1 Yohane 5 – AKCB & PCB

Akuapem Twi Contemporary Bible

1 Yohane 5:1-21

Sɛnea Nhyehyɛe No Bɛyɛ

1Obiara a ogye di sɛ Yesu yɛ Agyenkwa no yɛ Onyankopɔn ba. Na obiara a ɔdɔ Agya no dɔ ne mma no nso. 2Eyi na ɛma yehu sɛ yɛdɔ Onyankopɔn mma; sɛ yɛbɛdɔ Onyankopɔn na yɛadi nʼahyɛde so. 3Ɔdɔ a yɛdɔ Onyankopɔn no kyerɛ di a yedi nʼahyɛde so. Na nʼahyɛde no nso sodi nyɛ den mma yɛn, 4efisɛ Onyankopɔn ba biara tumi di wiase so. Yɛnam yɛn gyidi so di wiase so nkonim. 5Hena na obetumi adi wiase so? Obi a ogye di sɛ Yesu yɛ Onyankopɔn Ba no nko ara.

Yesu Kristo Ho Adansedi

6Yesu Kristo yɛ obi a ɔnam nsu ne mogya so bae. Ɛnyɛ nsu nko so na ɔnam bae na mmom, nsu ne mogya. Na ɛyɛ Honhom no na edi ho adanse efisɛ Honhom no ne nokware no. 7Nnansefo baasa na wɔwɔ hɔ. 8Honhom no, nsu no ne mogya no. Saa nnansefo yi adwene hyia. 9Yegye adanse a nnipa di no di; nanso adanse a Onyankopɔn di no mu yɛ den yiye. Na saa adanse no na Onyankopɔn adi afa ne Ba no ho. 10Enti obi a ogye Onyankopɔn Ba no di no agye saa adanse yi adi wɔ ne koma mu. Na obi a onnye Onyankopɔn nni no ama Onyankopɔn ayɛ ɔtorofo, efisɛ wannye adanse a Onyankopɔn di faa ne Ba no ho no anni. 11Eyi ne adanse no: Onyankopɔn ama yɛn nkwa a enni awiei; na saa nkwa no wɔ ne Ba no mu. 12Obiara a ɔwɔ Ɔba no wɔ saa nkwa no, na obiara a onni Ɔba no nni nkwa no.

Nkwa A Enni Awiei

13Merekyerɛw mo a mugye Onyankopɔn Ba no din di no eyi sɛnea ɛbɛma moahu sɛ mowɔ nkwa a enni awiei. 14Na anidaso a yɛwɔ wɔ Onyankopɔn anim ne sɛ, yenim sɛ biribiara a yebisa no wɔ ne pɛ mu no, otie yɛn. 15Bere biara a yebisa no no, otie yɛn. Yɛahu sɛ eyi yɛ nokware yi, yenim nso sɛ ɔma yɛn nea yebisa no biara.

16Sɛ obi hu sɛ ne nua ayɛ bɔne bi a ɛmfa no nkɔ owu mu a, ɔmmɔ Onyankopɔn a ɔbɛma no nkwa no mpae mma no. Eyi fa wɔn a wɔn bɔne mfa wɔn nkɔ owu mu no ho. Bɔne bi wɔ hɔ a ɛde onipa kɔ owu mu na ɛno ho de, menka sɛ mommɔ ho mpae nkyerɛ Onyankopɔn. 17Afideyɛ nyinaa yɛ bɔne, nanso bɔne bi wɔ hɔ a enkowie owu mu.

18Yenim sɛ Onyankopɔn ba biara nkɔ so nyɛ bɔne, efisɛ Onyankopɔn Ba no bɔ wɔn ho ban, na ɔbonsam ntumi nyɛ wɔn bɔne. 19Yenim sɛ yɛyɛ Onyankopɔn mma, na wiasefo de wɔhyɛ ɔbonsam tumi ase. 20Yenim sɛ Onyankopɔn Ba no aba, na wama yɛahu nokware Nyankopɔn no. Ɔno ne nokware no, Yesu Kristo, Onyankopɔn ba no. Ɔno ne Nyankopɔn nokwafo a ɔma daa nkwa no.

21Me mma, montwe mo ho mfi abosom ho.

