สุภาษิต 17:25-28
ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้า
และทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น
หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดี
การโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปาก
ผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น
เมื่อคนโง่ยั้งปากไว้ คนก็คิดว่าเขาฉลาด
ถ้าเขาสงบปากสงบคำไว้ก็ยังนับว่ารู้จักคิด
สุภาษิต 18:1-6
คนไม่เอาเพื่อนทำตามอำเภอใจ
ต่อต้านหลักปฏิบัติที่ดีทุกอย่าง
คนโง่ไม่ชอบฟังคำชี้แนะ
แต่ชอบคุยฟุ้งเรื่องของตน
การดูหมิ่นมากับความชั่ว18:3 หรือคนชั่ว
และความอัปยศมากับความอับอาย
ถ้อยคำของคนเราเป็นเหมือนน้ำลึก
น้ำพุแห่งปัญญาเป็นสายน้ำเชี่ยวกราก
การเข้าข้างคนชั่วเป็นเรื่องไม่ดี
และการไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์ก็ไม่ดีเช่นกัน
ริมฝีปากของคนโง่ก่อให้เกิดการวิวาท
ปากของเขาเชิญชวนการโบยตี
