Jeremias 32:26-44
Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, “Ako ang Ginoo, ang Dios sa tanang katawhan. May butang ba nga dili ko mahimo? Busa itugyan ko kini nga siyudad sa kamot sa mga taga-Babilonia ug sa hari nila nga si Nebucadnezar, ug mailog nila kini. Sudlon kini ug sunogon sa mga sundalo sa Babilonia nga anaa na sa gawas niining siyudad, apil ang mga balay diin nagasunog ang mga tawo ug insenso alang kang Baal didto sa atop ug nagahalad ug halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios, nga nakapasuko gayod kanako.
“Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sukad pa kaniadto, walay laing gihimo ang katawhan sa Israel ug Juda kondili ang pagpakasala. Gipalagot nila ako pinaagi sa ilang mga binuhatan. Gikan pa sa pagkatukod niini nga siyudad hangtod karon, gipalagot na ako sa mga lumulupyo niini. Busa laglagon ko gayod kini. Gipalagot ako sa katawhan sa Israel ug Juda tungod sa daotan nilang mga binuhatan. Sila gayong tanan—ang ilang mga hari ug mga opisyal, ang ilang mga pari ug mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. Mitalikod sila kanako luyo sa akong pagsigeg tudlo kanila. Dili sila mamati ug dili gustong tudloan. Gipanamastamasan nila ang akong templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan pinaagi sa pagbutang didto sa mangil-ad nga mga dios-dios. Nagpatukod silag mga simbahanan alang kang Baal didto sa Kapatagan sa Ben Hinnom aron paghalad sa ilang mga anak kang Molec. Wala gayod ako magsugo niini kanila. Wala gani ako maghunahuna nga buhaton nila kining mangil-ad nga mga butang nga nahimong hinungdan sa pagpakasala sa katawhan sa Juda.
“Jeremias, tinuod gayod ang imong32:36 imong: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, inyong. gisulti nga pinaagi sa gira, kagutom, ug balatian mahulog kini nga siyudad sa mga kamot sa hari sa Babilonia. Apan karon moingon ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga tigomon ko ang akong katawhan gikan sa tanang dapit diin ko sila gipatibulaag tungod sa labihan kong kasuko kanila. Dad-on ko sila pag-usab niini nga dapit ug magakinabuhi sila nga malinawon. Mahimo ko silang katawhan ug ako mahimong ilang Dios. Hatagan ko silag usa ka tinguha ug katuyoan sa pagkinabuhi, aron motahod sila kanako sa kanunay alang sa ilang kaugalingong kaayohan ug sa kaayohan sa ilang mga kaliwat. Maghimo akog walay kataposang kasabotan, nga dili ako moundang sa paghimog maayo ngadto kanila. Hatagan ko silag tinguha sa pagtahod kanako, aron dili sila mobiya kanako. Magakalipay ako sa paghimog maayo ngadto kanila, ug sa tibuok kong kasingkasing papuy-on ko sila ug pauswagon niini nga yuta.”
Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga gipahamtang ko ang grabing katalagman niini nga katawhan, ihatag ko usab kanila ang mga kaayohan nga akong gisaad kanila. Mamalit na usab unya silag mga uma niini nga yuta nga karon inyong giingon nga awaaw ug dili puy-an sa tawo man o mananap, kay gitugyan kini ngadto sa mga taga-Babilonia.
“Oo, bayran sa mga tawo ug pilak ang mga uma. Maghimo silag mga kasabotan. Pirmahan ug selyohan kini uban sa mga saksi. Mahitabo kini sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, sa mga lungsod sa Juda, sa mga lungsod sa kabukiran, sa mga lungsod sa kasadpan,32:44 kasadpan: sa Hebreo, sa Shefela. ug sa mga lungsod sa Negev. Pabalikon ko ang akong mga katawhan ug pauswagon ko sila pag-usab. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Jeremias 33:1-26
Ang mga Saad sa Pagpanalangin
Samtang gipriso pa si Jeremias sulod sa hawanan sa mga guwardya sa palasyo, may gisulti ang Ginoo kaniya sa ikaduhang higayon. Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga naghimo ug nagpahimutang sa kalibotan—Ginoo ang iyang ngalan:
“Panawag kanako kay tubagon ko ikaw. Ipadayag ko kanimo ang katingalahan ug sekretong mga butang nga wala mo pa masayri. Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nagaingon: Gipangguba ninyo ang mga balay sa Jerusalem ug ang palasyo sa hari sa Juda aron himuong depensa batok sa pagsulong sa mga kaaway. Walay kapuslanan ang pagsukol sa mga taga-Babilonia. Mapuno lang ang siyudad sa mga patayng lawas sa mga tawo nga akong laglagon tungod sa akong labihan nga kasuko kaninyo. Isalikway ko kini nga siyudad tungod sa labihan nga kadaotan niini.
