สุภาษิต 5:1-14 TNCV

สุภาษิต 5:1-14

อย่าสำส่อน

ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังปัญญาของเรา

จงเงี่ยหูฟังถ้อยคำแห่งความเข้าใจอันลึกซึ้งของเรา

เพื่อเจ้าจะได้รักษาความสุขุมรอบคอบ

และริมฝีปากของเจ้าจะสงวนความรู้ไว้

เพราะริมฝีปากของหญิงแพศยาหวานปานน้ำผึ้ง

และคำพูดของนางก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน

แต่ท้ายที่สุด นางขมยิ่งกว่าบอระเพ็ด

คมยิ่งกว่าดาบสองคม

เท้าของนางนำไปสู่ความตาย

ย่างก้าวของนางตรงดิ่งไปยังหลุมฝังศพ

นางไม่สนใจทางแห่งชีวิต

วิถีของนางวกวนไร้จุดหมาย แต่นางไม่รู้เลย

ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเรา

และอย่าหันหนีจากถ้อยคำของเรา

จงให้วิถีของเจ้าห่างไกลจากนาง

อย่าเฉียดกรายไปใกล้ประตูบ้านของนาง

เกรงว่าเจ้าจะสูญเสียเกียรติให้แก่คนอื่น

และให้ศักดิ์ศรี5:9 หรือปีเดือนของเจ้าแก่คนโหดร้าย

เกรงว่าคนแปลกหน้าจะมาเสวยสุขอยู่บนทรัพย์สินความสามารถของเจ้า

และน้ำพักน้ำแรงของเจ้าจะตกแก่บ้านของคนอื่น

ในบั้นปลายชีวิต เจ้าจะร้องโอดครวญ

เมื่อกำลังและร่างกายของเจ้าถูกกัดกินจนเสื่อมโทรมไป

เจ้าจะกล่าวว่า “เราเคยเกลียดการตีสั่งสอนยิ่งนัก!

และไม่แยแสคำตักเตือน!

เราไม่ยอมเชื่อฟังครูอาจารย์

หรือรับฟังผู้สั่งสอนของเรา

เราจวนเจียนจะถลำสู่หายนะ

ต่อหน้าสาธารณชน”

Read More of สุภาษิต 5