1Afei, Balaam huu sɛ ɛsɔ Awurade ani sɛ ohyira Israel no, wankɔ abisa sɛnea ɔtaa yɛ no; mmom, ɔtoo nʼani hwɛɛ sare no so. 2Bere a Balaam huu sɛ Israelfo no abobɔ wɔn atenae sɛnea wɔn mmusuakuw te no, Onyankopɔn honhom baa ne so, 3na eyi ne nkɔmhyɛ a ɔmae:
“Beor ba Balaam nkɔmhyɛ,
nkɔmhyɛ a efi obi a nʼani hu ade yiye,
4nea ɔte Onyankopɔn nsɛm nkɔmhyɛ;
nea onya anisoadehu a efi Otumfo no hɔ;
na ɔda fam, a nʼani hu ade:
5“Yakob, mo ntamadan yɛ fɛ,
Israel, mo atenae yɛ ahomeka!
6“Ɛtrɛtrɛw sɛ abon,
sɛ nturo a ɛwɔ asubɔnten ho.
Wɔte sɛ pɛprɛ a Awurade adua,
te sɛ sida a esisi nsu ho.
7Nsu bɛsen afi wɔn ahina mu.
Wɔn aba benya nsu ama aboro so.
“Wɔn hene bɛyɛ kɛse asen Agag;
wɔn ahenni bɛkorɔn.
8“Onyankopɔn de wɔn fii Misraim na ɛbae;
wɔwɔ ahoɔden sɛ wuram nantwi.
Wɔsɛe atirimɔdenfo aman
na wobubu wɔn nnompe mu asinasin,
wɔde wɔn bɛmma wowɔ wɔn.
9Wobutuw da sɛ gyata;
te sɛ gyatabere, hena na obetumi agyigye wɔn?
“Wobehyira wɔn a wohyira wo,
na wɔbɛdome wɔn a wɔdome wo.”
10Balak bo fuw Balaam. Ɔbɔɔ ne nsam guu ne so kae se, “Mefrɛɛ wo se bɛdome mʼatamfo, nanso woahyira wɔn mprɛnsa yi nyinaa. 11Fi ha kɔ wo nkyi ntɛm! Mekae se mɛkyɛ wo ade a ɛsom bo nanso, Awurade amma woannya akyɛde no.”
12Balaam buaa no se, “So manka ankyerɛ abɔfo a wosomaa wɔn baa me nkyɛn no se, 13‘Sɛ Balak ma me dwetɛ ne sikakɔkɔɔ a ɛwɔ nʼahemfi hɔ nyinaa koraa a, minni tumi sɛ mɛyɛ biribi atia Awurade ahyɛde, sɛ ɛyɛ papa anaa bɔne.’ Mmom nea Awurade aka no nko ara na ɛsɛ sɛ meka. 14Afei, meresan akɔ me nkurɔfo nkyɛn. Nanso ma menka nea Israelfo no bɛyɛ wo nkurɔfo no daakye no nkyerɛ wo.”
Balaam Nkɔmhyɛ A Ɛto So Anan
15Eyi ne nkɔmhyɛ a Balaam de mae:
“Beor ba Balaam nkɔmhyɛ,
nkɔmhyɛ a efi ɔbarima a nʼani hu ade yiye,
16nea ɔte Onyankopɔn nsɛm no nkɔmhyɛ,
nea ɔwɔ nimdeɛ a efi Ɔsorosoroni no hɔ,
nea onya anisoadehu a efi Otumfo no hɔ,
na ɔda fam, a nʼani hu ade no:
17“Mihu no, nanso ɛnyɛ mprempren;
mehwɛ no, nanso ɔmmɛn.
Nsoromma bepue afi Yakob mu;
ahempema bepue afi Israel mu.
Ɔbɛdwerɛw Moabfo ti,
Moabfo nyinaa tikora.
18Wɔbɛfa Edom,24.18 Edomfo yɛ Esau asefo.
na Seir a ɔyɛ ne tamfo no, wobedi ne so nkonim,
na Israel bɛkɔ so ayɛ den.
19Ɔhene bi bɛsɔre wɔ Yakob mu
ɔno na ɔbɛsɛe kurow no mu nkaefo.”
Balaam Nkɔmhyɛ A Ɛto So Anum
20Afei, Balaam hwɛɛ Amalekfo na ɔhyɛɛ nkɔm:
“Amalek na na ɔyɛ aman nyinaa abakan,
nanso nʼawiei bɛyɛ ɔsɛe pasaa.”
Balaam Nkɔmhyɛ A Ɛto So Asia
21Afei, ohuu Kenifo, na ɔhyɛɛ ne nkɔm:
“Mo atenae wɔ bammɔ,
wɔanwen mo berebuw wɔ abotan mu;
22Nanso wɔbɛsɛe mo Kenifo
bere a Asur fa mo nnommum no.”
