Jonas 1:1-17
Wala Motuman si Jonas sa Ginoo
Usa ka higayon niana, miingon ang Ginoo kang Jonas nga anak ni Amitai, “Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug ipadayag ang silot alang sa mga katawhan didto tungod kay midangat na kanako ang ilang kadaotan.” Apan miadto hinuon si Jonas sa Tarshish aron sa pag-ikyas sa Ginoo.1:3 pag-ikyas sa Ginoo: Tingali ang buot ipasabot, magpahilayo sa dapit diin nakigsulti ang Ginoo kaniya; o, magpahilayo sa Israel diin nagpadayag ang Ginoo sa iyang presensya sa templo. Milugsong siya sa Jopa ug nakakita siya didto ug barko nga mobiyahe paingon sa Tarshish. Busa mibayad siya sa plite ug misakay aron mahilayo sa Ginoo.
Sa dihang naglawig na sila, nagpadala ang Ginoo ug kusog nga hangin sa dagat. Miunos ug kusog hangtod nga murag maguba na ang barko. Busa nangahadlok ang mga tripulante, ug ang matag usa kanila nagpakitabang sa ilang mga dios. Gipanglabay nila ang mga karga sa dagat aron mogaan ang barko.
Nakanaog na kaniadto si Jonas sa ubos nga bahin sa barko ug naghigda didto hangtod nga nahinanok siya pag-ayo. Unya miadto kaniya ang kapitan sa barko ug miingon, “Nakahimo ka pa sa pagtulog? Bangon, ug pangayo ug tabang sa imong dios! Basin pa ug malooy siya kanato, ug tabangan niya kita nga dili kita mangamatay.”
Unya nagaingnanay ang mga tripulante, “Dali magripa kita aron mahibaloan nato kon kinsa ang hinungdan niining katalagman nga midangat kanato.” Busa nagripa sila, ug si Jonas ang natungnan. Unya miingon sila kaniya, “Palihog, sultihi kami kon nganong midangat kining katalagman kanato, ug unsa ang imong trabaho ug taga-asa ka. Sultihi kami kon unsa ang imong nasod ug kaliwat.” Mitubag si Jonas, “Usa ako ka Hebreohanon ug nagsimba ako sa Ginoo, ang Dios sa langit1:9 Dios sa langit: o, Dios nga anaa sa langit; o, Dios nga naghimo sa langit; o, Dios nga labaw sa tanan. nga naghimo sa dagat ug sa yuta.” Gisultihan sila ni Jonas nga miikyas siya sa Ginoo. Busa nangahadlok pag-ayo ang mga tripulante. Miingon sila kaniya, “Unsa kining imong gibuhat?”
Sa dihang midagko ang mga balod, miingon ang mga tripulante kang Jonas, “Unsay among buhaton kanimo aron mokalma ang dagat ug dili na makaperwisyo kanamo?” Mitubag siya kanila, “Alsaha ninyo ako ug itambog sa dagat aron molinaw kini. Nasayod ako nga ako ang hinungdan kon nganong midangat kaninyo kining kusog nga bagyo.” Apan wala nila gisunod si Jonas; naningkamot hinuon sila pagbugsay aron makaabot sa baybayon. Apan wala nila kini mahimo kay misamot pa gayod paghapak kanila ang kusog nga mga balod. Busa nanawag sila sa Ginoo. “O Ginoo, nagapakilooy kami kanimo, ayaw kami siloti tungod sa among pagahimuon kang Jonas. Ayaw kami paningli sa pagpatay sa usa ka inosenteng tawo tungod kay nasayod kami nga kining nahitabo imong pagbuot.” Busa gialsa nila si Jonas ug gitambog sa dagat, ug diha-diha milinaw ang dagat. Tungod niini, nahadlok gayod pag-ayo sa Ginoo ang mga tawo. Busa naghatag sila ug mga halad ug naghimo ug panaad kaniya.
Nagpadala ang Ginoo ug dako nga isda sa paglamoy kang Jonas, ug didto siya sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.
Jonas 2:1-10
Ang Pag-ampo ni Jonas
Nagaampo si Jonas sa Ginoo nga iyang Dios didto sa sulod sa tiyan sa isda. Miingon siya:
“Sa akong kalisdanan, mitawag ako kanimo Ginoo, ug gitubag mo ako.
Nangayo ako ug tabang kanimo sa dihang nagaungaw ako sa kamatayon,2:2 sa dihang nagaungaw ako sa kamatayon: sa literal, sa dapit sa mga patay.
ug gidungog mo ako.
Gitambog mo ako sa kinahiladman sa dagat.
Gilibotan ako sa tubig ug gibanlas sa mga balod nga imong gipadala.
Gipahilayo mo ako sa imong presensya,
Apan maglantaw gehapun ako sa imong balaan nga templo.
Gilapawan ako sa tubig ug daw sa malumos na gayod ako.
Naputos sa sagbot ang akong ulo.
Miunlod ako ngadto sa kinahiladman sa dagat,
nabilanggo ako sa kinahiladman sa yuta sa walay kataposan.
