Jeremias 49:7-39
Ang Mensahe bahin sa Edom
Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom bahin sa Edom:
“Hain na man ang mga maalamon sa Teman? Wala na bay nahibiling maayong magtatambag? Kamong mga namuyo sa Dedan, pangikyas kamo ug tago sa lawom nga mga langub. Kay padad-an kog katalagman ang mga kaliwat ni Esau sa panahon nga silotan ko sila. Dili ba nga magbilin man gayod ug mahagdaw ang mga tigpamupo ug ubas? Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan panahon sa kagabhion ang mga butang lang nga ilang gusto maoy ilang kuhaon? Apan hutdon ko gayod ug kuha ang tanang kabtangan sa mga kaliwat ni Esau. Himuon kong dayag ang ilang mga tagoanan aron dili na sila makatago. Mangamatay ang ilang kabataan, mga paryente, ug mga silingan. Wala gayoy mahibilin kanila. Apan ibilin kanako ang inyong mga nailo kay atimanon ko sila. Ug ang inyong mga biyuda makasalig gayod kanako.”
Nagpadayon pa gayod sa pag-ingon ang Ginoo, “Kon kadtong dili angay nga silotan masilotan, kamo pa kaha? Silotan ko gayod kamo! Gipanumpa ko sa akong kaugalingon nga malaglag ang Bozra. Mahimo kining usa ka makalilisang nga talan-awon, ug biay-biayon kini ug pagagamiton ang iyang ngalan sa pagpanghimaraot. Ang tanang mga lungsod niini magpabiling guba hangtod sa hangtod. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Nadungog ko ang balita gikan sa Ginoo. Nagpadala siyag mensahero ngadto sa mga nasod sa pagsulti kanila nga mangandam alang sa gira ug paghanggat kanila sa pagsulong sa nasod sa Edom. Kay nagaingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Himuon ko kamong labing ubos sa mga nasod, ug tamayon nila kamo. Nagapasigarbo kamo nga nagapuyo kamo sa batoon ug taas nga mga bungtod. Apan gilingla lang kamo sa inyong garbo ug sa inyong pagtuo nga nahadlok kaninyo ang ubang mga nasod. Kay bisan pag himuon ninyong sama kahabog sa gisalagan sa agila ang inyong gipuy-an, pukanon ko kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Kalisangan sa mga tawo ang Edom tungod sa nahitabo niini. Ang tanang molabay madismaya nga daw dili makatuo sa nahitabo niining nasora. Maingon nga nalaglag ang Sodoma ug Gomora ug ang mga lungsod sa palibot niini, malaglag usab ang Edom. Ug wala na gayoy magpuyo niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. Pakalitan kog sulong ang Edom, sama sa liyon nga gikan sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan nga migukod sa mga karnero sa sabsabanan. Patibulaagon ko sila ug padumalahan ko ang Edom sa tawo nga akong pilion. Kinsay ikatandi kanako? Kinsay mangahas pagsukol kanako? Kinsa nga pangulo ang makigbatok kanako? Busa paminawa ninyo ang akong giplano nga buhaton batok sa Edom ug sa mga lumulupyo sa Teman. Ang ilang mga kabataan bihagon, ug ang ilang yuta laglagon tungod sa ilang gibuhat. Matay-og ang yuta sa linagubo sa pagkalaglag sa Edom, ug ang ilang pagtiyabaw madungog hangtod sa Pulang Dagat. Tan-awa! Ang kaaway daw agila nga molupad ug mosakdap sa Bozra. Nianang panahona ang mga sundalo sa Edom bation ug kahadlok sama sa bation sa babayeng nagbati.”
Ang Mensahe bahin sa Damascus
Mao kini ang mensahe bahin sa Damascus, “Gibati ug kahadlok ang mga taga-Hamat ug taga-Arpad sa daotang balita nga ilang nadungog. Nabalaka sila ug dili mahimutang sama sa dagat nga baloron. Nawad-an sa kadasig ang mga taga-Damascus ug nangikyas tungod sa kahadlok. Nataranta, naguol, ug gibati silag kasakit sama sa babayeng nagbati. Gitalikdan na ang bantogan ug masadya49:25 masadya: o, akong gikalipay. nga siyudad sa Damascus! Ang iyang batan-ong mga lalaki, apil ang iyang mga sundalo, mangamatay diha sa kadalanan. Daoban ko ang paril sa Damascus ug lamyon niini ang lig-ong mga bahin niining lungsod ni Haring Ben Hadad. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”
Ang Mensahe bahin sa Cedar ug Hazor
Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Cedar ug sa mga gingharian sa Hazor nga gisulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia:
“Pangandam kamo ug sulonga ninyo ang Cedar! Laglaga ninyo ang katawhan sa sidlakan! Iloga ang ilang mga tolda, mga pagkabutang, ug mga kahayopan, apil mga kamelyo. Maninggit sila, ‘Gilibotan kita sa atong makalilisang nga mga kaaway.’