Balaam Nkɔmhyɛ A Ɛto So Ason
23Afei ɔhyɛɛ ne nkɔm:
“Aa! Sɛ Onyankopɔn yɛ sɛɛ a, hena na ɔbɛtena nkwa mu?
24Ahyɛn befi Kipro mpoano aba;
wobedi Eber24.24 Eber asefo yɛ Hebrifo (1 Be 25–27). ne Asur so.
Nanso wɔn nso, wɔbɛsɛe wɔn pasaa.”
25Afei, Balaam sɔree na ɔsan kɔɔ ne kurom, na Balak nso kɔɔ ne kwan.
Bileam profeteert opnieuw
1Bileam begreep nu wel dat de Here van plan was Israël te zegenen en dus liet hij het uit zijn hoofd om gebruik te maken van waarzeggerij zoals hij daarvoor vaak had gedaan. Maar hij keek over de woestijn en liet zijn blik rusten op het kamp van Israël, 2dat zich over de vlakte uitstrekte, verdeeld in stammen. Toen kwam de Geest van God over hem 3-9en hij sprak de volgende profetie uit: ‘Zo spreekt Bileam, de zoon van Beor, zo spreekt de man met het geopende oog. Ik heb geluisterd naar het Woord van God, ik heb gezien wat de Almachtige mij toonde. Ik viel voor Hem neer en mijn ogen gingen open. O, de vreugde die Israël wacht, de vreugde in de woningen van Jakob. Zij liggen voor mij als groene valleien, als vruchtbare tuinen aan een rivier, als aloëʼs door de Here Zelf geplant, als ceders die aan het water staan. Zij zullen worden gezegend met een overvloed van water en op vele plaatsen wonen. Hun koning zal machtiger zijn dan Agag, hun koninkrijk zal worden verhoogd. God bracht hen uit Egypte. Israël is sterk als een wilde os en zal vijandige volken verslinden. Hij zal hun botten breken en hen met pijlen doorboren. Israël slaapt als een leeuw en een leeuwin, wie zal zijn rust durven verstoren? Gezegend is ieder die u zegent, Israël, vervloekt zijn zij die u vervloeken.’
10Koning Balak werd nu razend. Hij sloeg zijn handen ineen en schreeuwde: ‘Ik heb u hier geroepen om mijn vijanden te vervloeken, maar in plaats daarvan zegent u ze driemaal! 11Verdwijn! Ga terug naar uw woonplaats! Ik had u rijk willen belonen, maar de Here heeft u het loon niet gegund!’
12Bileam antwoordde de koning: ‘Heb ik uw boodschappers niet gezegd dat, 13zelfs als u mij een paleis vol goud en zilver zou geven, ik de woorden van de Here niet kon overtreden? Dat ik geen woord uit mijzelf kan zeggen? Ik heb gezegd dat ik alleen zou zeggen wat de Here zegt! 14Ja, ik zal nu naar mijn eigen mensen terugkeren. Maar laat ik u eerst vertellen wat de Israëlieten uw volk zullen aandoen!’
15-19En Bileam sprak opnieuw een profetie uit: ‘Bileam, de zoon van Beor, spreekt, de man met het geopende oog. Hij hoort de woorden van God en kent de wetenschap van de Allerhoogste. Hij ziet wat de Almachtige hem heeft getoond, hij viel voor Hem neer en zijn ogen gingen open: ik zie hem, maar niet nu, ik kijk naar hem, maar niet van dichtbij, er stijgt een ster op uit Jakob en een scepter rijst op uit Israël. Deze heerser van Israël zal Moabs grenzen vernielen en de kinderen van Set vernietigen. Israël zal Edom en Seïr veroveren, hij zal zijn vijanden overwinnen. Een zal met kracht opstaan en hij zal heersen vanuit Jakob en vele steden vernietigen.’
20Toen draaide Bileam zich naar de woningen van de Amalekieten en profeteerde: ‘Amalek was de eerste onder de volken, maar uiteindelijk staat hem de vernietiging te wachten!’
21-22 Toen wendde hij zich tot de Kenieten en zei: ‘U hebt stevige woningen, uw huis is op de rotsen gebouwd. Maar de Kenieten zullen worden vernietigd, de koning van Assur zal u uit dit land deporteren!’
23-24 Bileam besloot zijn profetische woorden met: ‘Och, wie zal blijven leven als God dit doet? Maar er zullen schepen van de kust van Cyprus komen en zij zullen Eber en Assur in het nauw brengen. Maar ook zij zullen ten onder gaan.’ 25Na deze woorden keerden Bileam en Balak terug naar hun woonplaatsen.
