اول پادشاهان 7:23-51
حوض مفرغی
(دوم تواريخ 4:2-5)
حورام يک حوض گرد از مفرغ درست كرد كه عمق آن دو و نيم متر، قطرش پنج متر و محيطش پانزده متر بود. بر كناره‌های لبهٔ حوض در دو رديف نقشهای كدويی شكل (در هر متر بيست نقش) قرار داشتند. اين نقشها با خود حوض قالبگيری شده بود. اين حوض بر پشت دوازده مجسمهٔ گاو قرار داشت. سر گاوها به طرف بيرون بود، سه گاو رو به شمال، سه گاو رو به جنوب، سه گاو رو به مغرب و سه گاو رو به مشرق. ضخامت ديوارهٔ حوض به پهنای كف دست بود. لبهٔ آن به شکل جام بود و مانند گلبرگ سوسن به طرف بيرون باز می‌شد. گنجايش آن بيش از چهل هزار ليتر بود.
ميزهای مفرغی
سپس حورام ده ميز مفرغی با پايه‌های چرخدار درست كرد. درازای هر ميز دو متر، پهنای آن دو متر و بلنديش يک و نيم متر بود. چهار طرف ميز به‌وسیلهٔ ورقه‌های چهارگوش پوشانده شده بود. هر ورقه داخل قابی قرار داشت و ورقه‌ها و قابها با نقشهايی از فرشته، شير و گاو تزيين شده بود. در قسمت بالا و پايين گاوها و شيرها نقشهايی از دسته‌های گل قرار داشت. هر يک از اين ميزها دارای چهار چرخ مفرغی بود. اين چرخها دور محورهای مفرغی حركت می‌كردند. در چهار گوشهٔ هر ميز، چهار پايهٔ كوچک نصب شده بود تا حوضچه‌ای را كه می‌ساختند روی آنها بگذارند. اين پايه‌های كوچک با نقشهای مارپيچی تزيين شده بودند. در قسمت بالای هر ميز، سوراخ گردی قرار داشت. دور اين سوراخ را قابی به بلندی هفتاد و پنج سانتی متر فرا گرفته بود كه پنجاه سانتی متر آن بالای ميز و بيست و پنج سانتی متر ديگر داخل ميز قرار می‌گرفت. دور قاب با نقشهايی تزيين شده بود.
محور چرخها به پايه‌های ميزها وصل بود و بلندی هر چرخ هفتاد و پنج سانتی متر بود، و چرخها به چرخهای عرابه شباهت داشتند. محور، چرخ، پره‌ها و توپی چرخ، همه از جنس مفرغ بودند. در هر گوشهٔ ميز، روی هر پايه، يک دستگيره از جنس خود ميز وجود داشت. دور تا دور هر ميز تسمه‌ای به بلندی بيست و پنج سانتی متر كشيده شده بود و پايه‌ها و ورقه‌های آن به سر ميز متصل بودند. قسمتهای خالی پايه‌ها و ورقه‌ها با نقشهايی از فرشته، شير و درخت خرما تزيين شده و با دسته‌های گل پوشيده شده بود. تمام اين ميزها به يک شكل و اندازه و از يک جنس ساخته شده بودند.
حورام همچنين ده حوضچه مفرغی ساخت و آنها را بر سر ده ميز چرخدار گذاشت. قطر هر حوضچه دو متر بود و گنجايشش هشتصد ليتر. پنج ميز با حوضچه‌هايش در سمت جنوب و پنج ميز ديگر با حوضچه‌هايش در سمت شمال خانهٔ خدا گذاشته شد. حوض اصلی در گوشهٔ جنوب شرقی خانه خدا قرار گرفت. حورام همچنين سطلها، خاک‌اندازها و كاسه‌ها ساخت. او تمام كارهای خانهٔ خداوند را كه سليمان پادشاه به او واگذار كرده بود به انجام رسانيد.
وسايل خانه خدا
(دوم تواريخ 4:11 تا 5:1)
اين است فهرست اشيايی كه حورام ساخت: دو ستون،
دو سر ستون كاسه مانند برای ستونها،
دو رشته زنجير روی سر ستونها،
چهارصد انار مفرغی برای دو رشته زنجير سر ستون (يعنی برای هر رشته زنجير سر ستون دويست انار كه در دو رديف قرار داشتند)،
ده ميز با ده حوضچه روی آنها،
يک حوض بزرگ با دوازده گاو مفرغی زير آن،
سطلها،
خاک‌اندازها،
كاسه‌ها.
حورام تمام اين اشیا خانه خداوند را از مفرغ صيقلی برای سليمان پادشاه ساخت. به دستور سليمان، اين اشیا در دشت اردن كه بين سوكوت و صرتان قرار داشت قالبريزی شده بود. وزن آنها نامعلوم بود، چون به قدری سنگين بودند كه نمی‌شد آنها را وزن كرد!
