel era niño, yo lo amé;
de Egipto llamé a mi hijo.
2Pero cuanto más lo llamaba,
más se alejaba de mí.11:2 llamaba … de mí (LXX); llamaban … de ellos (TM).
Ofrecía sacrificios a los falsos dioses11:2 falsos dioses. Lit. baales.
y quemaba incienso a las imágenes.
3Yo fui quien enseñó a caminar a Efraín;
yo fui quien lo tomó de la mano.
Pero él no quiso reconocer
que era yo quien lo sanaba.
4Lo atraje con cuerdas de ternura,11:4 de ternura. Lit. humanas.
lo atraje con lazos de amor.
Le quité de la cerviz el yugo,
y con ternura me acerqué para alimentarlo.
5»No volverán a Egipto,
sino que Asiria reinará sobre ellos,
porque no quisieron volverse a mí.
6En sus ciudades se blandirán espadas,
que destrozarán los barrotes de sus puertas
y acabarán con sus planes.
7Mi pueblo está resuelto a renegar de mi nombre;
por eso, aunque me invoquen, no los exaltaré.
8»¿Cómo podría yo entregarte, Efraín?
¿Cómo podría abandonarte, Israel?
¡Yo no podría entregarte como entregué a Admá!
¡Yo no podría abandonarte como a Zeboyín!
Dentro de mí, el corazón me da vuelcos,
y se me conmueven las entrañas.
9Pero no daré rienda suelta a mi ira,
ni volveré a destruir a Efraín.
Porque en medio de ti no está un hombre,
sino que estoy yo, el Dios santo,
y no atacaré la ciudad».
10El Señor rugirá como león,
y ellos lo seguirán.
Cuando el Señor lance su rugido,
sus hijos vendrán temblando de occidente.
11«Vendrán desde Egipto, temblando como aves;
vendrán desde Asiria, temblando como palomas,
y yo los estableceré en sus casas
—afirma el Señor—.
El pecado de Israel
12»Efraín me ha rodeado con mentiras,
y el reino de Israel, con engaños;
Judá anda errante, lejos de Dios;
¡lejos del Dios santísimo y fiel!