Isaias 43:1-28
Nagpromisa ang Dios sa Pagluwas sa Israel
Pero karon amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga nagtuga sa imo, O Israel: “Indi ka magkahadlok kay luwason ko gid ikaw;43:1 luwason ko gid ikaw: ukon, ginluwas ko na ikaw. gintawag ko ikaw sa imo ngalan, kag akon ikaw. Kon mag-agi ka sa tubig, magaupod ako sa imo. Kon magtabok ka sa mga suba indi ka malumos. Kon mag-agi ka sa kalayo, indi ka mapaso; ang dabdab sini indi makaano sa imo. Kay ako ang Ginoo nga imo Dios, ang Balaan nga Dios sang Israel, nga imo Manluluwas. Itugyan ko sa iban nga nasyon ang Egipto, Etiopia,43:3 Etiopia: sa Hebreo, Cush. kag Seba sa baylo mo. Itugyan ko ang iban nga mga katawhan sa baylo mo, tungod kay bilidhon kag dungganon ka sa akon panulok, kag tungod kay ginahigugma ko ikaw. Indi ka magkahadlok kay kaupod mo ako. Tipunon ko ang imo mga kaliwat halin sa sidlangan kag nakatundan. Hambalan ko ang mga nasyon sa aminhan kag sa bagatnan nga pabay-an ang imo mga kaliwat nga magbalik sa ila duta, nga papaulion sila halin sa malayo gid nga mga lugar.43:6 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. Sila ang mga katawhan nga akon gintawag; gintuga ko sila para sa akon kadungganan.”
Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Tawga ang akon katawhan nga may mga mata pero indi makakita, nga may mga dulunggan pero indi makabati! Patipuna sing tingob ang tanan nga katawhan sang nasyon. Sin-o sa ila mga dios-dios ang makatagna sang palaabuton? Sin-o sa ila ang nagsugid sang una sang mga nagakalatabo subong? Padal-a sila sang mga saksi sa pagpamatuod nga husto sila agod makabati sini ang iban kag magsiling nga matuod gid man. Mga katawhan sang Israel, kamo ang akon mga saksi. Ginpili ko kamo nga akon alagad agod makilala ninyo ako kag magtuo kamo sa akon, kag maintiendihan ninyo nga ako lang ang Dios. Wala na sing iban pa nga Dios nga nag-una sa akon ukon magsunod pa sa akon. Ako lang gid ang Ginoo kag luwas sa akon wala na sing iban pa nga Manluluwas. Nagpahibalo ako nga luwason ko kamo, kag gintuman ko ini. Wala sing iban nga dios nga naghimo sini sa inyo; kamo ang akon mga saksi.”
Nagsiling pa ang Ginoo, “Ako ang Dios. Halin pa sang una ako na ang Dios. Wala sing may makapalagyo sa akon mga kamot. Wala sing may makaliwat sang akon mga ginahimo.”
Nagpromisa ang Dios nga Buligan Niya ang Iya Katawhan
Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang inyo Manluluwas, ang Balaan nga Dios sang Israel, “Agod maluwas kamo, ipasalakay ko ang Babilonia sa mga soldado sang isa ka nasyon, kag magapalalagyo ang mga taga-Babilonia43:14 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo ini kon kaisa ang tawag sa mga taga-Babilonia. sa mga barko nga ila ginapabugal.43:14 kag magapalalagyo… ginapabugal: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Ako ang Ginoo, ang inyo Balaan nga Dios, ang manunuga sang Israel, ang inyo Hari. Ako ang Ginoo nga naghimo sang alagyan sa tunga sang dagat. Gintipon ko ang mga karwahe, mga kabayo, kag mga soldado sang Egipto, kag ginlaglag sila didto sa dagat, kag indi na gid sila makabangon pa. Pareho sila sa suga nga napatay. Pero indi na ninyo sagi paminsar ang mga nagligad, kay bag-o naman nga butang ang akon himuon. Nagakalatabo na gani ini. Wala bala ninyo ini nakita? Magahimo ako sang dalan kag mga tuburan sa desierto. Bisan ang talunon nga mga sapat magapadungog sa akon pati ang talunon nga mga ido43:20 talunon nga mga ido: sa English, jackals. kag ang mga bukaw, kay magahatag ako sang mga tuburan sa desierto, agod may mainom ang akon pinili nga katawhan. Sila ang katawhan nga akon gintuga para mangin akon, kag para magdayaw sa akon.
“Pero wala ka magpangayo sang bulig sa akon, Israel, kundi gintak-an ka na sa akon. Wala ka maghalad sa akon sang mga karnero bilang halad nga ginasunog. Wala mo ako ginpadunggan sang imo mga halad bisan wala ko ikaw ginpabudlayan kag ginpatak-an sa akon pagpangayo sa imo sang mga halad nga regalo kag mga insenso. Wala mo ako pagbakli sang insenso ukon pagpaayawi sang tambok sang imo mga halad. Sa baylo, ginpabudlayan kag ginpatak-an mo ako sang imo mga sala.
“Ako mismo amo ang nagapanas sang imo sala para sa akon kadungganan, kag indi ko na ini pagdumdumon pa. Hunahunaon naton ang mga nagliligad; maghusayay kita. Ipahayag ang imo kaso sa pagpamatuod nga inosente ka. Nakasala ang imo nahauna nga katigulangan, kag nagrebelde sa akon ang imo mga pangulo. Gani ginpakahuy-an ko ang imo mga pari kag gintugyan ko ikaw, Israel, sa kalaglagan kag kahuy-anan.