در ضمن، به دستور سليمان وسايلی از طلای خالص برای خانهٔ خداوند ساخته شد. اين وسايل عبارت بودند از: قربانگاه، ميز نان مقدس، ده چراغدان با نقشهای گل (اين چراغدانها روبروی قدس‌الاقداس قرار داشتند، پنج عدد در سمت راست و پنج عدد در سمت چپ)، چراغها، انبركها، پياله‌ها، انبرها، كاسه‌ها، قاشقها، آتشدانها، لولاهای درهای قدس‌الاقداس و درهای اصلی راه ورودی خانهٔ خدا. تمام اينها از طلای خالص ساخته شده بودند.
وقتی كارهای خانه خداوند تمام شد، سليمان طلا و نقره و تمام ظروفی را كه پدرش وقف خانهٔ خداوند كرده بود، به خزانهٔ خانهٔ خداوند آورد.
اول پادشاهان 8:1-21
صندوق عهد به خانهٔ خدا منتقل می‌شود
(دوم تواريخ 5:2 تا 6:2)
آنگاه سليمان پادشاه تمام سران قبايل و طوايف قوم اسرائيل را به اورشليم دعوت كرد تا صندوق عهد خداوند را كه در صهيون، شهر داوود بود به خانه خدا بياورند. همهٔ آنها در روزهای عيد خيمه‌ها در ماه ايتانيم كه ماه هفتم است در اورشليم جمع شدند. آنگاه كاهنان و لاويان صندوق عهد و خيمه عبادت را با تمام ظروف مقدسی كه در آن بود، به خانه خدا آوردند. سپس سليمان پادشاه و تمام بنی‌اسرائيل در برابر صندوق عهد خداوند جمع شدند و در آن روز تعداد زيادی گاو و گوسفند قربانی كردند. تعداد گاو و گوسفند قربانی شده آنقدر زياد بود كه نمی‌شد شمرد.
سپس كاهنان، صندوق عهد را به درون قدس‌الاقداس خانهٔ خداوند بردند و آن را زير بالهای آن دو مجسمهٔ فرشته قرار دادند. مجسمهٔ فرشته‌ها طوری ساخته شده بود كه بالهايشان روی صندوق عهد خداوند و روی چوبهای حامل صندوق گسترده می‌شد و آن را می‌پوشاند. اين چوبها آنقدر دراز بود كه از داخل اتاق دوم يعنی قدس ديده می‌شدند اما از حياط ديده نمی‌شدند. (اين چوبها هنوز هم در آنجا هستند.) در صندوق عهد چيزی جز دو لوح سنگی نبود. وقتی خداوند با قوم خود، پس از بيرون آمدنشان از مصر، در كوه حوريب عهد و پيمان بست، موسی آن دو لوح را در صندوق عهد گذاشت.
وقتی كاهنان از قدس بيرون می‌آمدند ناگهان ابری خانهٔ خداوند را پر ساخت و حضور پرجلال خداوند آن مكان را فرا گرفت به طوری كه كاهنان نتوانستند به خدمت خود ادامه دهند.
آنگاه سليمان پادشاه اينطور دعا كرد:
«خداوندا، تو فرموده‌ای كه در ابر غليظ و تاريک ساكن می‌شوی؛ ولی من برای تو خانه‌ای ساخته‌ام تا هميشه در آن منزل گزينی!»
سليمان برای قوم سخنرانی می‌كند
(دوم تواريخ 6:3-11)
سپس پادشاه رو به جماعتی كه ايستاده بودند كرد و ايشان را بركت داده، گفت: «سپاس بر خداوند، خدای اسرائيل كه آنچه را به پدرم داوود وعده داده بود، امروز با قدرت خود بجا آورده است. او به پدرم فرمود: از زمانی كه قوم خود را از مصر بيرون آوردم تاكنون در هيچ جای سرزمين اسرائيل هرگز شهری را انتخاب نكرده‌ام تا در آنجا خانه‌ای برای حرمت نام من بنا شود ولی داوود را انتخاب كرده‌ام تا بر قوم من حكومت كند.
«پدرم داوود می‌خواست خانه‌ای برای خداوند، خدای اسرائيل بنا كند، اما خداوند به او فرمود: قصد و نيت تو خوب است، اما كسی كه بايد خانه خدا را بسازد تو نيستی؛ پسر تو خانهٔ مرا بنا خواهد كرد. حال، خداوند به وعدهٔ خود وفا كرده است. زيرا من به جای پدرم بر تخت سلطنت اسرائيل نشسته‌ام و اين خانه را برای عبادت خداوند، خدای اسرائيل ساخته‌ام، و در آنجا مكانی برای صندوق عهد آماده كرده‌ام عهدی كه خداوند هنگامی كه اجداد ما را از مصر بيرون آورد، با ايشان بست.»