Apan gihaw-as mo ako gikan sa kahiladman, O Ginoo nga akong Dios.
Sa dihang hapit na mahugno ang akong kinabuhi, misangpit ako kanimo, Ginoo,
ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong balaan nga templo.
Kadtong mga tawo nga nagsimba sa mga walay pulos nga mga dios-dios nagsalikway sa imong grasya nga ila untang mahiagumankanila.
Apan, ako, inubanan sa mga awit sa pagpasalamat, maghalad kanimo.
Tumanon ko ang akong mga panaad.
Ang kaluwasan gekan sa Ginoo.”
Unya, gimandoan sa Ginoo ang isda, ug gisuka niini si Jonas sa baybayon.
Jonas 3:1-10
Miadto si Jonas sa Nineve
Misulti na usab ang Ginoo kang Jonas. Miingon siya, “Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug isangyaw sa mga tawo didto ang mensahe nga gihatag ko kanimo.” Mituman na si Jonas sa giingon sa Ginoo. Dako kaayo nga siyudad ang Nineve; mga tulo ka adlaw kini kon lakawon.
Misulod si Jonas sa Nineve. Ug human sa usa ka adlaw nga pagbaktas, miingon siya sa mga katawhan sa Nineve, “40 na lang ka adlaw ang nahibilin ug laglagon na ang Nineve!”
Sa pagkadungog sa mga taga-Nineve niini, mituo sila sa Dios. Tanan sila, gikan sa pinakainila hangtod sa pinakaubos, nagbistig sako ug nagpuasa sa pagpaila nga nagahinulsol sila. Sa pagkadungog sa hari niini, mitindog siya sa iyang trono, gihubo niya ang iyang kupo, ug nagbistig sako. Unya milingkod siya sa abo sa pagpaila nga nagahinulsol siya. Nagpadala siya ug mensahe sa mga taga-Nineve nga nagaingon, “Sumala sa mando sa hari ug sa iyang mga opisyal, walay bisan kinsa kaninyo nga mokaon o moinom, bisan ang inyong mga baka, karnero, o kanding. Pagbisti kamo ug sako, apil ang mga mananap. Pag-ampo kamo sa Dios sa kinasingkasing gayod, ug biyai na ninyo ang inyong daotang pagkinabuhi ug ang inyong kabangis. Basin pa ug mausab ang hunahuna sa Dios ug mahupay ang iyang dakong kasuko kanato ug dili kita mangamatay.”
Sa dihang nakita sa Dios ang ilang gihimo ug giunsa nila pagbiya sa ilang daotan nga kinabuhi, Gebati siya ug kaluoy busa nausab ang iyang hunahuna ug wala na niya sila laglaga sumala sa iyang giingon nga buhaton.
Jonas 4:1-11
Nasuko si Jonas nga Gikaloy-an sa Ginoo ang mga taga-Nineve
Apan wala malipay si Jonas ug naglagot siya pag-ayo. Nagaampo siya sa “Ginoo, wala gayod ako masayop sa akong gisulti sa didto pa ako sa among dapit! Mao man gani nga nagpahilayo ako ug miadto sa Tarshish tungod kay nasayod ako nga maloloy-on ka nga Dios ug may kahingawa. Mahigugmaon ka, daling malukmay, ug dili dali nga masuko. Busa Ginoo, kuhaa na lang ang akong kinabuhi, kay mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” Mitubag ang Ginoo, “Angay mo ba kining ikasuko pag-ayo?”
Nigawas si Jonas ug nilingkod sa sidlakang bahin sa siyudad. Naghimo siya ug kapasilongan didto samtang naghulat kon unsa ang mahitabo sa siyudad. Apan nainitan gihapon si Jonas, busa gipatubo sa Ginoong Dios ang usa ka tanom ug gipalapaw kini kang Jonas aron malandongan siya. Nalipay pag-ayo si Jonas sa tanom. Apan pagkasunod adlaw, sa mobanagbanag pa lang, gipakaon sa Dios ngadto sa ulod4:7 ulod: o, mga ulod. ang tanom ug namatay kini.
Sa dihang misidlak na ang adlaw, nagpadala ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Nainitan ang ulo ni Jonas ug daw malipong siya. Busa nangandoy na lang siya nga mamatay. Miingon siya, “Mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” Miingon ang Dios kaniya, “Angay mo bang ikasuko pag-ayo ang nahitabo sa tanom?” Mitubag siya, “Oo, angay gayod ako nga masuko. Busa mas maayo pa nga mamatay na lang ako.” Miingon ang Ginoo, “Naanugnan ka man gani nianang tanom nga mitubo lang nga wala nimo hagoi, ug namatay lang dayon pagkasunod adlaw. Ako pa kaha ang dili malooy sa Nineve, ang dakong siyudad nga may kapin sa 120,000 ka mga tawo nga wala makahibalo bahin sa akong mga balaod,4:11 nga wala makahibalo bahin sa akong mga balaod: sa literal, nga wala makahibalo kon asa ang ilang tuo o wala nga kamot. ug may daghan pa nga mga mananap?”
