2 Corinto 11:16-33 HLGN

2 Corinto 11:16-33

Ang Mga Kabudlayan nga Naagihan ni Pablo

Pareho sang akon ginhambal sadto, indi kamo maghunahuna nga buang-buang ako; pero kon amo ina ang hunahuna ninyo sa akon, waay kaso, basta pabay-an lang ninyo ako nga magpabugal man sing bisan diutay lang. Kon sa bagay, kon ginapabugal ko ang akon kaugalingon, indi ina halin sa Ginoo, kag daw sa buang-buang ako. Pero tungod nga madamo dira ang nagapabugal pareho sa mga tawo sa kalibutan, ako mapabugal man. Nagahunahuna kamo nga maalam kamo, pero ginapabay-an lang ninyo nga diktahan kamo sang mga buang-buang. Ginahimo nila kamo nga mga ulipon, ginakuha nila ang inyo pagkabutang, ginadayaan nila kamo, ginapakanubo kag ginapakahuy-an nila kamo. Bisan amo ina ang ila ginahimo ginapabay-an gid lang ninyo. Makahuluya man nga akuon namon nga maluya kami, pero indi gid kami makahimo sinang ila ginahimo.

Kon may mangahas nga magpabugal sang bisan ano, ako mangahas man; bisan matuod nga sa sining akon pagpabugal daw sa buang-buang ako. Kon sila nagapabugal nga sila mga Judio kag mga kaliwat ni Israel kag ni Abraham, ako amo man. Kon nagasiling sila nga sila mga alagad ni Cristo, mas maayo ako nga alagad ni Cristo sang sa ila. Nahibaluan ko nga sa sining akon mga ginapabugal daw sa buang gid ako, pero ang matuod, mas maayo gid ako nga alagad sang sa ila tungod kay mas madamo ang akon pagpangabudlay kon ikomparar sa ila. Kag mas madamo nga beses ako napriso. Permi gid ako ginhanot, kag makapila ka beses nga ara ako sa peligro sang kamatayon. Lima gid ka beses nga ginhanot ako sang akon kapareho nga mga Judio sing tag-39 ka lapdos. Tatlo ka beses ako ginlampusan sang mga Romanhon. Kag kaisa ako ginbato sang mga Judio. Katatlo ako nakaagi nga nalunod ang akon ginasakyan, kag isa sina ka bes, isa ka adlaw kag isa ka gab-i ang akon paglutaw-lutaw sa lawod. Sa akon pagbiyahe sa nagkalain-lain nga lugar, ang akon kabuhi permi nabutang sa peligro. Nabutang ako sa peligro sa akon mga pagtabok sa mga suba, sa mga tulisan, sa akon kapareho nga mga Judio, sa mga indi Judio, sa siyudad, sa kamingawan, sa dagat, kag sa mga tawo nga nagapakuno-kuno nga sila mga utod man sa Ginoo. Naagihan ko man ang mga kabudlayan tungod sang akon obra, kag kon kaisa wala gani ako tinulugan. May mga beses nga indi ako makakaon, kag kon kaisa wala gid ako sing may makaon kag bisan gani sang mainom wala gid. Naagihan ko man ang katugnaw kag kakulang sang bayo. Wala pa labot sang akon mga naagihan nga wala ko nasambit, nagapalibog pa ako adlaw-adlaw sa kahimtangan sang tanan nga iglesya. Kon may ara nga maluya sa pagtuo, nagakasubo ako. Kag kon may ara nga nagapakasala, puwerte gid ang akon kasubo.

Kon kinahanglan gid man nga magpabugal ako, ipabugal ko na lang ang mga butang nga nagapakita sang akon kaluyahon. Wala ako nagabutig kag ina nahibaluan sang Dios kag Amay sang aton Ginoong Jesus. Dalayawon siya sa wala sing katapusan. Sang didto ako sa Damascus, ginpabantayan sang gobernador nga sakop ni Haring Aretas ang puwertahan sang siyudad agod dakpon ako. Pero ginbutang ako sang akon mga upod sa kaing kag gintunton sa pihak sang pader, gani nakapalagyo ako.

Read More of 2 Corinto 11