Panultihon 7:6-20
Ang Babayeng Daotan
Usa ka adlaw, namintana ako sa akong balay, ug nakita ko ang mga batan-ong lalaki nga walay alamag sa kinabuhi. Ang usa kanila walay buot. Misubay siya sa dalan paingon sa kanto diin atua ang balay sa usa ka babayeng daotan. Kilomkilom na kadto ug paingon na mongitngit. Unya gisugat siya sa usa ka babaye nga nagsul-ob ug bisti sa babayeng nagabaligyag dungog, nga may plano nang daan sa unsay iyang himuon sa maong lalaki. Kining babayhana sabaan ug gahig ulo. Dili makapuyo sa balay. Anaa siya kanunay sa dalan o sa mga eskinita, ug usahay sa mga plasa. Inigkakita niyag lalaki, gakson niya kinig hagkan. Ug dili gayod maulaw moingon: “Gituman ko karon ang akong saad nga maghalad, ug may mga karne didto sa balay gikan sa mananap nga akong gihalad. Busa gipangita ko ikaw, ug maayo kay nakita ko ikaw. Gihapinan ko na ang akong higdaanan ug dekolor nga panapton nga gikan pa sa Ehipto. Gibutangan ko kini sa mga mira, aloe, ug cinamon. Busa dali, magdulog kita; tagbawon ta ang atong kaugalingon hangtod magbuntag, kay wala dinhi ang akong bana. Atua siya sa layo. Nagdala siyag daghang kuwarta ug mga duha pa ka semana ayha siya mobalik.”
Menu
Menu