“Apan moabot ang panahon nga ayohon ko kini nga siyudad ug ang mga lumulupyo niini. Unya magkinabuhi sila nga mauswagon ug malinawon. Pabalikon ko ang mga taga-Israel ug mga taga-Juda sa ilang yuta,33:7 Pabalikon… sa ilang yuta: o, Ibalik ko ang maayo nga kahimtang sa mga taga-Israel ug mga taga-Juda. ug pabarogon ko pag-usab ang ilang mga lungsod ug ibalik sa ilang kahimtang sa una. Hinloan ko sila ug pasayloon sa tanang kalapasan ug sala nga ilang nahimo batok kanako. Kon mahitabo na kini, ang siyudad sa Jerusalem mohatag kanakog kadungganan, kalipay, ug pagdayeg. Ug ang kanasoran sa kalibotan mangurog sa kahadlok inigkadungog nila sa mga maayong butang nga ako unyang pagahimuon niini nga siyudad, ug sa kauswagan ug kalinaw nga ihatag ko unya niini.”
Nagpadayon ang Ginoo sa pag-ingon, “Nagaingon kamo nga awaaw ang Juda ug Jerusalem ug wala nay mga tawo ug mga mananap nga nagpuyo niini. Apan moabot ang adlaw nga madungog na usab dinhi niining dapita ang mga kalipay ug kasadya. Madungog ang paglipay sa bag-ong kasal ug sa mga tawo nga nagadalag mga halad sa pagpasalamat ngadto sa templo sa Ginoo. Moingon sila, ‘Pasalamati ninyo ang Ginoo nga Makagagahom, kay maayo kaayo siya. Ang iyang gugma walay kataposan. Oo, maglipay ang mga tawo kay ibalik ko ang kanhing maayong kahimtang niini nga yuta.’ Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Mipadayon pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Niining awaaw nga yuta nga walay mga tawo ug kahayopan, aduna na unyay mga sabsabanan sa tanang mga lungsod diin dad-on sa mga magbalantay ang ilang mga karnero. Modaghan pag-usab ang ilang mga kahayopan diha sa mga lungsod nga anaa sa mga bukid, sa kabungtoran sa kasadpan,33:13 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. sa Negev, sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, ug sa mga lungsod sa Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
“Moabot ang panahon nga tumanon ko ang tanang kaayohan nga gisaad ko sa katawhan sa Israel ug Juda. Nianang higayona, padumalahon ko ang usa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Buhaton niya ang matarong ug husto diha sa tibuok yuta. Maluwas ang taga-Juda nianang higayona ug magkinabuhi nga malinawon ang taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon na nga, ‘Ang Ginoo mao ang nagahatag kanatog kaluwasan.33:16 kaluwasan: o, pagkamatarong.’ ”
Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Kanunayng adunay kaliwat si David nga maghari sa katawhan sa Israel. Ug kanunay usab nga adunay mga pari nga mga kaliwat ni Levi nga magaalagad kanako ug maghalad sa mga halad nga sinunog, mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, ug uban pang mga halad.”
Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, “Naghimo akog kasabotan sa adlaw ug sa gabii nga mogawas sila sa ilang husto nga panahon; ug kini nga kasabotan dili na mausab. Sama usab niana ang akong kasabotan kang David nga akong alagad—aduna siyay kaliwat nga magahari kanunay. Ingon usab niana ang mga pari nga kaliwat ni Levi, magpadayon sila sa pag-alagad kanako. Padaghanon ko ang mga kaliwat ni David ug ang akong mga alagad nga mga Levita. Himuon ko silang sama kadaghan sa mga bitoon sa langit ug sa balas sa baybayon nga dili maihap.”
Nagaingon pa gayod ang Ginoo kang Jeremias, “Wala ka ba makamatikod sa gipanulti sa mga tawo bahin sa akong katawhan? Nagaingon sila, ‘Gisalikway sa Ginoo ang duha ka gingharian nga iyang pinili.’ Busa gitamay nila ang akong katawhan ug wala na nila kini isipa nga usa ka nasod. Apan nagaingon ako nga maingon nga dili na mausab ang akong kasabotan sa adlaw ug sa gabii ug ang akong mga balaod sa kinaiyahan nga nagagahom sa langit ug yuta, dili usab mausab ang akong kasabotan sa mga kaliwat ni Jacob ug kang David nga akong alagad. Magpili akog hari gikan sa mga kaliwat ni David nga modumala sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, ug Jacob. Kaloy-an ko ang akong katawhan, ug ibalik ko sila sa ilang yuta ug sa ilang maayong kahimtang.”
