Job 22:1-30
Ang Tubag ni Elifaz
Unya mitubag si Elifaz nga taga-Teman, “May pulos ba ang tawo ngadto sa Dios? May kaayohan bang ikahatag ang tawong maalamon kaniya? Malipay ba ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha ba siya kon walay ikasaway sa imong kinabuhi? Gibadlong ka sa Dios ug gihukman dili tungod kay nagatahod ka kaniya, kondili tungod kay labihan na gayod ang imong kadaotan ug wala nay undang ang imong pagpakasala. Sa walay kalooy gikuha mo ang bisti sa imong isigka-tawo isip garantiya sa iyang utang kanimo, ug halos wala na siyay bisti. Wala mo hatagig tubig ang giuhaw, ug wala mo usab hatagig pagkaon ang gigutom. Gigamit mo ang imong pagkagamhanan ug pagkadungganon sa pag-angkon ug yuta. Kon mangayo kanimo ug tabang ang mga biyuda, gipapauli mo sila nga walay dala. Apil ang mga ilo wala mo ayoha pagtagad. Mao kana ang hinungdan nga nalibotan ka sa mga lit-ag, ug kalit nga moabot kanimo ang kahadlok. Mao kana ang hinungdan kon nganong nangitngitan ka, nabutaan, ug nalapawan sa baha.
“Ang Dios anaa sa kinaibabwan sa langit, labaw pa sa kinalayoan nga mga bitoon. Mao kana nga miingon ka, ‘Wala mahibalo ang Dios sa akong ginahimo. Natabonan siya sa bagang dag-om, unsaon man niya paghukom? Natabonan siya sa bagang panganod, busa dili niya kita makita samtang naglakaw siya ibabaw sa langit.’
“Magpadayon ka ba sa pagsunod sa mga gawi nga dugay nang gisunod sa mga tawong daotan? Nangamatay sila nga dili pa nila panahon; nahisama sila sa pundasyon sa balay nga gianod sa baha. Miingon sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pasagdi lang kami! Unsa may mahimo mo kanamo?’ Apan ang Dios mao ang nagpuno sa ilang mga balay sa maayong mga butang. Busa kon unsa may itambag niining daotang mga tawo, dili gayod ako mamati.
“Kon makita sa matarong ug inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sa daotang mga tawo, malipay ug magkatawa sila kanila. Moingon sila, ‘Nalaglag na gayod ang atong mga kaaway, ug gilamoy sa kalayo ang ilang kabtangan.’
“Job, pagpasakop sa Dios ug pakighusay kaniya aron panalanginan ka niya. Dawata ang iyang mga katudloanan ug tipigi sa imong kasingkasing ang iyang mga pulong. Kon mobalik ka sa Makagagahom nga Dios, ug kuhaon mo ang kadaotan gikan sa imong panimalay, ibalik niya ang maayo mong kahimtang. Ayaw hatagig bili ang imong mga bulawan; isipa kini nga daw sama lang sa balas o mga bato lang sa suba. Ug ang Makagagahom nga Dios mahimong sama sa bulawan ug mahalong plata alang kanimo. Unya makaplagan mo ang kalipay nga nagagikan sa Makagagahom nga Dios, ug dili ka na maulaw nga moduol kaniya. Mag-ampo ka ngadto kaniya ug pamation ka niya, ug tumanon mo ang imong mga saad kaniya. Unsa man ang imong ginaplano nga pagabuhaton, matuman kini, ug modan-ag ang kahayag sa imong agianan. Kon adunay tawo nga maluya, ug kon moampo ka sa Dios nga lig-onon siya, tabangan niya ang maong tawo. Bisan ang mga tawo nga nakasala luwason niya pinaagi sa imong matarong nga kinabuhi.”
Job 23:1-17
Misulti si Job
Unya miingon si Job, “Hangtod karon labihan gayod ang akong reklamo. Ginapaantos pa gayod ako sa Dios bisan pa sa akong pag-agulo.23:2 Ginapaantos… pag-agulo: o, Dili ko gayod mapugngan ang akong pag-agulo. Kon nahibalo pa lang unta ako kon asa ko siya makita; kon makaadto pa lang unta ako sa iyang gipuy-an, ipresentar ko gayod kaniya ang akong reklamo ug isulti ko ang akong mga katarungan. Gusto kong mahibaloan kon unsay itubag niya kanako, ug gusto kong makasabot sa iyang isulti. Makiglalis kaha siya kanako ginamit ang iyang gahom? Siyempre dili! Pamation niya ang akong isulti. Ang tawong matarong nga sama kanako makapangatarongan atubangan sa Dios nga akong Maghuhukom, ug mopabor siya kanako.
