สุภาษิต 21:27-31
เครื่องบูชาของคนชั่วนั้นน่าชิงชัง
โดยเฉพาะเมื่อเขานำมาด้วยเจตนาชั่ว!
ผู้ให้คำพยานเท็จจะพินาศ
แต่คนที่ตั้งใจฟังจะเป็นพยานที่เชื่อถือได้เสมอ
คนชั่วดื้อดึงถือดี
ส่วนคนเที่ยงธรรมไตร่ตรองถึงวิถีทางของตน
ไม่มีสติปัญญา หรือวิจารณญาณ หรือแผนการใดๆ
ที่ต่อต้านพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้
ม้าเตรียมพร้อมไว้สำหรับศึกสงคราม
แต่ชัยชนะอยู่ที่องค์พระผู้เป็นเจ้า
สุภาษิต 22:1-6
ชื่อเสียงดีน่าปรารถนายิ่งกว่าทรัพย์สมบัติมหาศาล
เป็นที่ยกย่องก็ดีกว่าได้เงินหรือทอง
คนรวยคนจนก็เหมือนกันอย่างหนึ่ง
คือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างพวกเขาทั้งหมด
คนมีวิจารณญาณเห็นภัยอันตรายและหลบเข้าที่กำบัง
ส่วนคนโง่เดินลุยต่อไปและต้องทุกข์ทนกับผลที่ตามมา
ความถ่อมสุภาพคือการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า
รางวัลของมันคือ ความมั่งคั่ง เกียรติ และชีวิต
เส้นทางของคนชั่วมีกับดักและตาข่าย
ส่วนผู้ที่ปกป้องชีวิตของตนก็หลีกห่างจากทางนั้น
จงอบรมเด็กในทางที่เขาควรจะไป22:6 หรือจงให้เด็กเริ่มต้นไปในทางที่ควร
และเมื่อเขาโตขึ้น เขาจะไม่หันเหไปจากทางนั้น
