Panultihon 20:5-14 APSD-CEB

Panultihon 20:5-14

Ang hunahuna sa tawo mahimong sama kalawom sa tubig, apan kon maalamon ka, matugkad mo kini.

Daghan ang moingon nga maayo silang tawo, apan anaa ba kanilay masaligan?

Ang matarong nga tawo dili salawayon. Bulahan ang iyang mga anak nga nagasunod sa iyang pamatasan.

Kon mohukom ang hari, sutaon gayod niya pag-ayo kon kinsay naghimog daotan.

Wala gayoy makaingon nga hinlo na gayod ang iyang kasingkasing, nga wala na gayod siyay sala.

Ngil-aran ang Ginoo sa manglimbong ug timbang o pagtakos.

Ang mga binuhatan sa usa ka batan-on nagapadayag sa iyang pamatasan, kon siya matarong o dili.

Gihatagan kita sa Ginoo ug mata aron makakita ug dalunggan aron makabati.

Kon sige ka lang ug katulog, magutman ka. Bangon ug pagtrabaho, ug moabunda ang imong pagkaon.

Sawayon sa mamalitay ang baligya aron makahangyo siya. Apan kon mapalit na niya kini, ipasigarbo dayon niya kini.

Read More of Panultihon 20