Elihu Adwenkyerɛ
1Enti saa mmarima baasa yi ammua Hiob bio, efisɛ na ɔteɛ wɔ ɔno ara ani so. 2Na Busini Barakel babarima Elihu a ofi Ram abusua mu no bo fuw Hiob yiye sɛ obu ne ho bem na ommu Onyankopɔn mmom bem. 3Ne bo fuw nnamfonom baasa no sɛ wɔantumi anya nnyinaso bi ammɔ Hiob nsɛm no angu, nanso wobuu no fɔ. 4Elihu twɛn sɛ afoforo no bɛkasa akyerɛ Hiob, efisɛ na wɔanyinyin sen no. 5Na ohuu sɛ nnipa baasa no nni asɛm biara ka bio no, nʼabufuw no sɔree.
6Enti Busini Barakel babarima Elihu kae se,
“Meyɛ abofra,
na moyɛ mpanyimfo;
ɛno nti na misuroo sɛ
mɛka nea minim akyerɛ mo.
7Medwenee sɛ, ‘Ɛsɛ sɛ mpanyimfo kasa;
ɛsɛ sɛ wɔn a wɔn ani afi kyerɛ nyansa.’
8Nanso honhom a ɛte onipa mu,
Otumfo no home no na ɛma ntease.
9Ɛnyɛ mpanyimfo nko na wɔyɛ anyansafo,
ɛnyɛ wɔn a wɔn ani afi nko na wɔte nea eye ase.
10“Enti mise: Muntie me;
me nso mɛka mʼadwene.
11Metwɛn wɔ bere a na morekasa,
mitiee mo adwenkyerɛ;
bere a na munhu nea monka no,
12meyɛɛ aso maa mo pa ara,
nanso mo mu biara antumi ankyerɛ sɛ Hiob ayɛ mfomso;
mo mu biara anyi ne nsɛm no ano.
13Monnka se, ‘Yɛahu nyansa;
momma Onyankopɔn mmɔ nʼasɛm no ngu, na ɛnyɛ onipa.’
14Nanso Hiob nkasa ntia me,
na merennyina mo adwenkyerɛ so mmua no.
15“Wɔn ho adwiriw wɔn, wonni hwee ka bio;
wɔn nsɛm asa.
16So ɛsɛ sɛ metwɛn wɔ bere a wɔayɛ komm yi,
saa bere yi a wogyinagyina ha yi a wonni mmuae biara no?
17Me nso mɛka bi
me nso mɛka mʼadwene.
18Efisɛ nsɛm ahyɛ mʼanom ma,
na honhom a ɛte me mu no hyɛ me sɛ menka;
19Me mu no, mete sɛ nsa a ɛhyɛ toa mu
te sɛ nsa kotoku foforo a ɛrebɛpae.
20Ɛsɛ sɛ mekasa na me ho tɔ me;
ɛsɛ sɛ mibue mʼano na mema mmuae.
21Merenyɛ nhwɛanim
na merennɛfɛdɛfɛ obiara;
22na sɛ makwadaw adɛfɛdɛfɛ mu a,
anka me Yɛfo beyi me afi hɔ ntɛm so.
เอลีฮู
1เพื่อนทั้งสามเลิกโต้ตอบกับโยบ เพราะโยบเห็นว่าตนเป็นคนชอบธรรม 2แต่เอลีฮูบุตรบาราเคลชาวบุซีในครอบครัวของรามโกรธเคืองโยบที่อ้างว่าตนเองเป็นฝ่ายถูกแทนที่จะเป็นพระเจ้า 3และเอลีฮูก็โกรธเพื่อนทั้งสามของโยบด้วย เพราะพวกเขาพูดหักล้างโยบไม่ได้แต่ก็ยังปรักปรำโยบ32:3 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูโบราณว่าหักล้างโยบไม่ได้ ก็เท่ากับเขาได้กล่าวโทษพระเจ้า 4เอลีฮูรอที่จะพูดจนถึงขณะนี้ก็เพราะอายุน้อยกว่าคนอื่นๆ 5เมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสามของโยบหมดคำพูดแล้ว เอลีฮูก็โกรธเคืองยิ่งนัก
6ดังนั้นเอลีฮูบุตรบาราเคลชาวบุซีจึงกล่าวว่า
“ข้าพเจ้าอายุน้อย ส่วนท่านมีอาวุโส
ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงยับยั้งอยู่ ไม่กล้าบอกสิ่งที่ตัวเองรู้แก่ท่าน
7ข้าพเจ้าคิดว่า ‘ควรให้ผู้อาวุโสพูด
ผู้มีประสบการณ์นานปีควรสอนสติปัญญา’
8แต่ที่จริงเป็นจิตวิญญาณ32:8 หรือพระวิญญาณเช่นเดียวกับข้อ 18ในตัวมนุษย์
ลมปราณแห่งองค์ทรงฤทธิ์ทำให้เขามีความเข้าใจ
9ไม่ใช่คนแก่32:9 หรือมากมายหรือยิ่งใหญ่ เท่านั้นที่มีปัญญา
ไม่เพียงคนสูงอายุเท่านั้นที่เข้าใจว่าสิ่งใดถูกต้อง
10“ฉะนั้นโปรดฟังข้าพเจ้าพูด
ข้าพเจ้าจะบอกสิ่งที่ตัวเองรู้แก่ท่านด้วย
11ข้าพเจ้าคอยอยู่ขณะที่ท่านพูด
ข้าพเจ้าฟังเหตุผลของพวกท่าน
ขณะที่พวกท่านกำลังสรรหาถ้อยคำมากล่าว
12ข้าพเจ้าตั้งใจฟังเต็มที่
แต่ไม่มีผู้ใดในพวกท่านพิสูจน์ได้ว่าโยบผิด
ไม่มีใครในพวกท่านตอบคำโต้แย้งของโยบได้
13อย่าพูดว่า ‘เราได้พบสติปัญญาแล้ว
ขอให้พระเจ้าเป็นผู้พิสูจน์ว่าเขาผิด ไม่ใช่มนุษย์’
14แต่คำพูดของโยบไม่ได้มุ่งมาที่ข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าจะไม่ตอบโยบด้วยคำโต้แย้งของพวกท่าน
15“พวกเขานั่งอับจนปัญญาไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว
หมดถ้อยคำที่จะโต้แย้ง
16ข้าพเจ้าจะต้องคอยต่อไปอีกหรือในเมื่อพวกเขานิ่งเงียบ?
ในเมื่อพวกเขายืนนิ่งไม่มีคำตอบ?
17ข้าพเจ้าก็ขอพูดด้วย
ขอบอกสิ่งที่ตัวเองรู้ด้วย
18เพราะข้าพเจ้ามีถ้อยคำอยู่มากมาย
จิตวิญญาณภายในเร่งเร้าให้ข้าพเจ้าพูด
19ภายในข้าพเจ้าเหมือนเหล้าองุ่นที่ถูกกักเก็บไว้
เหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นใหม่ที่กำลังจะปริ
20ข้าพเจ้าจำเป็นต้องพูดเพื่อจะได้ผ่อนคลาย
ข้าพเจ้าจำต้องเอ่ยปากตอบ
21ข้าพเจ้าจะไม่ลำเอียงเข้าข้างใคร
จะไม่ประจบสอพลอผู้ใด
22เพราะหากข้าพเจ้าประจบสอพลอเก่ง
องค์พระผู้สร้างจะทรงนำข้าพเจ้าออกไปในไม่ช้า
