Hesekiel 19 – AKCB & NVI

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hesekiel 19:1-14

Israel Mmapɔmma Ho Kwadwom

1“Momma Israel mmapɔmma ho kwadwom 2na monka se:

“ ‘Na wo na yɛ gyatabere mu sononko

wɔ gyata mu!

Ɔdaa gyataforo mu

yɛn ne mma.

3Ɔyɛn ne mma no mu baako

ma ɔbɛyɛɛ gyata ɔhoɔdenfo.

Osuaa sɛnea wɔtetew hanam mu,

na ɔwee nnipa nam.

4Amanaman no tee ne nka,

na wɔn amoa yii no.

Wɔkyekyeree no de no kɔɔ

Misraim asase so.

5“ ‘Bere a ohuu sɛ nʼanidaso anyɛ hɔ,

na nea ɔrehwɛ anim ayera no,

ɔfaa ne ba foforo

yɛɛ no gyata ɔhoɔdenfo.

6Okyinkyin gyata no mu

efisɛ na wayɛ gyata hoɔdenfo.

Osuaa sɛnea wɔtetew hanam mu

na ɔwee nnipa nam.

7Obubuu wɔn abandennen

na ɔsɛee wɔn nkurow.

Asase no ne wɔn a wɔte so nyinaa no,

ne mmubomu bɔɔ wɔn hu.

8Afei amanaman no sɔre tiaa no,

wɔn a wofi nsase a atwa ahyia no so.

Woguu no asau kyeree no

wɔ wɔn amoa mu.

9Wɔde nnarewa twee no kɔhyɛɛ buw mu

na wɔde no brɛɛ Babilonia hene.

Wɔde no too afiase,

na wɔante ne mmubomu no bio

wɔ Israel mmepɔw no so.

10“ ‘Na wo na te sɛ bobedua

a wɔatɛw no asu ho wɔ wo bobeturo mu.

Na ɛsow aba, na eyiyii mman

nsu a onya no bebree no nti.

11Ne mman yɛɛ den yiye;

edi mu sɛ wɔde yɛ ahemfo ahempema.

Ɛkorɔn, bunkam faa nhaban a ayɛ kuhaa no so,

ne sorokɔ ne ne mman bebree no

maa no yɛɛ sononko.

12Nanso wɔde abufuwhyew tuu nʼase

de no hwee fam.

Apuei mframa maa no kasae,

ɛsow aba tetew gui;

na ne mman a ɛwɔ ahoɔden no twintwamee

na ogya hyewee.

13Afei wɔakɔtɛw no wɔ sare so

asase kesee a nsu nni mu mu.

14Ogya trɛw fii ne mman baako so

na ɛhyew nʼaba.

Anka mman a ɛwɔ ahoɔden baako mpo wɔ so;

nea wɔde yɛ ahemfo ahempema ma ɛyɛ yiye no.’

Eyi yɛ kwadwom na ma wɔnto no saa.”

Nueva Versión Internacional

Ezequiel 19:1-14

Lamento por los príncipes de Israel

1»Dedícale este lamento a los príncipes de Israel:

2»“En medio de los leones,

tu madre era toda una leona.

Recostada entre leoncillos,

amamantaba a sus cachorros.

3A uno de ellos lo crio

y este llegó a ser un león fuerte

que aprendió a desgarrar su presa

y a devorar a la gente.

4Las naciones oyeron de él,

lo atraparon en una fosa

y lo llevaron con garfios a la tierra de Egipto.

5»”Cuando la leona madre perdió toda esperanza,

con sus expectativas perdidas,

tomó a otra de sus crías

y la hizo un león fuerte.

6Cuando este león se hizo fuerte,

merodeaba entre los leones.

Aprendió a desgarrar su presa

y a devorar a la gente.

7Demolía palacios19:7 Demolía palacios (lectura probable; véanse LXX y Targum); Conocía viudas (TM).

y asolaba ciudades.

La tierra y sus habitantes

estaban aterrorizados con sus rugidos.

8Las naciones y provincias vecinas

se dispusieron a atacarlo.

Extendieron su red sobre él

y quedó atrapado en la fosa.

9Enjaulado y con garfios

lo llevaron ante el rey de Babilonia.

Lo pusieron en prisión

para que no se oyeran sus rugidos

en los montes de Israel.

10»”Tu madre era como una vid en medio del viñedo,19:10 del viñedo (dos mss. hebreos); de tu sangre (TM).

plantada junto al agua.

Era fructífera y frondosa,

gracias al agua abundante.

11Sus ramas crecieron vigorosas,

¡aptas para ser cetros de reyes!

Tanto creció que se destacaba

por encima del follaje.

Se le reconocía por su altura

y por sus ramas frondosas.

12Pero fue desarraigada con furia

y arrojada por el suelo.

El viento del este la dejó marchita

y fueron arrancados sus frutos.

Secas quedaron sus vigorosas ramas,

y fueron consumidas por el fuego.

13Ahora está plantada en el desierto,

en tierra árida y reseca.

14De una de sus ramas brotó un fuego

y consumió sus frutos.

¡No queda en ella una rama vigorosa,

apta para ser cetro de gobernante!”.

Este es un lamento y debe entonarse como tal».