สุภาษิต 30:11-23
“มีบางคนแช่งด่าพ่อ
และไม่อวยพรแม่ของตน
บางคนคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์
ทั้งที่ยังไม่ได้รับการชำระมลทิน
บางคนยโสโอหังยิ่งนัก
บางคนปรายตาดูถูกผู้อื่น
บางคนฟันของเขาคือดาบ
บางคนกรามของเขาคือมีด
เขมือบผู้ยากไร้ไปจากแผ่นดิน
เขมือบคนขัดสนจากมวลมนุษยชาติ
“ปลิงมีปากสองปาก
มันร้องว่า ‘เอาอีก! เอาอีก!’
“มีสามสิ่งที่ไม่เคยอิ่มหนำ
ที่จริง มีสี่สิ่งที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’
คือแดนผู้ตายครรภ์ของหญิงหมัน
แผ่นดินที่ไม่เคยอิ่มน้ำ
และไฟที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’
“ตาที่เย้ยหยันพ่อ
ที่ดูหมิ่นไม่เชื่อฟังแม่ผู้ชรา
จะถูกกาแห่งหุบเขาจิกออกมา
จะถูกแร้งรุมกิน
“มีสามสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าประหลาดใจ
ที่จริง มีสี่สิ่งที่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ
คือการเคลื่อนไหวของนกอินทรีในท้องฟ้า
การเลื้อยของงูบนก้อนหิน
การแล่นของเรือในท้องทะเล
และความสัมพันธ์ของชายหนุ่มกับหญิงสาว
นี่คือการปรนเปรอตนเองของหญิงสำส่อน
นางกินแล้วเช็ดปาก
และพูดว่า ‘ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด’
“มีสามสิ่งที่ทำให้แผ่นดินโลกสั่นสะเทือน
ที่จริง มีสี่สิ่งซึ่งโลกทนไม่ได้
คือคนรับใช้ที่กลายเป็นกษัตริย์
คนโฉดเขลาที่มีอาหารเหลือเฟือ
หญิงที่ไม่มีใครรักได้แต่งงาน
สาวใช้ที่ครองตำแหน่งแทนนายหญิง
Menu
Menu