Jeremias 34:1-22
Ang Pasidaan kang Zedekia
Gisulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ang Jerusalem ug ang mga lungsod sa palibot niini. Uban niya sa pagsulong ang tanan niyang sundalo lakip ang mga sundalo gikan sa tanang gingharian nga sakop niya. Niadtong higayona miingon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, kang Jeremias: “Adto kang Zedekia nga hari sa Juda ug ingna siya nga ako, ang Ginoo, nagaingon: Itugyan ko kini nga siyudad sa mga kamot sa hari sa Babilonia ug sunogon niya kini. Dili ka gayod makaikyas gikan kaniya. Madakpan ka ug itugyan ngadto kaniya. Ipaatubang ka kaniya ug unya bihagon ka ngadto sa Babilonia. Apan Haring Zedekia, patalinghogi kining akong saad kanimo: Dili ka mamatay sa gira; mamatay ka nga malinawon. Ug sa imong lubong, magsunog ug insenso ang imong katawhan sa pagpasidungog kanimo, sama sa ilang gihimo sa lubong sa imong mga katigulangan nga naghari una kanimo. Magsubo sila alang kanimo ug moingon, ‘Hala, patay na ang atong hari!’ Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Unya miadto si Jeremias sa Jerusalem, ug gisulti kining tanan kang Zedekia nga hari sa Juda. Gisulong na niadto sa mga sundalo sa hari sa Babilonia ang Jerusalem, Lakish, ug Azeka. Mao na lang kini ang pinarilan nga mga lungsod sa Juda nga wala nila mailog.
Ang Paghatag ug Kagawasan sa mga Ulipon
May gisulti ang Ginoo kang Jeremias human maghimo ug kasabotan si Haring Zedekia uban sa tanang katawhan sa Jerusalem nga hatagan nilag kagawasan ang mga ulipon. Nagkasabot sila nga kinahanglan hatagan sa tanan ug kagawasan ang ilang mga ulipon nga Hebreo, lalaki man o babaye, ug kinahanglan nga wala nay Judio nga moulipon sa iyang isigka-Judio. Miuyon niini nga kasabotan ang tanang mga tawo lakip ang mga opisyal, ug gihatagan nilag kagawasan ang ilang mga ulipon, lalaki man o babaye. Apan pagkahuman, nausab ang ilang hunahuna ug gikuha nila pagbalik ang mga ulipon nga gihatagan na nilag kagawasan, ug gipugos nga magpaulipon pag-usab.
Busa miingon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, kang Jeremias, “Naghimo akog kasabotan sa inyong mga katigulangan sa dihang gipagawas ko sila gikan sa yuta sa Ehipto diin sila giulipon. Miingon ako kanila, ‘Matag ikapito ka tuig kinahanglang hatagan ninyog kagawasan ang inyong isigka-Hebreohanon nga nagbaligya sa iyang kaugalingon diha kaninyo ingon nga ulipon. Human siya makaalagad kaninyo ug unom ka tuig, kinahanglan hatagan gayod ninyo siyag kagawasan.’ Apan wala gayod motuman o maminaw ang inyong mga katigulangan kanako. Dili pa lang dugay, naghinulsol kamo ug gihimo ninyo ang husto sa akong panan-aw pinaagi sa paghatag ug kagawasan sa inyong katagilungsod. Naghimo pa gani kamo ug kasabotan kanako bahin niini didto sa templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan. Apan karon, nausab ang inyong hunahuna ug gipakaulawan ninyo ako. Gikuha ninyo pagbalik ang mga ulipon nga inyong gihatagan ug kagawasan sumala sa ilang gusto, ug gipugos ninyo sila nga mahimo na usab ninyong mga ulipon.
“Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga tungod kay wala ninyo ako tumana ug wala ninyo hatagig kagawasan ang inyong mga kadugo ug katagilungsod nga giulipon ninyo, hatagan ko kamog kagawasan—kagawasan nga mamatay sa gira, kagutom, ug balatian. Tungod sa mahitabo kaninyo mahadlok ang tanang gingharian sa kalibotan. Ang mga opisyal sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda ug ang mga opisyal sa palasyo, apil ang mga pari ug ang uban pang mga lumulupyo, naghimog kasabotan kanako pinaagi sa pagpikas ug nating baka ug pag-agi sa taliwala niini. Apan wala nila tumana ang ilang kasabotan kanako, busa himuon ko kanila ang ilang gihimo sa nating baka. Itugyan ko sila sa kamot sa ilang mga kaaway nga gustong mopatay kanila. Ug ang ilang mga patayng lawas mahimong kalan-on sa mga langgam ug ihalas nga mga mananap.
“Itugyan ko si Haring Zedekia nga hari sa Juda ug ang iyang mga opisyal sa mga sundalo sa hari sa Babilonia. Itugyan ko sila ngadto sa ilang mga kaaway nga gustong mopatay kanila. Bisan ug miundang na ang mga sundalo sa hari sa Babilonia sa pagsulong kaninyo, mandoan ko sila sa pagsulong pag-usab sa inyong siyudad. Sulongon nila kini ug ilogon, ug unya sunogon. Himuon kong awaaw ang mga lungsod sa Juda ug wala nay magpuyo niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