Persian Contemporary Bible

اول يوحنا 5:1-21

ايمان به فرزند خدا عيسی مسيح

1هر كه ايمان دارد كه عيسی همان مسيح و فرزند خدا و نجات دهندهٔ عالم است، او فرزند خداست. هر كه خدای پدر را دوست دارد، فرزندان او را نيز دوست خواهد داشت. 2چگونه بدانيم فرزندان خدا را دوست داريم؟ از اينكه خدا را دوست داريم و احكام او را اطاعت می‌كنيم. 3در واقع كسی كه خدا را دوست دارد، نمی‌تواند احكام او را اطاعت نكند؛ و احكام او برای ما مشكل نيست. 4زيرا هر فرزند خدا می‌تواند احكام خدا را بجا آورد و با ايمان و توكل به مسيح، بر گناه و لذات ناپاک دنيا غلبه كند. 5فقط كسی می‌تواند بر دنيای گناه‌آلود غلبه يابد كه ايمان دارد عيسی به راستی فرزند خداست.

6‏-8ما می‌دانيم كه عيسی فرزند خداست، زيرا خدا دو بار اين حقيقت را از آسمان اعلام فرمود. يک بار به هنگام تعميد او، و يک بار نيز مدتی پيش از آنكه با مرگ روبرو شود. پس نه فقط به هنگام تعميدش، بلكه مدتی پيش از مرگش نيز خدا از آسمان سخن گفت. روح خدا نيز كه مظهر راستی است، اين حقيقت را تأييد می‌كند كه عيسی فرزند خداست. پس سه شاهد تأئيد می‌كنند كه عيسی فرزند خداست: صدای روح خدا در قلب ما؛ صدای آسمانی به هنگام تعميد عيسی؛ و همان صدا مدتی پيش از مرگ او. اين سه صدا، همان يک سخن را می‌گويند كه عيسی مسيح، فرزند خداست. 9در دادگاه وقتی كسی شهادتی می‌دهد، همه آن را باور می‌كنيم. حال خدا به اين وسيله شهادت می‌دهد كه عيسی فرزندش می‌باشد؛ پس چقدر بيشتر بايد شهادت خدا را بپذيريم. 10همهٔ آنانی كه به اين حقيقت ايمان می‌آورند، در قلب خود به درستی آن پی می‌برند. اما اگر كسی به اين حقيقت ايمان نياورد، در واقع خدا را دروغگو شمرده است، زيرا شهادت خدا را دربارهٔ فرزندش دروغ پنداشته است.

11اما خدا چه شهادتی داده است؟ شهادت خدا اينست كه او به ما حيات جاويد عطا كرده، و اين حيات در فرزند او عيسی مسيح است. 12پس روشن است كه هر کس مسيح را دارد، به اين حيات نيز دسترسی دارد؛ اما هر كه مسيح را ندارد، از اين حيات بی‌بهره خواهد ماند.

خاتمه

13اين نامه را نوشتم تا شما كه به فرزند خدا ايمان داريد، بدانيد كه از هم اكنون، از حيات جاويد برخورداريد. 14از این رو، خاطرجمع هستيم كه هرگاه از خدا چيزی مطابق خواست او بطلبيم، دعای ما را خواهد شنيد؛ 15و اگر يقين داريم كه دعای ما را می‌شنود، می‌توانيم به اين هم اطمينان داشته باشيم كه آنچه از او بخواهيم، به ما عطا خواهد كرد.

16اگر می‌بينيد كه برادر شما مرتكب گناهی می‌شود كه منتهی به مرگ نيست، از خدا بخواهيد كه او را ببخشد، و خدا نيز به او حيات جاويد عطا خواهد كرد، به اين شرط كه گناهش منتهی به مرگ نباشد. زيرا گناهی هست كه منجر به مرگ می‌شود، و نمی‌گويم كه برای آن دعا كنيد. 17البته هر كار نادرست گناه است، اما گناهی هست كه منتهی به مرگ نمی‌شود.

18می‌دانيم هر كه فرزند خدا شده است، خود را به گناه آلوده نمی‌كند، زيرا مسيح كه فرزند خداست، او را حفظ می‌كند تا دست شيطان به او نرسد.

19می‌دانيم كه ما فرزندان خدا هستيم و بقيهٔ مردم دنيا، تحت قدرت و سلطهٔ شيطان قرار دارند. 20می‌دانيم كه فرزند خدا آمده و به ما بينش داده تا خدای حقيقی را بشناسيم. و حالا ما در خدا هستيم، زيرا در فرزندش عيسی مسيح قرار گرفته‌ايم كه تنها خدای حقيقی و حيات جاودانی است.

21فرزندان من، از هر چه كه جای خدا را در قلبتان می‌گيرد، دوری كنيد.