Ɔsɛnkafo 9 – AKCB & OL

Akuapem Twi Contemporary Bible

Ɔsɛnkafo 9:1-18

Nkrabea A Ɛwɔ Hɔ Ma Yɛn Nyinaa

1Enti medwenee eyinom nyinaa ho na mihuu sɛ atreneefo, anyansafo ne nea wɔyɛ wɔ Onyankopɔn nsam; nanso obiara nnim sɛ ɔdɔ anaasɛ ɔtan retwɛn no. 2Wɔn nyinaa nkrabea yɛ baako; atreneefo ne amumɔyɛfo, nnipa pa ne nnipa bɔne, wɔn a wɔn ho tew ne wɔn a wɔn ho ntew, wɔn a wɔbɔ afɔre ne wɔn a wɔmmɔ.

Sɛnea ɛte ma onipa pa no,

saa ara na ɛte ma ɔbɔnefo;

sɛnea ɛte ma wɔn a wɔka ntam no,

saa ara na ɛte ma wɔn a wosuro sɛ wɔbɛka ntam.

3Eyi ne bɔne a ɛwɔ biribiara a esi wɔ owia yi ase mu. Nkrabeakoro ba yɛn nyinaa so. Nea ɛka ho ne sɛ, bɔne ahyɛ nnipa koma mu ma na adammɔ nsɛm wɔ wɔn koma mu, bere a wɔwɔ nkwa mu, na akyiri no wɔkɔka awufo ho. 4Obiara a ɔka ateasefo ho no wɔ anidaso, mpo ɔkraman a ɔte ase ye sen gyata a wawu.

5Na ateasefo nim sɛ wobewu,

nanso awufo nnim hwee;

wonni akatua biara bio,

na wɔn ho nkae mpo ayera.

6Wɔn dɔ, ɔtan

ne ninkunu atu ayera dedaw;

wonni hwee yɛ wɔ

biribiara a esi wɔ owia yi ase mu.

7Enti kɔ, fa anigye di wʼaduan, na fa ahosɛpɛw koma nom wo nsa, efisɛ saa bere yi na Onyankopɔn pene nea woyɛ so. 8Bere biara ma wʼadurade nyɛ fitaa na fa ngohuam sra wo tirim. 9Wo ne wo yere, munnye mo ani, ɔbea a wodɔ no no, wɔ nna a ɛnka hwee a Onyankopɔn de ama mo wɔ owia yi ase, mo ahuhude nna no. Efisɛ ɛyɛ mo kyɛfa wɔ mo nkwanna mu, ne mo adwumaden wɔ owia yi ase. 10Nea wo nsa bɛso so biara, fa wʼahoɔden nyinaa yɛ, efisɛ ɔda a wɔrekɔ mu no, adwumayɛ, adwennwene, nhumu ne nimdeɛ nni hɔ.

11Mihuu biribi foforo wɔ owia yi ase:

Mmirikakansi nni hɔ mma nea ne ho yɛ hare

anaasɛ ɔko nni hɔ mma ɔhoɔdenfo,

aduan mma onyansafo nkyɛn

anaasɛ ahonya nnkɔ nhumufo hɔ,

na adom nnkɔ nimdefo nkyɛn;

nanso bere ne akwannya wɔ hɔ ma wɔn nyinaa.

12Bio, onipa biara nnim dɔn ko a ne bere bɛso:

Sɛnea asau buma mpataa,

ne sɛnea afiri yi nnomaa no

saa ara na mmere bɔne to nnipa

wɔ bere a wɔn ani nni wɔn ho so.

Nimdeɛ Ye Sen Nkwaseasɛm

13Bio, mihuu saa nimdeɛ ho nhwɛso yi wɔ owia yi ase ma mʼani gyee ho yiye: 14Bere bi na kuropɔn ketewa bi wɔ hɔ a mu nnipa yɛ kakraa bi. Ɔhene bi a ɔwɔ tumi tow hyɛɛ kuropɔn yi so, otwaa ho hyiae na osisii mpie akɛse tiaa no. 15Na ohiani bi a onim nyansa wɔ kuropɔn no mu, na ɔnam ne nimdeɛ so gyee kuropɔn no sii hɔ. Nanso obiara ankae saa ohiani no. 16Enti mekae se, “Nimdeɛ ye sen ahoɔden.” Nanso wobuu ohiani no nimdeɛ no animtiaa, na obiara ntie nʼasɛm bio.

