1“Nnipa a ɔbea awo wɔn
nna yɛ tiaa bi na ɔhaw ahyɛ mu mma.
2Ɔfefɛw te sɛ nhwiren na etwintwam;
ɔte sɛ sunsuma a ɛretwa mu akɔ, ɔntena hɔ nkyɛ.
3Woma wʼani kɔ saa onipa yi so?
Wode no bɛba wʼanim abebu no atɛn ana?
4Hena na obetumi ayi nea ɛyɛ kronkron afi fi mu?
Obiara nni hɔ.
5Woahyehyɛ onipa nkwa nna;
woahyɛ nʼasram dodow ato hɔ
na woahyɛ no bere a ɔrentumi ntra.
6Enti yi wʼani fi ne so na ɔnyɛ nea ɔpɛ,
kosi sɛ obewie nʼadwuma sɛ ɔpaani.
7“Dua mpo anidaso wɔ hɔ ma no:
Sɛ wotwa a, ɛbɛfefɛw bio,
na ne mman foforo no rempenpan.
8Ne ntin betumi anyin akyɛ asase mu
na ne dunsin nso awu wɔ dɔte mu,
9nanso, onya nsu a ɛfefɛw,
na eyiyi mman sɛ dua a wɔatɛw.
10Nanso sɛ nnipa wu a wɔde no hyɛ fam;
ɔhome nea etwa to a, na afei onni hɔ bio.
11Sɛnea nsu tu yera wɔ po mu no,
anaa sɛnea suka mu yowee no,
12saa ara na onipa tɔ fam na ɔnsɔre bio;
enkosi sɛ ɔsoro betwa mu no, nnipa rensɔre
na wɔrennyan wɔn mfi wɔn nna mu.
13“Sɛ anka wode me besie ɔda mu
de me ahintaw kosi sɛ wʼabufuw betwa mu!
Sɛ anka wobɛhyɛ me bere
na afei woakae me!
14Sɛ onipa wu a ɔbɛba nkwa mu bio ana?
Mʼaperedi nna mu nyinaa
mɛtwɛn akosi sɛ me foforoyɛ bɛba.
15Wobɛfrɛ na megye wo so;
wʼani begyina abɔde a wo nsa ayɛ.
16Afei wobɛkan mʼanammɔntu
na worenni me bɔne akyi.
17Wɔbɛsɔ me bɔne ano wɔ kotoku mu,
na woakata mʼamumɔyɛ so.
18“Nanso sɛnea mmepɔw so hohoro na ɛpompono
na ɔbotan nso twe fi ne sibea no,
19sɛnea nsu yiyi abo ho
na osuhweam twe dɔte kɔ no
saa ara na wosɛe onipa anidaso.
20Wutintim ne so prɛko pɛ, na otwa mu kɔ;
wosakra ne nipasu na wugya no kwan.
21Sɛ wɔhyɛ ne mmabarima anuonyam a, onnim;
na sɛ wɔbrɛ wɔn ase a, onhu.
22Ɔno ara were mu yaw na ɔtee
na ɔno ara ne ho na ogyam.”
1“Mubo rag kinabuhi ang tawo ug puno kini sa kalisod. 2Sama kini sa bulak nga mobukhad ug malaya ra dayon; sama sa anino nga dali rang mahanaw. 3Nan, nganong ginabantayan mo man gayod ang tawo, Ginoo? Dad-on mo ba siya14:3 siya: Mao kini sa Septuagint, sa Latin Vulgate, ug sa Syriac; apan sa Hebreo, ako. sa imong atubangan aron hukman? 4May tawo bang makakinabuhi nga hinlo gayod? Wala! Kay ang tanan, natawo nga mahugaw. 5Gitakda mo na kon unsa kataas ang kinabuhi sa tawo. Ug dili siya makalapas sa panahon nga gitagal mo kaniya. 6Busa ayaw na lang lisod-lisora ang tawo. Pasagdi na lang siya aron makapahulay sama sa usa ka trabahante inigkahuman niya sa iyang buluhaton.
7“Kon putlon ang usa ka kahoy, may purohan pa nga manalingsing kini ug mananga pag-usab. 8Bisag dugay na ang gamot niini diha sa yuta ug nadunot na ang tuod, 9kon matubigan, manalingsing pa kini sama sa usa ka bag-o nga tanom. 10Apan kon ang tawo mamatay, mawala na ang tanan niyang kusog. Pagkabugto sa iyang gininhawa, mao na kana ang iyang kataposan. 11Sama sa paghunas sa dagat ug paghubas sa suba, 12ang tawo mamatay, ug dili na mobangon o makamata pa sa iyang pagkatulog hangtod mahanaw ang kalangitan.
13“Ginoo, hinaut unta nga tagoan mo na lang ako sa dapit sa mga patay hangtod nga mawala ang imong kasuko, ug magtakda ka ug panahon nga hinumdoman mo ako. 14Kon mamatay ang tawo mabuhi pa ba siya pag-usab? Kon ingon niana, agwantahon ko ang tibuok nga panahon sa akong pag-antos hangtod moabot ang panahon nga matapos kini. 15Sa panahon nga manawag ka kanako, Ginoo, motubag ako. Handomon mo ako nga imong binuhat. 16Nianang higayona bantayan mo ang akong mga binuhatan, apan dili mo na hinumdoman pa ang akong sala. 17Sama ra nga isulod mo kini sa buyot aron matago ug dili mo na makita pa. 18Apan maingon nga mangatumpag ang mga bukid ug mangahulog ang mga bato, 19ug maingon usab nga mahilis ang mga bato sa sigeng pag-ilig sa tubig ug makabkab ang yuta tungod sa makusog nga ulan, ginaguba mo ang paglaom sa tawo. 20Pildihon mo ang tawo kanunay ug mamatay siya, ug usbon mo ang iyang hitsura kon motaliwan na siya. 21Dili na siya masayod kon gipasidunggan ba o gipakaubos ang iyang mga anak. 22Ang iya lang mabati mao ang iyang kaugalingong kasakit ug kasubo.”
