Job 11:1-20
Ang Tubag ni Zofar
Unya gitubag siya ni Zofar nga taga-Naamat, “Kinahanglang matubag kanang imong mga gipanulti. Dili mapamatud-an nga dili ka sad-an pinaagi lang sa pagsigeg tagawtaw. Dili mahimong magpakahilom lang kami sa imong mga gipanulti nga walay pulos. Abi nimog dili ka namo badlongon sa imong pagpasipala? Matod mo nga husto ka sa imong gituohan ug hinlo ka atubangan sa Dios. Maayo unta ug magsulti ang Dios kanimo ug sultihan ka niya sa mga butang nga wala mo pa mahibaloi. May mga butang nga nahibaloan mo na ug may mga butang nga wala pa. Nahibalo ba diay ka nga ang silot sa Dios kanimo kulang pa sa unsay angay unta kanimo? Matugkad mo ba ang tanan mahitungod sa Dios? Mas taas pa kini sa kalangitan ug mas lawom pa sa dapit sa mga patay. Mas dako pa kini sa kalibotan ug mas halapad pa sa kadagatan. Nan, maabot ba kini sa imong hunahuna?
“Pananglitan, dakpon ka sa Dios ug dad-on sa hukmanan ug unya prisohon, kinsa may makapugong kaniya? Nahibaloan gayod niya kon kinsay limbongan nga mga tawo ug nakita niya ang ilang kadaotan. Morag imposible na sa usa ka buang-buang nga magmaalamon, maingon nga imposible alang sa asno nga manganak ug tawo.11:12 tawo: o, asno nga ihalas.
“Job, kon maghinulsol ka lang ug modangop sa Dios, ug dili ka na magpakasala ug dili mo tugotan ang imong panimalay sa pagpakasala, sigurado gayod nga dili ka na maulaw ug magkinabuhi ka nga malig-on ug walay gikahadlokan. Unya malimtan mo na ang imong mga kasakit, nga daw sa tubig lang kini nga milabay. Ug ang imong kinabuhi hayag pa kaysa sidlak sa adlaw sa kaudtohon. Ang kangitngit sa imong kinabuhi modan-ag sama sa kabuntagon. Magkinabuhi ka nga lig-on tungod kay may paglaom ka. Panalipdan ka sa Dios ug magpahulay nga walay gikahadlokan. Maghigda ka nga walay manghadlok kanimo, ug daghan ang mangayog tabang gikan kanimo. Apan ang mga daotan madismaya, ug wala nay laing kapaingnan pa, ug ang ila lang malaoman mao ang kamatayon.”
Job 12:1-25
Ang Tubag ni Job
Unya mitubag si Job, “Nagtuo kamo nga kamo ray maalamon, ug kon mamatay kamo, uban kaninyo nga mamatay ang kaalam! Apan maalamon usab ako ug wala kamo makabintaha kanako. Nahibalo ang tanang tawo niining tanan ninyong gipanulti. Nahimo akong kataw-anan sa akong mga higala bisag matarong ako ug walay ikasaway sa akong kinabuhi, ug bisan ginatubag sa Dios ang akong pag-ampo kaniadto. Ang mga tawo nga sama kanako nga nagaantos ug halos dili na makabarog ginatamay sa mga tawo nga hayahay ug kahimtang. Apan ang mga tulisan ug ang mga tawo nga nagapalagot sa Dios nagakinabuhi nga malinawon bisan ug ang ilang abilidad maoy ilang gipakadios.12:6 bisan… gipakadios: o, bisan ang ilang dios-dios hinimo lang sa ilang mga kamot.
“Kuhaig leksyon ang lain-laing klase sa mananap—ang mananap nga nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig. Kay silang tanan nahibalo niining gihimo sa Ginoo. Anaa sa iyang kamot ang kinabuhi o ang gininhawa sa tanang binuhat, apil na ang sa tawo. Ang dila sa tawo mahibalo sa lami sa pagkaon, ug ang dalunggan mahibalo usab kon maayo ba o dili ang mga pulong. Ang mga tigulang may kaalam ug panabot, kay samtang nagataas ang ilang kinabuhi, nagkadaghan pa gayod ang ilang kahibalo.
