Isaias 49:8-26
Tukoron Pag-usab ang Jerusalem
Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Sa hustong panahon nga luwason ko ikaw, tubagon ug tabangan ko ikaw. Panalipdan ko ikaw ug pinaagi kanimo maghimo akog kasabotan tali sa mga tawo. Tukoron mo pag-usab ang yuta sa Israel nga naguba, ug ihatag mo kini pagbalik sa akong katawhan. Moingon ka sa mga Israelinhon nga binihag ug binilanggo diha sa mangitngit nga dapit, ‘Gawas kamo! May kagawasan na kamo!’
“Mahisama sila sa mga karnero nga manibsib sa daplin sa mga agianan o sa taas nga mga dapit. Dili sila gutomon o uhawon. Dili sila maunsa sa kainit sa adlaw o sa mainit nga hangin sa disyerto. Kay ako nga may kalooy kanila motultol kanila ngadto sa tuboran. Himuon kong dalan ang akong mga bukid nga ilang agianan. Moabot ang akong katawhan gikan sa layo, ang uban gikan sa amihan, ang uban sa kasadpan, ug ang uban gikan sa yuta sa Sinim.49:12 Sinim: Sa ubang mga kopya sa Hebreo, Aswan, nga usa ka dapit sa habagatan sa Ehipto.”
Pag-awit sa kalipay, O kalangitan! Paglipay, O kalibotan! Pag-awit kamong mga bukid! Kay lipayon ug kaloy-an sa Ginoo ang iyang katawhan nga nagaantos. Apan miingon ang katawhan sa Jerusalem,49:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. “Gisalikway na kami sa Ginoo. Gikalimtan na niya kami.”
Apan mitubag ang Ginoo, “Makalimot ba ang usa ka inahan sa iyang anak nga masuso? Dili ba niya kaloy-an ang bata nga iyang gipanganak? Bisan malimot siya, ako dili gayod malimot kaninyo!
“O Jerusalem, dili ko gayod ikaw kalimtan. Gisulat ko ang imong ngalan sa akong mga palad. Gihunahuna ko kanunay nga pabarogon ko pag-usab ang imong mga paril. Hapit na moabot ang mopabarog kanimo pag-usab,49:17 mopabarog kanimo pag-usab: Mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, ang imong mga anak o kaliwat. ug ang mga naglaglag kanimo mobiya na kanimo. Tan-awa ang imong palibot; ang imong katawhan nagatigom na ug nagaduol kanimo. Ako, ang buhi nga Ginoo, manumpa nga ipasigarbo mo sila sama sa pagpasigarbo sa babayeng kaslonon sa mga alahas nga iyang gisul-ob. Nalaglag ka ug nahimong awaaw. Apan karon, ang imong yuta halos dili na paigo nga puy-an sa imong katawhan. Ug kadtong mga naglaglag kanimo mahilayo na. Ang imong katawhan nga natawo sa panahon sa imong pagsubo49:20 panahon sa imong pagsubo: Ang buot ipasabot, ang panahon sa pagkalaglag sa Jerusalem ug pagkabihag sa katawhan niini. moingon kanimo, ‘Gamay ra kaayo kining dapita alang kanamo. Hatagi kamig mas dako pang dapit nga kapuy-an.’ Unya moingon ka sa imong kaugalingon, ‘Kinsa bay nanganak niini kanila alang kanako? Nangamatay ang daghan kong katawhan,49:21 katawhan: sa literal, mga anak. Mao usab sa bersikulo 22 ug 25. ug tungod niini nasubo ako. Ang uban kanila gibihag ngadto sa ubang dapit, ug nahibilin akong nagainusara. Busa diin kini sila gikan? Kinsa ang nagsagop kanila?’ ”
Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Pamati! Sinyasan ko ang mga nasod, ug ibalik nila kanimo ang imong katawhan nga daw sa mga bata nga ginakugos.49:22 nga daw sa mga bata nga ginakugos tungod kay tabangan sila sa mga taga-Persia sa ilang pagpauli. Magaalagad kanimo ang mga hari ug mga rayna. Sila ang moatiman kanimo. Moluhod sila agig pagtahod kanimo, ug magpasakop gayod sila kanimo.49:23 magpasakop gayod sila kanimo: sa literal, tilapan nila ang abog sa imong mga tiil. Unya mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo, ug ang mga nagsalig kanako dili gayod mapakyas.”
Makuha ba pagbalik ang gipang-ilog sa mapintas49:24 mapintas: Mao kini sa Dead Sea Scrolls, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Masoretic Text, matarong. nga mga sundalo? Maluwas pa ba ang ilang gipangbihag?
Apan mao kini ang giingon sa Ginoo, “Oo, maluwas mo ang gipangbihag sa mapintas nga mga sundalo ug makuha mo pagbalik ang ilang gipang-ilog. Kay makig-away ako sa mga nakig-away kanimo ug luwason ko ang imong katawhan. Ipakaon ko sa mga nagdaog-daog kanimo ang ilang kaugalingong lawas. Ug sama sa bino, mahubog sila sa ilang kaugalingong dugo. Unya masayod ang tanang mga tawo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob.”
Isaias 50:1-11
Miingon ang Ginoo, “Gisalikway ko ba ang Jerusalem50:1 Jerusalem: sa literal, inyong inahan. sama sa usa ka bana nga mibulag sa iyang asawa? Pamatud-i ninyo!50:1 Pamatud-i ninyo: sa literal, Hain na ang papeles sa pagpakigbulag? Gibaligya ko ba kamo ingon nga ulipon ngadto sa akong giutangan isip bayad? Gibihag kamo tungod sa inyong mga sala. Gisalikway ang Jerusalem tungod sa inyong mga kalapasan. Nganong wala man kamo sa akong pag-abot? Nganong wala may mitubag sa akong pagpanawag? Dili ba ako makahimo pagluwas kaninyo? Mahimo ko ganing pamad-an ang dagat sa usa lang ka pagmando ug himuon nga disyerto ang mga suba, nga mahimong hinungdan sa pagkamatay sa mga isda! Mahimo ko usab nga pangitngiton ang kalangitan sama kaitom sa bisting isul-ob sa pagbangotan.”
