สดุดี 88:9-18 TNCV

สดุดี 88:9-18

ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์ทุกวัน

ข้าพระองค์ยกมือต่อพระองค์

พระองค์ทรงสำแดงการอัศจรรย์แก่คนตายหรือ?

ผู้ที่ตายแล้วลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์หรือ?

เสลาห์

ความรักมั่นคงของพระองค์ถูกประกาศในหลุมฝังศพหรือ?

ความซื่อสัตย์ของพระองค์ถูกประกาศในแดนพินาศหรือ?

การอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนแห่งความมืดมิดหรือ?

พระราชกิจอันชอบธรรมของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนที่ถูกลืมหรือ?

แต่ข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า

ยามเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นถึงพระองค์

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดทรงทอดทิ้งข้าพระองค์?

เหตุใดทรงซ่อนพระพักตร์หนีจากข้าพระองค์?

ตั้งแต่เยาว์วัย ข้าพระองค์ทุกข์ทรมานและเฉียดใกล้ความตาย

ข้าพระองค์เผชิญความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์และหมดหวัง

พระพิโรธของพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์

ความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ทำลายข้าพระองค์

สิ่งเหล่านั้นโหมกระหน่ำข้าพระองค์ตลอดทั้งวันเหมือนน้ำหลาก

ท่วมข้าพระองค์จนมิด

พระองค์ทรงพรากคนรัก และญาติมิตรไปหมด

เหลือแต่ความมืดที่เป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์

Read More of สดุดี 88