“Gipangita ko ang Dios—sa sidlakan, sa kasadpan, sa amihan, ug sa habagatan—apan wala ko siya makita. Apan nahibaloan niya ang akong ginahimo. Kon sulayan niya ako, makita niya nga putli ako sama sa purong bulawan. Gisunod ko ang iyang mga pamaagi, ug wala gayod ako mosimang niini. Ginatuman ko kanunay ang iyang tulumanon, ug gitipigan ko kini sa akong kasingkasing.23:12 gitipigan… kasingkasing: o, gipakamahal ko gayod ang iyang mga pulong labaw pa sa akong adlaw-adlaw nga pagkaon. Apan makapagusto ang Dios sa iyang ginabuhat; walay makababag kaniya. Buhaton niya kon unsay iyang gustong buhaton. Busa buhaton niya ang iyang giplano nga buhaton kanako, ug daghan pa ang iyang giandam alang kanako. Mao gani nga nahadlok ako kaniya. Kon hunahunaon ko kini, malisang gayod ako. Gipaluya ug gihadlok ako sa Dios nga Makagagahom. Apan wala ako moundang sa pagreklamo bisan ug daw sa gitabonan ako sa labihan nga kangitngit.
Job 24:1-25
Nangutana si Job kon Nganong Wala Siloti sa Dios ang mga Tawong Daotan
“Nganong wala man magtakda ang Makagagahom nga Dios ug panahon sa paghukom sa mga tawong daotan? Nganong dili man makita sa mga nakaila kaniya kanang panahon sa paghukom? Mangilog ug yuta ang mga tawong daotan pinaagi sa pagbalhin sa mga muhon. Mangawat silag mga hayop ug iipon nila kini sa ilang kahayopan. Kawatan nilag asno ang mga ilo, ug kuhaag baka ang biyuda ingon nga garantiya sa utang. Gidaog-daog24:4 Gidaog-daog: sa literal, Gitikwang sa dalan. nila ang mga kabos, busa napugos sila sa pagtago. Nagapangita silag pagkaon sa kamingawan sama sa ihalas nga mga asno. Halos wala na silay laing lugar nga makuhaan ug pagkaon para sa ilang mga anak. Manghagdaw sila sa mga abot sa uma ug sa ubasan sa mga tawong daotan. Mangatulog sila nga ginatugnaw kon gabii, kay wala silay habol ug kulang silag bisti. Mangabasa sila sa ulan sa kabukiran, ug magpasalipod na lang sila sa mga bato tungod kay wala silay kapasilongan.
“Ginakuha sa mga tawong daotan ang anak sa biyuda ug sa babayeng kabos ingon nga garantiya sa utang. Manglakaw ang mga kabos nga halos walay bisti; papas-anon sila sa mga inani nga trigo samtang ginagutom sila. Ginapapuga silag olibo ug ubas, apan dili sila makapahimulos niini. Madungog diha sa lungsod ang pag-agulo sa mga himalatyon ug ang pagpangayog tabang sa mga grabing nasamdan, apan wala lang gayod magpakabana ang Dios niini.
“May mga tawo nga supak sa kahayag. Wala sila magsubay sa kahayag ug wala nila kini masabti. Mobangon ug sayo ang mamumuno aron pagpatay sa mga kabos, ug sa gabii mangawat siya. Ang mananapaw maghulat nga mongitngit aron walay makakita kaniya. Tabonan niya ang iyang nawong aron walay makaila kaniya. Kon gabii manglungkab ang mga kawatan sa mga balay, apan kon adlaw manarangka sila, kay naglikay sila sa kahayag. Giisip nilang kahayag ang kangitngit, kay kakunsabo nila ang makahahadlok nga kangitngit.”
Ang Tubag sa Higala ni Job
“Apan sama sa bula sa tubig, dili gayod molungtad ug dugay ang mga tawong daotan. Ang yuta nga ilang gipanag-iyahan tinunglo sa Dios. Busa walay moadto sa ilang ubasan. Maingon nga ang snow matunaw ug mahanaw sa init sa adlaw, ang mga makasasala mahanaw usab sa kalibotan. Dili na sila hinumdoman pa. Kalimtan na sila bisan sa ilang inahan. Malaglag sila nga daw kahoy nga giputol ug kutkoton sila sa mga ulod. Kay wala nila ayoha pagtagad ang mga babayeng baog. Ug wala nila kaloy-i ang mga biyuda.
“Pinaagi sa gahom sa Dios gilaglag niya ang mga tawong gamhanan. Bisan lig-on sila, walay kasigurohan ang ilang kinabuhi. Posible nga tugotan sila sa Dios nga magkinabuhi nga walay katalagman, apan ginabantayan gayod sa Dios ang tanan nilang lihok. Pasidunggan sila sulod sa mubo nga panahon, apan pagkahuman mangawala sila sama sa bulak nga nalaya o sa uhay nga gigalab. Kon dili husto ang akong gisulti, kinsa ang makapamatuod nga nagabakak ako? Kinsa ang makaingon nga sayop ako?”
