สดุดี 63:1-11 TNCV

สดุดี 63:1-11

สดุดี 63

(บทสดุดีของดาวิด เมื่ออยู่ในถิ่นกันดารยูดาห์)

ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์

ข้าพระองค์แสวงหาพระองค์อย่างจริงจัง

จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระองค์

ร่างกายของข้าพระองค์โหยหาพระองค์

ในดินแดนแห้งแล้งกันดาร

ในที่ซึ่งไม่มีน้ำ

ข้าพระองค์เคยเห็นพระองค์ในสถานนมัสการ

ได้เห็นฤทธานุภาพและพระเกียรติสิริของพระองค์

เพราะความรักของพระองค์ดียิ่งกว่าชีวิต

ริมฝีปากของข้าพระองค์จะยกย่องเทิดทูนพระองค์

ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ตราบเท่าที่ข้าพระองค์มีชีวิตอยู่

จะชูมือขึ้นในพระนามของพระองค์

จิตวิญญาณของข้าพระองค์จะอิ่มเอมเหมือนได้รับอาหารชั้นเยี่ยม

ปากของข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญพระองค์

ขณะอยู่บนที่นอน ข้าพระองค์คิดถึงพระองค์

ข้าพระองค์คิดคำนึงถึงพระองค์ตลอดคืน

เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ช่วยเหลือข้าพระองค์

ข้าพระองค์จึงร้องเพลงอยู่ในร่มปีกของพระองค์

จิตวิญญาณข้าพระองค์ยึดมั่นในพระองค์

พระหัตถ์ขวาของพระองค์ค้ำจุนข้าพระองค์ไว้

บรรดาผู้ที่คิดเอาชีวิตของข้าพระองค์จะถูกทำลาย

เขาจะจมดิ่งลงไปยังที่ลึกของแผ่นดินโลก

พวกเขาจะถูกเข่นฆ่าด้วยดาบ

และตกเป็นอาหารของสุนัขจิ้งจอก

แต่กษัตริย์จะชื่นชมยินดีในพระเจ้า

คนทั้งปวงที่ปฏิญาณโดยพระนามพระเจ้าจะสรรเสริญพระองค์

ส่วนคนโกหกจะปิดปากเงียบ

Read More of สดุดี 63