“Mga taga-Hazor, pagdali kamo sa pag-ikyas! Ako, ang Ginoo, nagaingon nga panago kamo sa mga langub. Nagplano ug daotan batok kaninyo si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Ako, ang Ginoo, nagsugo kanila, ‘Sulonga ang katawhan nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Ang mga pultahan sa ilang lungsod walay sira o trangka ug nagkinabuhi sila nga sila-sila ra. Ang ilang mga kamelyo ug ang tanan nilang kahayopan mainyo. Patibulaagon ko sa tanang dapit ang mga katawhan nga nagpuyo sa layong dapit49:32 nagpuyo sa layong dapit: sa literal, nagpaputol sa ilang patilya. ug padad-an ko silag katalagman gikan sa tanang dapit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. Mahimong awaaw ang Hazor hangtod sa hangtod, ug walay tawong mopuyo didto kondili ang mga ihalas nga mga iro49:33 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. lang.’ ”
Ang Mensahe bahin sa Elam
Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Propeta Jeremias bahin sa Elam sa nagsugod pa lang sa paghari si Zedekia sa Juda. Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamatyon ko ang mga tigpana sa Elam—ang pinakamaayo nilang mga sundalo. Sulongon ang Elam sa mga kaaway nga naggikan sa upat ka bahin sa kalibotan ug patibulaagon ko ang iyang mga lumulupyo sa tanang dapit. Ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran sa kalibotan. Laglagon ko sila atubangan sa ilang mga kaaway nga buot mopatay kanila. Sa akong labihan nga kasuko, laglagon ko sila. Ipasulong ko sila sa mga kaaway hangtod nga mahurot silang tanan. Ipahimutang ko sa Elam ang akong trono ug hukman ko sila. Laglagon ko ang hari ug ang mga opisyal sa Elam. Apan sa kaulahian ibalik ko ang maayong kahimtang sa Elam. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Jeremias 50:1-10
Ang Mensahe bahin sa Babilonia
Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Jeremias bahin sa Babilonia ug sa katawhan niini:
“Ipahibalo ngadto sa mga nasod ang balita! Ipataas ang bandera ug ipahibalo sa tanan. Malaglag ang Babilonia! Mangadugmok ug maulawan ang iyang mga dios-dios apil na si Bel ug si Marduk. Kay sulongon ang Babilonia sa usa ka nasod nga gikan sa amihan, ug maawaaw kini. Wala nay magpuyo niini kay mangikyas ang mga tawo ug mga kahayopan.
“Ako, ang Ginoo, nagaingon nga nianang higayona, ang katawhan sa Israel ug Juda maghilak nga modangop kanako, ang Ginoo nga ilang Dios. Mangutana sila kon asa ang dalan paingon sa Jerusalem50:5 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mao usab sa bersikulo 28. ug mangadto sila didto. Unya maghimo silag kasabotan nga walay kataposan uban kanako, ug dili gayod nila kini makalimtan.
“Ang akong katawhan nahisama sa mga karnero nga nawala. Gipasagdan sila sa ilang mga tigbantay nga mahisalaag didto sa bukid ug bungtod ug nalimot na sila sa pagpauli. Atakihon sila sa makakita kanila. Moingon ang ilang mga kaaway, ‘Nakasala sila sa Ginoo nga maoy ilang tinuod nga tig-atiman ug ang paglaom sa ilang mga katigulangan, busa wala kitay tulubagon sa atong pag-ataki kanila.’
“Kagiw kamo gikan sa Babilonia! Biyai ninyo kana nga nasod! Pag-una kamo sa pagbiya sama sa laking kanding nga nangulo sa panon! Kay ipasulong ko ang Babilonia sa grupo sa gamhanang mga nasod gikan sa amihan. Sulongon nila ang Babilonia ug mailog nila kini. Hanas sila nga mga mamamana ug dili gayod mosipyat. Ilogon nila ang mga kabtangan sa Babilonia, ug magpatuyang silag kuha sa ilang gusto. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