17Ɛsɛ sɛ wotie onyansafo nsɛm a ɔka no brɛoo no

na ɛnyɛ nkwaseafo sodifo nteɛteɛmu.

18Nimdeɛ ye sen akode,

nanso ɔdebɔneyɛni baako sɛe nnepa bebree.

O Livro

Eclesiastes 9:1-18

O destino de todos

1Também isto cuidadosamente tomei em consideração, que os justos e os sábios estão dependentes da vontade de Deus. Os homens não sabem sequer se virão a conhecer o amor ou o ódio. Não podem prever coisa nenhuma. 2Acontece o mesmo a toda a gente, tanto ao justo como ao ímpio, ao bom e ao mau, ao puro e ao impuro, ao que consagra sacrifícios e louvores e àquele que não os oferece. O que acontece com o homem bom, ocorre também com o pecador, e o que faz juramentos passa pelas mesmas circunstâncias que aquele que evita jurar.

3Essa é a razão por que os homens não procuram ser bons e escolhem os seus maus caminhos; porque na vida não lhes resta senão, como esperança, a morte. 4A esperança é apenas para os vivos. Um cão vivo vale mais que um leão morto!

5Os vivos, esses sabem, pelo menos, que hão de morrer! Os mortos não sabem nada, nem sequer têm memória. 6Tudo o que fizeram, os seus amores, ódios, invejas, tudo se foi com eles e já não têm participação, de espécie alguma, naquilo que se passa aqui na Terra. 7Por isso, come e bebe com alegria, porque Deus já se agradou do que fazes! 8Veste sempre roupa de festa e nunca deixes de ungir a tua cabeça com óleo! 9Vive feliz com a mulher que amas, cada dia da breve existência que Deus te concede aqui no mundo. Esse é o quinhão com que Deus te recompensa pelo que passas aqui em baixo. 10Tudo o que fizeres, fá-lo bem, porque no mundo dos mortos9.10 Sheol. Segundo o pensamento hebraico do Antigo Testamento, é o lugar dos mortos, mas não necessariamente como um sepulcro ou sepultura, que é um lugar de morte e definhamento, mas sim um lugar de existência consciente, embora sombria e infeliz., para onde acabarás por ir, não há realizações, nem planos para fazer, nem coisas para compreender e analisar.

11Voltei-me de novo para o que se passa sobre a face da Terra e vi que os que correm mais rápido não são sempre os que ganham as corridas, nem são os mais fortes que ganham sempre as batalhas. Também vi que os homens mais sábios são frequentemente pobres e que os mais capazes não são necessariamente famosos; o tempo e a sorte sobrevêm a todos.

12O ser humano nunca é capaz de prever quando sobrevirão tempos maus. Como o peixe capturado na rede ou o pássaro apanhado na armadilha, assim vê a desgraça cair-lhe em cima, repentinamente.

A sabedoria é melhor que a tolice

13Há ainda outra coisa que me impressionou bastante, enquanto observava os assuntos dos homens. 14Havia uma pequena localidade, apenas com alguns habitantes. Veio um poderoso rei atacá-la com o seu exército e sitiá-la com grandes engenhos bélicos. 15Vivia ali um homem sábio, muito pobre, que sabia como salvar aquela povoação, mas ninguém se preocupou em ir ter com ele. 16Então dei-me conta de que, apesar da sabedoria ser melhor do que a força, se uma pessoa sábia for pobre será desprezada, e aquilo que ela disser não será tido em consideração. 17Mesmo assim, vale mais escutar as palavras sábias de um homem sensato, falando calmamente, do que os gritos dum rei de tolos. 18A sabedoria tem mais valor do que um arsenal de guerra, mas um só erro é capaz de destruir os bens que ela concede.