Isaias 44:1-23
Ang Promisa sang Dios sa Israel
“Pero karon, pamati, O Israel nga akon alagad, ang katawhan nga akon pinili, nga mga kaliwat ni Jacob. Ako, ang Ginoo, amo ang naghimo kag nagbulig sa imo. Indi ka magkahadlok, ikaw nga akon alagad kag pinili ko nga katawhan. Kay hatagan ko ikaw sang tubig nga magapaumpaw sang imo kauhaw kag magabasa sang imo mamala nga duta. Gamhan ko sang akon Espiritu ang imo mga kaliwat kag bendisyunan ko sila. Magauswag sila pareho sa nagalambo nga tanom nga bugana sang tubig ukon mga kahoy sa higad sang mga sapa. May ara nga magasiling, ‘Ako iya sang Ginoo,’ kag may iban nga magasiling, ‘Kaliwat ako ni Jacob.’ May ara man nga magasulat sa ila kamot sang ngalan sang Ginoo, kag magakabig sang ila kaugalingon nga sakop sila sang katawhan sang Israel.
Wala sing Pulos ang mga Dios-dios
“Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Hari kag Manluluwas sang Israel, ang Makagagahom nga Ginoo: Ako amo ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. Luwas sa akon wala na sing iban pa nga Dios. Sin-o bala ang pareho sa akon? Isugid niya sa akon atubangan kon ano ang nagkalatabo halin sang gintukod ko nga isa ka nasyon ang akon katawhan sang una nga panahon. Kag isugid man niya kon ano ang magakalatabo sa palaabuton. Indi kamo magkahadlok ukon magpakulba. Indi bala nga ginpahibalo ko na sang una pa ang akon katuyuan sa inyo? Kamo mismo ang akon mga saksi. May iban pa bala nga Dios luwas sa akon? Wala gid! Wala na ako sing may nahibaluan pa nga palalipdan nga bato luwas sa akon.” Wala sing pulos ang tanan nga nagahimo sang mga dios-dios. Kag ining mga dios-dios nga ila ginapakamahal wala sing bili. Sila mismo makapamatuod nga wala ini sing bili. Kay indi ini makakita kag wala sing may nahibaluan. Amo gani nga nagakahuy-an ang mga nagasimba sini. Buang-buang ang tawo nga nagahimo sang mga dios-dios nga indi man lang niya mapuslan. Pamati! Mahuy-an ang tanan nga nagasimba sa mga dios-dios, kay ang naghimo sini mga tawo man lang. Patipuna sila tanan sa pagdepensa sang ila kaugalingon. Mahadlok gid sila kag mahuy-an.
Ang panday sang metal nagabutang sang metal sa baga. Dayon ginamaso niya ini sing tudo agod pormahon nga dios-dios. Nagaluya siya sa kagutom kag daw malipong sa kauhaw. Ang panday sang kahoy nagatakos sang isa ka utod nga kahoy. Ginakuritan niya sa dagway sang dios-dios, kag dayon ginakurtihan niya paagi sa iya mga gamit. Ginaporma niya ini sa matahom nga dagway sang tawo agod ibutang sa isa ka templo. Agod may gamiton siya nga kahoy, nagautod siya sang sedro, ukon sipres, ukon terebinto. Ini nga mga kahoy ginapatubo niya sa kagulangan. Nagatanom man siya sang kahoy nga pino, kag paagi sa ulan nagatubo ini. Ginagamit niya ang iban nga mga kahoy nga gatong, agod makapainit siya kag makaluto sang tinapay. Kag ang iban nga mga kahoy ginahimo niya nga dios-dios, kag ginaludhan niya kag ginasimba. Ginasunog niya ang iban nga mga kahoy kag nagasugba siya sang karne sa baga sini. Dayon nagakaon siya sang sinugba kag nagakabusog. Nagapainit-init man siya sa kalayo kag nagasiling, “Hay, maayo kay nainitan ako.” Kag ang iban nga mga kahoy, ginahimo niya nga dios-dios. Nagaluhod siya kag nagasimba sa sini nga mga dios-dios, kag nagapangamuyo nga nagasiling, “Luwasa ako, kay ikaw ang akon dios.”
Ini nga mga tawo wala makahibalo ukon makaintiendi sa ila ginahimo. Ang ila mga mata natabunan kag indi sila makakita. Ang ila mga hunahuna natakpan, kag indi sila makaintiendi. Wala gid sila nagapamalandong kag nagahunahuna sa pagsiling, “Gin-gatong ko ang iban nga mga kahoy, kag nagluto ako sang tinapay kag nagsugba sang karne sa baga sini, kag ginkaon ko ini. Kag karon himuon ko bala nga makangilil-ad nga butang ang nabilin nga kahoy? Magasimba bala ako sa isa ka utod nga kahoy?”
Daw pareho lang nga nagkaon siya sang abo. Ang nadulman niya nga hunahuna nagpatalang sa iya, kag indi niya maluwas ang iya kaugalingon. Indi niya mabaton nga ang dios-dios nga ara sa iya indi matuod nga dios.
Nagsiling ang Ginoo, “Dumduma ini nga mga butang, O Israel, kay alagad ko ikaw. Ginhimo ko ikaw agod mag-alagad sa akon, kag indi ko gid ikaw pagkalimtan. Dulaon ko na ang imo mga sala pareho sang gal-om ukon ambon. Balik ka sa akon, kay luwason ko gid ikaw.”
Magkanta ka sa kalipay, O kalangitan! Singgit sing matunog, O kalibutan! Magkanta kamo nga mga bukid, kag mga kahoy sa kagulangan. Kay himuon gid ini sang Ginoo. Luwason niya ang mga kaliwat ni Jacob; ipakita niya ang iya pagkagamhanan sa Israel.