Ang Matinumanon nga Alagad sa Dios
Gitudloan ako sa Ginoong Dios kon unsa ang akong isulti aron madasig ko ang gipangkapoy. Pukawon niya ako matag buntag sa pagpamati sa iyang itudlo kanako. Nagsulti ang Ginoong Dios kanako ug namati ako. Wala ako mosupak ni magpahilayo kaniya. Gitahan ko ang akong likod ngadto sa mga nagbunal kanako, ug ang akong nawong ngadto sa nangibot sa akong bangas. Wala ako molikay sa ilang pagpakaulaw kanako ug pagluwa sa akong nawong. Apan wala ako mobati ug kaulaw kay gitabangan ako sa Ginoong Dios. Busa nagmalig-on ako sama sa bato nga bantilis kay nasayod ako nga dili ako maulawan. Ania duol kanako ang Dios nga nagapadayag nga inosente ako. Kinsay nagaakusar kanako? Mag-atubang kami! Pamati! Ang Ginoong Dios mao ang nagatabang kanako. Kinsa ang makapamatuod nga nakasala ako? Magabok sila sama sa panapton. Kutkoton sila sa mga gagmayng mananap.
Kinsa kaninyo ang nagatahod sa Ginoo ug nagatuman sa gitudlo sa iyang alagad? Angay siyang mosalig sa Ginoo nga iyang Dios bisan nagalakaw siya sa kangitngit ug wala gayoy kahayag. Apan pagbantay kamong nagaplano sa paglaglag sa uban; maunay kamo sa inyong kaugalingong plano! Ang Ginoo mismo mao ang mosilot kaninyo; mangamatay kamo sa hilabihan nga pagsilot.
Isaias 51:1-16
Ang Panawagan sa Pagsalig sa Ginoo
Miingon ang Ginoo, “Pamati kamo kanako, kamong gustong maluwas51:1-2 gustong maluwas: o, gustong mahimong matarong. ug modangop kanako. Hinumdomi ninyo si Abraham ug si Sara nga inyong katigulangan. Sama sila sa bato diin kamo gitipak o sa bangag diin kamo gikubkub. Sa dihang gitawag ko si Abraham, nagainusara lang siya. Apan gipanalanginan ko siya ug gihatagan ug daghang mga kaliwat.
“Kaloy-an ko gayod ang Jerusalem51:3 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mao usab sa bersikulo 11 ug 16. ug ang tanang mga dapit niini nga nangaguba. Ang mga disyerto niini himuon kong sama sa Eden—ang akong hardin. Maanaa ang kalipay ug kasadya sa Jerusalem ug may pagpasalamat ug mga pag-awit usab.
“Pamati kamo kanako, O katawhan ko! Patalinghogi ninyo ako, O nasod ko! Ipadayag ko ang akong kasugoan. Ug ang akong katarong ug kaangayan mohatag ug kahayag sa mga nasod. Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan.51:5 kadaogan: o, pagkamatarong. Sa dili madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla magahulat kanako ug magalaom sa akong gahom. Tan-awa ninyo ang kalangitan ug ang kalibotan. Mawala ang kalangitan sama sa aso. Mogabok ang kalibotan sama sa panapton. Mangamatay ang mga lumulupyo niini sama sa gagmayng mananap nga nagalupad. Apan ang kaluwasan ug kadaogan nga ihatag ko magapadayon sa walay kataposan. Pamatia ninyo ako, kamo nga nasayod kon unsa ang husto ug nagatuman sa akong kasugoan! Ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway ug pagpakaulaw sa mga tawo kaninyo. Kay mahisama sila sa panapton nga kutkoton sa mga gagmayng mananap. Apan ang kadaogan ug kaluwasan nga akong ihatag magapadayon sa walay kataposan.”
Sige na, Ginoo, tabangi kami. Gamita ang imong gahom sa pagluwas kanamo. Tabangi kami sama sa imong gihimo kaniadto. Dili ba ikaw man ang nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?51:9 Rahab: Kini nagarepresentar sa Ehipto. Dili ba ikaw man ang nagpamala sa dagat aron sa paghimog agianan diha sa taliwala niini aron makatabok ang katawhan nga imong giluwas? Mobalik sa Zion ang imong mga linuwas nga nagaawit sa walay hunong nga kalipay. Mawala na ang ilang kasubo, ug mag-awas-awas ang ilang kalipay.
Mitubag ang Ginoo, “Ako mao ang nagdasig kaninyo. Busa nganong mahadlok man kamo sa mga tawong mamatay ra sama sa sagbot? Nalimot na ba kamo nga ako ang naghimo kaninyo? Ako ang nagbukhad sa kalangitan ug nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Nganong nagakinabuhi kamo nga kanunayng may kahadlok sa kasuko sa mga nagalutos ug buot molaglag kaninyo? Ang ilang kasuko dili na makaunsa kaninyo. Sa dili madugay buhian ang mga binihag. Dili sila mamatay sa gibilanggoan kanila, ni mawad-an ug pagkaon. Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagakutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. Gitudlo ko kaninyo ang angay ninyong isulti, ug gipanalipdan ko kamo pinaagi sa akong gahom. Ako ang nagpahimutang sa kalangitan ug ang nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Ug ako ang nagaingon sa Zion, ‘Ikaw ang akong katawhan.’ ”