“Apan anaa sa Dios ang kaalam, gahom, panabot, ug pagtambag. Walay makatukod pagbalik sa iyang giguba, ug walay makaluwas sa iyang gipriso. Kon pugngan niya ang ulan, moabot ang hulaw; ug kon buhian niya kini, daoton sa baha ang yuta. Kusgan siya ug madaogon, ug ilalom sa iyang gahom ang nagapanglimbong ug ang ginalimbongan. Kuhaan niya sa kaalam ang mga magtatambag, ug himuon niyang mga buang-buang ang mga maghuhukom. Pakanaogon niya ang mga hari sa ilang trono ug ipabihag. Tangtangon niya sa ilang katungdanan ang mga pari ug ang mga tawo nga dugay na sa pangagamhanan. Patak-omon niya ang baba niadtong ginatahod nga mga magtatambag, ug kuhaan niya sa hustong panabot ang mga tigulang. Ipaubos niya ang mga dungganon ug kuhaan ug gahom ang gamhanan nga mga tawo. Ipadayag niya ang mga tinago, ug lamdagan niya ang kangitngit. Himuon niyang gamhanan ang mga nasod, ug unya laglagon niya kini. Palapdon niya ang teritoryo niini ug unya isalikway niya kini. Himuon niyang mga buang-buang ang ilang mga pangulo, ug palatagawon niya sila sa disyerto. Magpangapkap sila sa kangitngit ug magsukarap sama sa hubog.”
Job 13:1-28
“Nakita ko na ug nadungog kanang tanan ninyong gisulti, ug nakasabot ako niana. Nahibalo ako sa inyong nahibaloan; wala kamo makabintaha kanako. Apan buot ko nga makigsulti sa Dios nga Makagagahom ug makighusay kaniya bahin sa akong kaso. Kay ginatinguhaan ninyo nga tambalan ako pinaagi sa mga bakak. Nahisama kamong tanan sa doktor nga walay pulos. Mas maayo pag magpakahilom na lang kamo. Mao kanay labing maayo ninyong buhaton.
“Palihog, paminawa ninyo ang akong reklamo; hatagi ninyog pagtagad ang akong mga rason. Depensahan ba ninyo ang Dios pinaagi sa inyong pagpamakak ug pagpanglimbong? Paboran ba ninyo siya? Kamo bay mobarog alang kaniya sa korte? Kon susihon kamo sa Dios, may maayo kaha siyang makita diha kaninyo? Limbongan ba ninyo siya sama sa paglimbong ninyo sa mga tawo? Sigurado gayod nga badlongon kamo sa Dios bisag gipaboran pa ninyo siya. Wala ba kamo mahadlok sa iyang gahom? Ang inyong mga panultihon walay pulos sama sa abo; ang inyong mga rason sama kahuyang sa kolon.
“Paghilom kamo, ug pasultiha ninyo ako. Pasagdi ug unsay mahitabo kanako. Andam ako nga mosugal sa akong kinabuhi. Kon patyon ako sa Dios, wala na akoy paglaom.13:15 Kon patyon… paglaom: o, Bisan pag patyon gayod ako sa Dios, mosalig gihapon ako kaniya. Apan depensahan ko gihapon ang akong kaugalingon sa iyang atubangan. Basin pinaagi niini maluwas ako, kay ang tawo nga dili diosnon dili gayod makaduol sa iyang presensya.
“Paminawag maayo ang akong isulti. Karon giandam ko na ang akong kaso, ug nasayod ako nga ideklarar ako nga inosente. Kinsay makaakusar kanako? Kon aduna man, magpakahilom na ako ug mamatay.
