สุภาษิต 13:20-25
คบกับคนฉลาดแล้วจะฉลาด
ข้องแวะกับคนโง่จะพบกับความเลวร้าย
เคราะห์ร้ายไล่ตามคนบาป
แต่สิ่งดีเป็นรางวัลของคนชอบธรรม
คนดีทิ้งมรดกไว้ให้ลูกหลาน
แต่คนบาปสะสมทรัพย์สมบัติไว้ให้คนชอบธรรม
ที่นาที่ไม่ได้ไถหว่านยังให้พืชผลแก่คนยากจน
แต่ความอยุติธรรมกวาดเอาไปหมด
ผู้ที่ไม่ยอมใช้ไม้เรียวก็เกลียดชังลูกของตน
แต่ผู้ที่รักลูกก็ใส่ใจอบรมสั่งสอนเขา
คนชอบธรรมได้กินจนหนำใจ
แต่คนชั่วหิวจนท้องกิ่ว
สุภาษิต 14:1-4
หญิงฉลาดสร้างเรือนของตนขึ้น
ส่วนหญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือของตน
คนที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เดินอย่างเที่ยงตรง
แต่คนที่ดูหมิ่นพระองค์ก็เดินในทางคดเคี้ยวของตน
วาจายโสของคนโง่นำโทษทัณฑ์มาสู่ตนเอง
แต่คำพูดของคนฉลาดจะปกป้องเขาไว้
ที่ไหนไม่มีวัว ยุ้งฉางก็ว่างเปล่า
แต่แรงวัวให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์
