امثال 1:20-33
ندای حكمت
حكمت در كوچه‌ها ندا می‌دهد. مردم را كه در سر چهارراه‌ها و نزد دروازهٔ شهر جمع شده‌اند صدا كرده، می‌گويد: «ای احمق‌ها! تا كی می‌خواهيد احمق بمانيد؟ تا كی می‌خواهيد دانايی را مسخره كنيد و از آن متنفر باشيد؟ اگر سرزنش مرا می‌پذيرفتيد من روح خود را بر شما نازل می‌كردم و شما را دانا می‌ساختم. بارها شما را صدا كردم ولی توجه نكرديد، التماس نمودم اما اعتنا ننموديد. شما نصيحت و نكوهش مرا نپذيرفتيد. من نيز در روز مصيبتتان به شما خواهم خنديد، و هنگامی كه بلا دامنگيرتان شود شما را مسخره خواهم كرد. وقتی بلا مانند طوفان شما را فرا گيرد و مصيبت مثل گردباد شما را احاطه كند، و سختی و بدبختی شما را از پای درآورد، به داد شما نخواهم رسيد، و اگرچه با اشتياق به دنبالم بگرديد، مرا نخواهيد يافت؛ زيرا از دانايی متنفر بوده‌ايد و از خداوند اطاعت نكرده‌ايد. نصيحت مرا گوش نگرفته‌ايد و نكوهش مرا نپذيرفته‌ايد. بنابراين ثمرهٔ راهی را كه در پيش گرفته‌ايد خواهيد ديد. زيرا سركشی احمقان، ايشان را خواهد كشت و بی‌خيالی نادانان آنها را از پای در خواهد آورد. ولی همهٔ كسانی كه به من گوش دهند، از هيچ بلايی نخواهند ترسيد و در امنيت زندگی خواهند كرد.»
Menu
Menu