“O Dios, buhata kining duha ka butang alang kanako ug dili ako motago gikan kanimo: undangi na ang pagpaantos kanako, ug ayaw na akog hadloka sa imong makahahadlok nga ginahimo kanako. Karon, tawga ako ug tubagon ko ikaw, o ako nga mosulti kanimo ug tubaga ako. Sultihi ako kon unsay sayop nga akong nahimo. Ipakita kanako ang akong mga kalapasan ug kasal-anan. Nganong naglikay ka man kanako, ug giisip mo ako nga imong kaaway? Nganong gihadlok ug gigukod mo ako? Sama lang ako sa ugang dagami o sa dahon nga gipalid sa hangin. Nagsulat ka ug sakit nga mga akusasyon batok kanako, ug gipabayad mo ako sa mga sala nga nahimo ko niadtong batan-on pa ako. Daw sa gikadenahan mo ang akong mga tiil. Gibantayan mo ang akong mga lakang, ug gisundan mo ang akong mga tunob. Busa nagakadaot ako sama sa gabok nga butang o sa bisti nga gikutkot sa gagmayng mananap.”
Job 14:1-22
“Mubo rag kinabuhi ang tawo ug puno kini sa kalisod. Sama kini sa bulak nga mobukhad ug malaya ra dayon; sama sa anino nga dali rang mahanaw. Nan, nganong ginabantayan mo man gayod ang tawo, Ginoo? Dad-on mo ba siya14:3 siya: Mao kini sa Septuagint, sa Latin Vulgate, ug sa Syriac; apan sa Hebreo, ako. sa imong atubangan aron hukman? May tawo bang makakinabuhi nga hinlo gayod? Wala! Kay ang tanan, natawo nga mahugaw. Gitakda mo na kon unsa kataas ang kinabuhi sa tawo. Ug dili siya makalapas sa panahon nga gitagal mo kaniya. Busa ayaw na lang lisod-lisora ang tawo. Pasagdi na lang siya aron makapahulay sama sa usa ka trabahante inigkahuman niya sa iyang buluhaton.
“Kon putlon ang usa ka kahoy, may purohan pa nga manalingsing kini ug mananga pag-usab. Bisag dugay na ang gamot niini diha sa yuta ug nadunot na ang tuod, kon matubigan, manalingsing pa kini sama sa usa ka bag-o nga tanom. Apan kon ang tawo mamatay, mawala na ang tanan niyang kusog. Pagkabugto sa iyang gininhawa, mao na kana ang iyang kataposan. Sama sa paghunas sa dagat ug paghubas sa suba, ang tawo mamatay, ug dili na mobangon o makamata pa sa iyang pagkatulog hangtod mahanaw ang kalangitan.
“Ginoo, hinaut unta nga tagoan mo na lang ako sa dapit sa mga patay hangtod nga mawala ang imong kasuko, ug magtakda ka ug panahon nga hinumdoman mo ako. Kon mamatay ang tawo mabuhi pa ba siya pag-usab? Kon ingon niana, agwantahon ko ang tibuok nga panahon sa akong pag-antos hangtod moabot ang panahon nga matapos kini. Sa panahon nga manawag ka kanako, Ginoo, motubag ako. Handomon mo ako nga imong binuhat. Nianang higayona bantayan mo ang akong mga binuhatan, apan dili mo na hinumdoman pa ang akong sala. Sama ra nga isulod mo kini sa buyot aron matago ug dili mo na makita pa. Apan maingon nga mangatumpag ang mga bukid ug mangahulog ang mga bato, ug maingon usab nga mahilis ang mga bato sa sigeng pag-ilig sa tubig ug makabkab ang yuta tungod sa makusog nga ulan, ginaguba mo ang paglaom sa tawo. Pildihon mo ang tawo kanunay ug mamatay siya, ug usbon mo ang iyang hitsura kon motaliwan na siya. Dili na siya masayod kon gipasidunggan ba o gipakaubos ang iyang mga anak. Ang iya lang mabati mao ang iyang kaugalingong kasakit ug kasubo.”
